«Իլյա Զիմին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Կինեմատոգրաֆիստ}}
{{Տեղեկաքարտ Կինեմատոգրաֆիստ}}
'''Իլյա Անատոլիևիչ Զիմին''' ({{Lang-ru|Илья́ Анато́льевич Зи́мин}}, {{ԱԾ}}), ռուս լրագրող, լրահաղորդ, «НТВ» հեռուստաալիքի «Մասնագիտություն՝ լրագրող» (''{{lang-ru|Профессия - репортёр}}'') հեռուստահաղորդումների շարքի հեղինակը։ «''ТЭФИ-2002''» մրցանակի «Լրահաղորդ» անվանակարգի դափնեկիր<ref>{{cite web|url=http://www.toz.khv.ru/newspaper/arkhiv/2003_02_05_ilya_zimin_poluchil_tefi/|title=Илья Зимин получил «Тэфи»|publisher=Тихоокеанская звезда|date=2003-02-05}}</ref>։
'''Իլյա Անատոլիևիչ Զիմին''' ({{Lang-ru|Илья́ Анато́льевич Зи́мин}}, {{ԱԾ}}), ռուս լրագրող, լրահաղորդ, «<nowiki/>[[ՆՏՎ|НТВ]]<nowiki/>» հեռուստաալիքի «Մասնագիտությունը՝ լրագրող» (''{{lang-ru|Профессия - репортёр}}'') հեռուստահաղորդումների շարքի հեղինակը։ «''ТЭФИ-2002''» մրցանակի «Լրահաղորդ» անվանակարգի դափնեկիր<ref>{{cite web|url=http://www.toz.khv.ru/newspaper/arkhiv/2003_02_05_ilya_zimin_poluchil_tefi/|title=Илья Зимин получил «Тэфи»|publisher=Тихоокеанская звезда|date=2003-02-05}}</ref>։


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==
Ծնվել է 1972 թվականի մայիսի 1-ին Վլադիվոստոկում՝ Անատոլիա<ref>{{cite web|url=http://www.mk.ru/editions/daily/article/2006/03/02/185475-neokonchennyiy-syuzhet-dlya-ntv.html|title=Неоконченный сюжет для НТВ. Илью Зимина провожали только свои|publisher=[[Московский комсомолец]]|date=2006-03-02}}</ref> և Նատալյա Զիմինների ընտանիքում<ref>{{cite web|url=http://www.ptr-vlad.ru/news/ptrnews/11793-zhurnalist-ilja-zimin-stal-olicetvoreniem.html|title=Журналист Илья Зимин стал олицетворением бурлящего Владивостока 90-х|publisher=ПТР-Владивосток|date=2009-02-10|deadlink=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150104210602/http://www.ptr-vlad.ru/news/ptrnews/11793-zhurnalist-ilja-zimin-stal-olicetvoreniem.html|archivedate=2015-01-04}}</ref>։ Ավարտել է Նիկոլաևսկի-Ամուրի միջնակարգ դպրոցը<ref>{{cite web|url=http://www.toz.khv.ru/newspaper/arkhiv/2003_02_05_ilya_zimin_poluchil_tefi/|title=ИЛЬЯ ЗИМИН ПОЛУЧИЛ «ТЭФИ»|publisher=[[Тихоокеанская звезда]]|date=2003-02-05}}</ref>, այնուհետև՝ Հեռավորարևելյան պետական համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետը (1994 թվականին)<ref>{{cite web|url=http://www.zrpress.ru/society/primorje_26.02.2013_59554_7-let-bez-ilji-zimina-nezamenimye-est.html|title=7 лет без Ильи Зимина. Незаменимые есть…|publisher=www.zrpress.ru|date=2013-02-26}}</ref>։ Հեռուստատեսության առաջին փորձը եղել է «РВК» (ՌՀԿ, Ռուսական հեռարձակող կորպորացիա) տեղական հեռուստաընկերությունում<ref>{{cite web|url=https://lenizdat.ru/articles/1038092/|title="Мама недавно увидела по телевизору анонс его фильма и просто "оцепенела". Фрагменты интервью Ильи Зимина, данного "Вечерке" год назад|publisher=[[Лениздат.ру]]|date=2006-02-27}}</ref>: Աշխատել է ТГТРК «Վլադիվոստոկում»։
Իլյա Զիմինը խնվել է 1972 թվականի մայիսի 1-ին, Վլադիվոստոկում՝ Անատոլիա<ref>{{cite web|url=http://www.mk.ru/editions/daily/article/2006/03/02/185475-neokonchennyiy-syuzhet-dlya-ntv.html|title=Неоконченный сюжет для НТВ. Илью Зимина провожали только свои|publisher=[[Московский комсомолец]]|date=2006-03-02}}</ref> և Նատալյա Զիմինների ընտանիքում<ref>{{cite web|url=http://www.ptr-vlad.ru/news/ptrnews/11793-zhurnalist-ilja-zimin-stal-olicetvoreniem.html|title=Журналист Илья Зимин стал олицетворением бурлящего Владивостока 90-х|publisher=ПТР-Владивосток|date=2009-02-10|deadlink=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150104210602/http://www.ptr-vlad.ru/news/ptrnews/11793-zhurnalist-ilja-zimin-stal-olicetvoreniem.html|archivedate=2015-01-04}}</ref>։ Ավարտել է Նիկոլաևսկի-Ամուրի միջնակարգ դպրոցը<ref>{{cite web|url=http://www.toz.khv.ru/newspaper/arkhiv/2003_02_05_ilya_zimin_poluchil_tefi/|title=ИЛЬЯ ЗИМИН ПОЛУЧИЛ «ТЭФИ»|publisher=[[Тихоокеанская звезда]]|date=2003-02-05}}</ref>, այնուհետև՝ Հեռավոր-արևելյան պետական համալսարանի լրագրության ֆակուլտետը (1994 թվականին)<ref>{{cite web|url=http://www.zrpress.ru/society/primorje_26.02.2013_59554_7-let-bez-ilji-zimina-nezamenimye-est.html|title=7 лет без Ильи Зимина. Незаменимые есть…|publisher=www.zrpress.ru|date=2013-02-26}}</ref>։ Հեռուստատեսության առաջին փորձը եղել է «<nowiki/>[[ՌԲԿ (հեռուստաընկերություն)|''РВК'']]<nowiki/>» ռուսական հեռարձակող կորպորացիայի տեղական հեռուստաընկերությունում<ref>{{cite web|url=https://lenizdat.ru/articles/1038092/|title="Мама недавно увидела по телевизору анонс его фильма и просто "оцепенела". Фрагменты интервью Ильи Зимина, данного "Вечерке" год назад|publisher=[[Лениздат.ру]]|date=2006-02-27}}</ref>: Աշխատել է ''ТГТРК'' «Վլադիվոստոկում»։


Բուհն ավարտելուց հետո առաջարկ է ստացել ուժերը փորձել «НТВ»-ում։ 1995 թվականին դարձել է «НТВ» Հեռավորարևելյան բյուրոյի տնօրեն<ref>{{cite web|url=http://www.kp.ru/daily/23665/50335/?geoid=1&cp=0#comment|title=Милиция уже знает убийцу Зимина?|publisher=[[Комсомольская правда]]|date=2006-02-28}}</ref>։ 2000 թվականի օգոստոսից աշխատել է Մոսկվայի «НТВ» հեռուստաալիքի<ref>{{cite web|url=http://web.archive.org/web/20020301050831/http://www.sobesednik.ru/weekly/34/tv/553.phtml|title=Теленовости|publisher=[[Собеседник]]|date=2000-08-24}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.newizv.ru/accidents/2006-02-28/41370-smert-reportera.html|title=Смерть репортера. Телекомпания НТВ отказалась проводить собственное расследование гибели своего журналиста|publisher=[[Новые известия]]|date=2006-02-28}}</ref> «Сегодня», «Итоги»<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20101010143714/http://www.newsru.com/itogi/18mar2001/tula_elections.html|title=Губернаторские выборы на родине Левши|author=|website=[[NEWSru.com]]|date=2001-03-18|publisher=}}</ref> և «Профессия — репортёр» (առաջին եթերաշրջան) հաղորդումներում<ref>{{Cite web|url=https://murmanlib.ru/periodic/Вечерний%20мурманск/2000%20ВМ/2000%2008%20ВМ/2000%2008%2019%20ВМ.pdf|title=Телепрограмма на 24 августа 2000 года|author=|website=Вечерний Мурманск|date=2000-08-19|quote=НТВ 21.35 Профессия - репортер. Илья Зимин. "Чужая родина"}}</ref>։
Բուհն ավարտելուց հետո առաջարկ է ստացել ուժերը փորձել «''НТВ''»-ում։ 1995 թվականին դարձել է «''НТВ''» Հեռավորարևելյան բյուրոյի տնօրեն<ref>{{cite web|url=http://www.kp.ru/daily/23665/50335/?geoid=1&cp=0#comment|title=Милиция уже знает убийцу Зимина?|publisher=[[Комсомольская правда]]|date=2006-02-28}}</ref>։ 2000 թվականի օգոստոսից աշխատել է Մոսկվայի «''НТВ''» հեռուստաալիքի<ref>{{cite web|url=http://web.archive.org/web/20020301050831/http://www.sobesednik.ru/weekly/34/tv/553.phtml|title=Теленовости|publisher=[[Собеседник]]|date=2000-08-24}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.newizv.ru/accidents/2006-02-28/41370-smert-reportera.html|title=Смерть репортера. Телекомпания НТВ отказалась проводить собственное расследование гибели своего журналиста|publisher=[[Новые известия]]|date=2006-02-28}}</ref> «''Сегодня''», «''Итоги''»<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20101010143714/http://www.newsru.com/itogi/18mar2001/tula_elections.html|title=Губернаторские выборы на родине Левши|author=|website=[[NEWSru.com]]|date=2001-03-18|publisher=}}</ref> և «''Профессия - репортёр''» (առաջին եթերաշրջան) հաղորդումներում<ref>{{Cite web|url=https://murmanlib.ru/periodic/Вечерний%20мурманск/2000%20ВМ/2000%2008%20ВМ/2000%2008%2019%20ВМ.pdf|title=Телепрограмма на 24 августа 2000 года|author=|website=Вечерний Мурманск|date=2000-08-19|quote=НТВ 21.35 Профессия - репортер. Илья Зимин. "Чужая родина"}}</ref>։


Պրիմորսկի երկրամասի «Арсеньевские вести» իրավապաշտպան թերթի խմբագիր Իրինա Գրեբնևան նշել է․
Պրիմորսկի երկրամասի «''Арсеньевские вести''» իրավապաշտպան թերթի խմբագիր Իրինա Գրեբնևան նշել է․


{{Քաղվածք|Քանի դեռ Իլյա գլխավորում էր տեղական բյուրոն, [[ՆՏՎ|НТВ]]-ի խումբը շատ նրբազգաց էր և արագ արձագանքում էր ցանկացած իրադարձության համար։ Նույնիսկ 2000 թվականին, երբ Իլյային տեղափոխեցին Մոսկվա, նրա ավանդույթներն ամեն իրադարձության արագ և օբյեկտիվ արձագանքին դեռ աշխատում էին։ Նրա հեռանալուց հետո բյուրոն թուլացել է։|<ref>{{Cite web|url=https://regnum.ru/news/596513.html|title="После ухода Ильи Зимина из Дальневосточного бюро НТВ оно стало слабее..."|author=|website=[[Regnum]]|date=2006-02-27|publisher=}}</ref>}}
{{Քաղվածք|Քանի դեռ Իլյա գլխավորում էր տեղական բյուրոն, [[ՆՏՎ|НТВ]]-ի խումբը շատ նրբազգաց էր և արագ արձագանքում էր ցանկացած իրադարձության համար։ Նույնիսկ 2000 թվականին, երբ Իլյային տեղափոխեցին Մոսկվա, նրա ավանդույթներն ամեն իրադարձության արագ և օբյեկտիվ արձագանքին դեռ աշխատում էին։ Նրա հեռանալուց հետո բյուրոն թուլացել է։|<ref>{{Cite web|url=https://regnum.ru/news/596513.html|title="После ухода Ильи Зимина из Дальневосточного бюро НТВ оно стало слабее..."|author=|website=[[Regnum]]|date=2006-02-27|publisher=}}</ref>}}

14:50, 26 Հոկտեմբերի 2020-ի տարբերակ

Իլյա Զիմին
Ծննդյան թիվ՝մայիսի 1, 1972(1972-05-01)
Ծննդավայր՝Վլադիվոստոկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանի թիվ՝փետրվարի 26, 2006(2006-02-26) (33 տարեկան)
Վախճանի վայր՝Մոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն՝ Ռուսաստան
Մասնագիտություն՝լրագրող
Պարգևներ՝

Իլյա Անատոլիևիչ Զիմին (ռուս.՝ Илья́ Анато́льевич Зи́мин, մայիսի 1, 1972(1972-05-01), Վլադիվոստոկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - փետրվարի 26, 2006(2006-02-26), Մոսկվա, Ռուսաստան), ռուս լրագրող, լրահաղորդ, «НТВ» հեռուստաալիքի «Մասնագիտությունը՝ լրագրող» (ռուս.՝ Профессия - репортёр) հեռուստահաղորդումների շարքի հեղինակը։ «ТЭФИ-2002» մրցանակի «Լրահաղորդ» անվանակարգի դափնեկիր[1]։

Կենսագրություն

Իլյա Զիմինը խնվել է 1972 թվականի մայիսի 1-ին, Վլադիվոստոկում՝ Անատոլիա[2] և Նատալյա Զիմինների ընտանիքում[3]։ Ավարտել է Նիկոլաևսկի-Ամուրի միջնակարգ դպրոցը[4], այնուհետև՝ Հեռավոր-արևելյան պետական համալսարանի լրագրության ֆակուլտետը (1994 թվականին)[5]։ Հեռուստատեսության առաջին փորձը եղել է «РВК» ռուսական հեռարձակող կորպորացիայի տեղական հեռուստաընկերությունում[6]: Աշխատել է ТГТРК «Վլադիվոստոկում»։

Բուհն ավարտելուց հետո առաջարկ է ստացել ուժերը փորձել «НТВ»-ում։ 1995 թվականին դարձել է «НТВ» Հեռավորարևելյան բյուրոյի տնօրեն[7]։ 2000 թվականի օգոստոսից աշխատել է Մոսկվայի «НТВ» հեռուստաալիքի[8][9] «Сегодня», «Итоги»[10] և «Профессия - репортёр» (առաջին եթերաշրջան) հաղորդումներում[11]։

Պրիմորսկի երկրամասի «Арсеньевские вести» իրավապաշտպան թերթի խմբագիր Իրինա Գրեբնևան նշել է․

Քանի դեռ Իլյա գլխավորում էր տեղական բյուրոն, НТВ-ի խումբը շատ նրբազգաց էր և արագ արձագանքում էր ցանկացած իրադարձության համար։ Նույնիսկ 2000 թվականին, երբ Իլյային տեղափոխեցին Մոսկվա, նրա ավանդույթներն ամեն իրադարձության արագ և օբյեկտիվ արձագանքին դեռ աշխատում էին։ Նրա հեռանալուց հետո բյուրոն թուլացել է։

2001 թվականի ապրիլին՝ «Գազպրոմի» բաժնետերերի ժողովի նախաձեռնությամբ հեռուստաալիքի ղեկավարության փոփոխության հետ կապված կոնֆլիկտից հետո, բազմաթիվ այլ գործընկերների հետ տեղափոխվել է TV-6 հեռուստաալիք[13][14]։ 2001 թվականի մայիսից մինչև 2002 թվականի հունվարը աշխատել է «Сейчас» և «Итоги» հաղորդումների շրջանակներում[15]։

2002 թվականի հունիսից մինչև 2003 թվականի հունիսը շարունակել է աշխատել նույն պաշտոնում՝ ТВС հեռուստաալիքում, որը կազմավորվել է ТВ-6 հեռուստաալիքի լրագրողական կոլեկտիվի կողմից[16]։

ТВС-ի «Նոր դար» հեռուստահաղորդման հիմնական հեղինակ է, որտեղ ռեպորտաժներ է արել «Տատու» խմբի և Ռուսաստանի ու Չինաստանի փոխհարաբերությունների մասին[17]։

2003 թվականի հունիսին՝ ТВС-ի փակումից հետո[18], Իլյան վերադարձել է НТВ՝ Լեոնիդ Պարֆյոնովի հրավերով[19] և շարունակել աշխատել որպես «НТВ հեռուստաընկերության»[20] ԲԲԸ «Сегодня», «Намедни»[21], «Страна и мир» և Ալեքսանդր Գերասիմովի հետ «Личный вклад»[22] ինֆորմացիոն ծրագրերի տեղեկատվության ծառայության հատուկ թղթակից։ НТВ-ում «Նորագույն պատմություն» շարքի հիմնական հեղինակներից մեկն է[23]։

2004 թվականի աշնանից Իլյա Զիմինը նույն հեռուստաալիքում «Профессия — репортёр» հեռուստատեսային ծրագրի հիմնական հեղինակներից մեկն էր և այն առաջատար հեռուստատեսային հաղորդումներից էր[24][25]։

Զիմինը տեղեկատվական հաղորդումների համար ռեպորտաժներ է վարել K-141 «Կուրսկ» սուզանավի աղետի օրերին, Դուբրովկայի ահաբեկչության[26], Ուկրաինայի քաղաքական ճգնաժամի ժամանակ[27], ինչպես նաև Հռոմի Պապ Հովհաննես Պողոս II-ի[28] հուղարկավորության օրերին Վադիմ Տակմենևի հետ միասին նկարահանել է «Պապի գաղտնի կյանքը» ֆիլմը[29]։

Իլյա Զիմինը երբեք չի եղել ամուսնացած և չի ունեցել երեխաներ[30]։

Սպանություն

2006 թվականի փետրվարի 26-ին սպանվել է չպարզված հանգամանքներում։ Մահը վրա է հասել գլխի գլխուղեղի հատվածի գանգուղեղային վնասվածքի հետևանքով: Սպանության նախօրեին լրագրողը եղել է գիշերային ակումբում։ Բնակարանում գտնվող սեղանի վրա ոստիկանները հայտնաբերել են օղու շիշ։ Բնակարանից, ենթադրաբար, թանկարժեք իրեր չեն կորել, այդ պատճառով քննիչները մերժել են կողոպուտի վարկածը։ Նաև քիչ հավանական է սպանության վարկածը՝ կապված մասնագիտական գործունեության հետ[31]։ Որպես հիմնական վարկած՝ առաջ էր քաշվել կենցաղային վեճը, սակայն 2006 թվականի հունիսի 23-ին Մոլդովայում ձերբակալված մեղադրյալը հերքել է իր մեղքը։ Ձերբակալված Իգոր Վելչևը իր արդարացման մեջ հայտարարել է, որ Զիմինը դիմել է իրեն «սեռական կապի մեջ մտնելու առաջարկներով»[32], ինչին ի պատասխան Վելչևը «խիստ հրել է նրան և դուրս եկել»[33]։

2007 թվականի դեկտեմբերի 25-ին Մոլդովայի Օկնիցկի շրջանային դատարանը լիովին արդարացրել է Իգոր Վելչևին[34]։

Իլյա Զիմինը հուղարկավորվել է Խաբարովսկու կենտրոնական գերեզմանատանը[35]։

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ «Илья Зимин получил «Тэфи»». Тихоокеанская звезда. 2003-02-05.
  2. ↑ «Неоконченный сюжет для НТВ. Илью Зимина провожали только свои». Московский комсомолец. 2006-03-02.
  3. ↑ «Журналист Илья Зимин стал олицетворением бурлящего Владивостока 90-х». ПТР-Владивосток. 2009-02-10. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-01-04-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑ «ИЛЬЯ ЗИМИН ПОЛУЧИЛ «ТЭФИ»». Тихоокеанская звезда. 2003-02-05.
  5. ↑ «7 лет без Ильи Зимина. Незаменимые есть…». www.zrpress.ru. 2013-02-26.
  6. ↑ «"Мама недавно увидела по телевизору анонс его фильма и просто "оцепенела". Фрагменты интервью Ильи Зимина, данного "Вечерке" год назад». Лениздат.ру. 2006-02-27.
  7. ↑ «Милиция уже знает убийцу Зимина?». Комсомольская правда. 2006-02-28.
  8. ↑ «Теленовости». Собеседник. 2000-08-24.
  9. ↑ «Смерть репортера. Телекомпания НТВ отказалась проводить собственное расследование гибели своего журналиста». Новые известия. 2006-02-28.
  10. ↑ «Губернаторские выборы на родине Левши». NEWSru.com. 2001-03-18.
  11. ↑ «Телепрограмма на 24 августа 2000 года» (PDF). Вечерний Мурманск. 2000-08-19. «НТВ 21.35 Профессия - репортер. Илья Зимин. "Чужая родина"»
  12. ↑ «"После ухода Ильи Зимина из Дальневосточного бюро НТВ оно стало слабее..."». Regnum. 2006-02-27.
  13. ↑ «РАЗГРОМ НТВ ПОД МОСКВОЙ». Завтра. 2001-04-30.
  14. ↑ «4-й канал покинули около 350 сотрудников "прежнего" НТВ». NEWSru.com. 2001-04-14.
  15. ↑ «Авторский текст Евгения Киселева». NEWSru.com. 2001-12-09.
  16. ↑ «Евгений Киселев: "Есть жизнь и после телевидения". Главному редактору канала ТВС надоело "лежать под капельницей"». Российская газета. 2003-05-16. Արխիվացված է օրիգինալից 2003-06-06-ին.
  17. ↑ «Россия и Китай: люди и судьбы». Би-би-си. 2002-12-02.
  18. ↑ «ПРОГРАММА ПЕРЕДАЧ НА ВЧЕРА. ГОД БЕЗ ТВС». Новая газета. 2004-06-24.
  19. ↑ «Леонид Парфенов: "Я проработал в корпорации со дня основания, и последнее, что услышал в её стенах в свой адрес, был мат"». Известия. 2004-06-07.
  20. ↑ «"Зубами выгрызем признание". Спецкор НТВ найден мертвым в собственной квартире». Lenta.ru. 2006-02-27.
  21. ↑ «Владимир СОЛОВЬЕВ: "Здесь особо напрягаться не придется"». Известия. 2005-02-04.
  22. ↑ «ПОЛИТИЧЕСКИЕ ВОЙНЫ». НТВ. 2004-02-14. Արխիվացված է օրիգինալից 2004-05-29-ին.
  23. ↑ «Новейшая история». Пресс-Атташе. 2004-01-16. Արխիվացված է օրիգինալից 2004-11-06-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  24. ↑ Александр Орлов (2004-10-01). «Репортеры вернутся в профессию. Людям из «Намедни» нашли время и место в эфире НТВ». Новые известия.
  25. ↑ «А ВЫ СМОТРЕЛИ?». Литературная газета. 2004-12-08.
  26. ↑ «Десятилетие захвата НТВ. Что стало с уникальным журналистским коллективом. Что делала команда старого НТВ в нулевые — и что с ней происходит сейчас». Афиша. 2011-04-14. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-08-26-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  27. ↑ «Следствие вышло на подозреваемого в убийстве журналиста Ильи Зимина». NEWSru.com. 2006-02-27.
  28. ↑ «Когда мир прощался с Папой Римским...». Независимая газета. 2005-04-15.
  29. ↑ «Уместно ли говорить о таинстве смерти в прямом эфире?». Радио Свобода. 2005-04-11.
  30. ↑ «Здесь было НТВ…». VladNews. 2004-04-30.
  31. ↑ Журналист Илья Зимин сам впустил убийцу в квартиру // «Комсомольская правда», 27.02.2006
  32. ↑ Олег Гибу. Суд над подозреваемым в убийстве Ильи Зимина начнется 19 июня // Regions.ru, 24 апреля, 2007
  33. ↑ Илья Зимин // lenta.ru
  34. ↑ Молдавский суд оправдал обвиняемого в убийстве Ильи Зимина // Коммерсант.ru, 25.12.2007
  35. ↑ Илью Зимина похоронили // Телекомпания НТВ

Արտաքին հղումներ

 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Իլյա_Զիմին&oldid=7497758» էջից