Արամ Տեր-Ղևոնդյան

Արամ Տեր-Ղևոնդյան
Ծնվել է	հուլիսի 24, 1928(1928-07-24)
Ծննդավայր	Կահիրե, Եգիպտոս
Մահացել է	փետրվարի 10, 1988(1988-02-10) (59 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Եգիպտոսի թագավորություն և  ԽՍՀՄ
Կրթություն	ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ (1954) և Երևանի պետական համալսարան
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	պատմական գիտությունների դոկտոր (1973)
Ազդվել է	Հրաչյա Աճառյան
Մասնագիտություն	պատմաբան և աղբյուրագետ
Աշխատավայր	ՀՀ ԳԱԱ արևելագիտության ինստիտուտ և Երևանի պետական համալսարան
Երեխաներ	Վահան Տեր-Ղևոնդյան

Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան (ծնվել է՝ 1928 հունիսի 24, Կահիրե - 1988, փետրվարի 10), հայ խորհրդային պատմաբան, աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտորր (1973), պրոֆեսոր (1983)։

Կենսագրություն

1954 թվականին ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի արևելյան բաժինը։ 1981 թվականից՝ ՀԽՍՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտ արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչ։

Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», 1977, ռուսերեն)։ Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը (1981)։ Աշխարհաբարի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է Ագաթանգեղոսի «Հայոց պատմությունը» (1983), Ղևոնդի «Պատմություն»-ը (1982)։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։