«Արամ Տեր-Ղևոնդյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
ավելացվեց Կատեգորիա:Հայ արաբագետներ ՀոթՔաթ գործիքով |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Անձ}} |
|||
'''Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան ''' (ծնվել է՝ [[1928]] [[հունիսի 24]], [[Կահիրե]] |
'''Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան ''' (ծնվել է՝ [[1928]] [[հունիսի 24]], [[Կահիրե]] - [[1988]], [[փետրվարի 10]]), հայ խորհրդային պատմաբան, աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտորր ([[1973]]), պրոֆեսոր ([[1983]])։ |
||
== Կենսագրություն == |
|||
⚫ | |||
[[1954]] թվականին ավարտել է [[Երևան]]ի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի արևելյան բաժինը։ [[1981]] թվականից՝ ՀԽՍՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտ արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչ։ |
|||
⚫ | Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», [[1977]], [[ռուսերեն]])։ Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը ([[1981]])։ [[Աշխարհաբար]]ի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է [[Ագաթանգեղոս]]ի «Հայոց պատմությունը» ([[1983]]), [[Ղևոնդ]]ի «Պատմություն»-ը ([[1982]])։ |
||
{{DEFAULTSORT:Տեր-Ղևոնդյան, Արամ}} |
{{DEFAULTSORT:Տեր-Ղևոնդյան, Արամ}} |
||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ}} |
14:23, 30 հունվարի 2016-ի տարբերակ
Արամ Տեր-Ղևոնդյան | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 24, 1928 |
Ծննդավայր | Կահիրե, Եգիպտոս |
Մահացել է | փետրվարի 10, 1988 (59 տարեկան) |
Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | Եգիպտոսի թագավորություն և ԽՍՀՄ |
Կրթություն | ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ (1954) և Երևանի պետական համալսարան |
Կոչում | պրոֆեսոր |
Գիտական աստիճան | պատմական գիտությունների դոկտոր (1973) |
Ազդվել է | Հրաչյա Աճառյան |
Մասնագիտություն | պատմաբան և աղբյուրագետ |
Աշխատավայր | ՀՀ ԳԱԱ արևելագիտության ինստիտուտ և Երևանի պետական համալսարան |
Երեխաներ | Վահան Տեր-Ղևոնդյան |
Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան (ծնվել է՝ 1928 հունիսի 24, Կահիրե - 1988, փետրվարի 10), հայ խորհրդային պատմաբան, աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտորր (1973), պրոֆեսոր (1983)։
Կենսագրություն
1954 թվականին ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի արևելյան բաժինը։ 1981 թվականից՝ ՀԽՍՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտ արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչ։
Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», 1977, ռուսերեն)։ Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը (1981)։ Աշխարհաբարի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է Ագաթանգեղոսի «Հայոց պատմությունը» (1983), Ղևոնդի «Պատմություն»-ը (1982)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |