«Գնատ Յուրա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Դերասան}}
{{Տեղեկաքարտ Դերասան}}


'''Գնատ Յուրա (Իգնատի) Պետրովիչ''' (Ծնվել է 27․12․1887 (08․01․1888) Մահացել է 18․01․1966), [[ուկրաինացի]] սովետական [[դերասան]], [[ռեժիսոր]]։ [[ՍՍՀՄ]] ժողվրդական արտիստ (1940)։
'''Գնատ Յուրա (Իգնատի) Պետրովիչ''' ({{lang-uk|''Юра Гнат Петрович''}}, [[դեկտեմբերի 27]], [[1887]] ([[հունվարի 8]], [[1888]]) - [[հունվարի 18]], [[1966]]), [[ուկրաինացի]] խորհրդային [[դերասան]], [[ռեժիսոր]]։ [[ԽՍՀՄ]] ժողվրդական արտիստ ([[1940]]


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==
ՍՄԿԿ անդամ [[1938]]-ից։ Պրոֆեսիոնալ [[բեմ]]ական [[գործունեություն]]ն սկսել է [[1907]]-ից։ Վառ սովետական [[դերասան]], [[ռեժիսոր]]։ [[ՍՍՀՄ]] ժողվրդական արտիստմ Յուրան զարգացրել է ուկրայնական [[բեմարվեստ]]ի լավագույն [[ավանդույթ]]ները։ Վիննիցայի Նոր թատրոնի (ավելի ուշ՝ Ֆրանկոյի անվան թատրոն, 1923-ից՝ Խարկովում, 1926-ից՝ Կիևում) հիմնադիրներից (1920) և ղեկավարներից էր (մինչև 1954, 1954—61-ին՝ Մ․Մ․ Կրուշելնիցկու հետ)։
ԽՄԿԿ անդամ [[1938]] թվականից։ Պրոֆեսիոնալ [[բեմ]]ական [[գործունեություն]]ն սկսել է [[1907]] թվականից։ Վառ խորհրդային [[դերասան]], [[ռեժիսոր]]։ [[ԽՍՀՄ]] ժողվրդական արտիստ Յուրան զարգացրել է ուկրաինական [[բեմարվեստ]]ի լավագույն [[ավանդույթ]]ները։ Վիննիցայի Նոր թատրոնի (ավելի ուշ՝ Ֆրանկոյի անվան թատրոն, 1923 թվականից՝ Խարկովում, 1926 թվականից՝ Կիևում) հիմնադիրներից (1920) և ղեկավարներից էր (մինչև 1954, 1954—61-ին՝ Մ․Մ․ Կրուշելնիցկու հետ)։


== Խաղացանկ =='
== Խաղացանկ ==
[[Ռեժիսոր]]ական լավագույն [[աշխատանք]]ներից են՝ Կուլիշի «97» (1924) Բոմարշեի «Ֆիգարոյի ամուսնությունը» (1933, խաղացել է Ֆիգարոյի դերը)Ֆրանկոյի «Գողացված երջանկություն» (1940, 1956)Կոռնեյչուկի «Բոգդան խմելնիցկի» (1939)«Մակար Դուբրավա» (1948)«Բռնչենու պուրակ» (1950)Կոչերգայի «Սվիչկայի հարսանիքը» (1960)։
[[Ռեժիսոր]]ական լավագույն [[աշխատանք]]ներից են՝ Կուլիշի «97» (1924) Բոմարշեի «Ֆիգարոյի ամուսնությունը» (1933, խաղացել է Ֆիգարոյի դերը) Ֆրանկոյի «Գողացված երջանկություն» (1940, 1956) Կոռնեյչուկի «Բոգդան խմելնիցկի» (1939) «Մակար Դուբրավա» (1948) «Բռնչենու պուրակ» (1950) Կոչերգայի «Սվիչկայի հարսանիքը» (1960)։


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==
Տող 13. Տող 13.


{{ՀՍՀ}}
{{ՀՍՀ}}
[[Կատեգորիա:Հունվարի 8 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:1888 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:Հունվարի 18 մահեր]]
[[Կատեգորիա:1966 մահեր]]
[[Կատեգորիա:Կիև քաղաքում մահացածներ]]
[[Կատեգորիա:Խորհրդային դերասաններ]]
[[Կատեգորիա:Ուկրաինացի դերասաններ]]

11:05, 29 Հոկտեմբերի 2015-ի տարբերակ

Գնատ Յուրա
Ծնվել էդեկտեմբերի 27 1887 (հունվարի 8 1888)
ԾննդավայրՊոդլեսնոե, Ալեքսանդրիայի շրջան, Խերսոնի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էհունվարի 18, 1966(1966-01-18) (78 տարեկան)
Մահվան վայրԿիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԲայկովո գերեզմանատուն
ԿրթությունԵլիզավետգրադի տեղական ռեալական ուսումնարան
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Ուկրաինայի Ժողովրդական Հանրապետություն,  Ուկրաինական պետություն,  Ուկրաինական ԽՍՀ և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունդերասան, թատերական ռեժիսոր, թատերական ուսուցիչ և կինոռեժիսոր
Պարգևներ և մրցանակներ
Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ անձնվեր աշխատանքի համար» մեդալ
2-րդ աստիճանի ստալինյան մրցանակ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Ուկրաինական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ Ուկրաինական ԽՍՀ վաստակավոր արտիստ և Ստալինյան մրցանակ

Գնատ Յուրա (Իգնատի) Պետրովիչ (ուկրաիներեն՝ Юра Гнат Петрович, դեկտեմբերի 27, 1887 (հունվարի 8, 1888) - հունվարի 18, 1966), ուկրաինացի խորհրդային դերասան, ռեժիսոր։ ԽՍՀՄ ժողվրդական արտիստ (1940

Կենսագրություն

ԽՄԿԿ անդամ 1938 թվականից։ Պրոֆեսիոնալ բեմական գործունեությունն սկսել է 1907 թվականից։ Վառ խորհրդային դերասան, ռեժիսոր։ ԽՍՀՄ ժողվրդական արտիստ Յուրան զարգացրել է ուկրաինական բեմարվեստի լավագույն ավանդույթները։ Վիննիցայի Նոր թատրոնի (ավելի ուշ՝ Ֆրանկոյի անվան թատրոն, 1923 թվականից՝ Խարկովում, 1926 թվականից՝ Կիևում) հիմնադիրներից (1920) և ղեկավարներից էր (մինչև 1954, 1954—61-ին՝ Մ․Մ․ Կրուշելնիցկու հետ)։

Խաղացանկ

Ռեժիսորական լավագույն աշխատանքներից են՝ Կուլիշի «97» (1924) Բոմարշեի «Ֆիգարոյի ամուսնությունը» (1933, խաղացել է Ֆիգարոյի դերը) Ֆրանկոյի «Գողացված երջանկություն» (1940, 1956) Կոռնեյչուկի «Բոգդան խմելնիցկի» (1939) «Մակար Դուբրավա» (1948) «Բռնչենու պուրակ» (1950) Կոչերգայի «Սվիչկայի հարսանիքը» (1960)։

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։