Սուրբ Հուռումսիմա խաչ սրբատեղի
Սուրբ Հուռումսիմա խաչ սրբատեղի | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Տեսակ | սրբատեղի |
Տեղագրություն | Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետություն, Փառակա գյուղի 1,5 կմ արևմուտք, Փառակա գետակի ձախ ափին։ |
Տարածաշրջան | Մարզպանական Հայաստան Վասպուրական |
Դավանանք | Հայ Առաքելական եկեղեցի |
Հոգևոր կարգավիճակ | չգործող |
Ներկա վիճակ | ոչնչացված |
Ժառանգության կարգավիճակ | կործանված |
Ճարտարապետ | անհայտ |
Ճարտարագետ | անհայտ |
Հիմնադիր | անհայտ |
Պատվիրող | անհայտ |
Ճարտարապետական ոճ | Հայկական |
Կառուցման սկիզբ | 12-րդ դարի սկզիբ |
Կառուցման ավարտ | 12-րդ դար |
Առաջին հիշատակում | 17-րդ դար |
Շինանյութ | կիսամշակ որձաքար |
Սուրբ Հուռումսիմա խաչ սրբատեղի Հայ առաքելական ավերված սրբատեղի, որը գտնվում էր ներկայիս Ադրբեջանի Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետության Որդուարի շրջանի Փառակա գյուղի հյուսիսարևելյան կողմում[1]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կառուցված էր պատմական Մեծ Հայքի Վասպուրական նահանգի Գողթն գավառի Փառակա գյուղի հյուսիսարևելյան կողմում։ Կառուցման ժամանակահատվածը անհայտ է։
17-րդ և 19-րդ դարերին սրբատեղին վերանորոգվել էր։ Պատվիրատուների և ճարտարապետների մասին տեղեկատվությունը բացակայում է։
Ճարտարապետություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կառուցված էր կիսամշակ որձաքարից։ Ուներ միանավ դահլիճի հորինվածքով հատակագիծ։ Միակ մուտքը գտնվում էր արևմտյան ճակատում։
17-րդ դարի վերանորոգման ժամանակ որմերում ագուցվել էին խաչքարեր, որոնց վիմագրերը 20-րդ դարում արդեն իսկ անընթեռնելի էին։ Պատկերաքանդակներ, արձանագրություններ և որմնանկարներ չի ունեցել։
Աբսիդը գտնվել էր արևելյան կողմում, կիսաշրջանաձև էր։
Այլ տեղեկատվություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Շրջակայքում կար մի մեծ քար, որի վրա քանդակված էին խաչապատկերներ։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Գողթն
- Վասպուրական
- Փառակա
- Սուրբ Հակոբ Հայրապետ վանք (Փառակա)
- Սուրբ Շմավոն եկեղեցի (Փառակա)
- Սուրբ Ստեփանոս վանք (Փառակա)
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Այվազյան, Արգամ, «Նախիջևանի կոթողային հուշարձաններն ու պատկերաքանդակներն», Երևան, 1987 թվական, էջ 47-48
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Այվազյան Ա. Ա. Նախիջևանի հայկական ճարտարապետության կոթողներ, Երևան, 1981.