Սուրբ Աստվածածին տաճար (Կրասնի Սուլին)

Սուրբ Աստվածածին տաճար;
Հիմնական տվյալներ
Տեսակ	մշակութային ժառանգության օբյեկտ և ուղղափառ տաճար
Երկիր	Ռուսաստան
Տեղագրություն	Կրասնի Սուլին
Դավանանք	ուղղափառություն
Թեմ	Շախտիի թեմ
Հիմնական ամսաթվերը	1914
Ժառանգության կարգավիճակ	Ռուսաստանի մարզային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ
Ճարտարապետական ոճ	ռուս-բյուզանդական ճարտարապետություն
Հիմնադրված	1914
	Church of the Protection of the Theotokos, Krasny Sulin Վիքիպահեստում

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի (այլ կիրառումներ)

Կրասնի Սուլինի Սուրբ Աստվածածին տաճար (ռուս.՝ Красносулинский Свято-Покровский храм), Ռուսաստանի Ռոստովի մարզի Կրասնի Սուլինի շրջանի և Կրասնոսուլինսկի քաղաքային շրջանի վարչական կենտրոն Կրասնի Սուլին քաղաքի տարածքում պահպանված երեք ուղղափառ եկեղեցիներից միակը (գոյություն են ունեցել նաև Սուրբ Անդրեաս եկեղեցին Սուլին ավանում և Ալեքսանդր Նևսկու տաճարը Պաստուխովի գործարանի մոտ)։ Ճարտարապետությամբ հիշեցնում է Նովոչերկասկ քաղաքի Համբարձման տաճարի փոքր պատճենը։ Կենտրոնական մեծ գմբեթով հնգագմբեթ տաճար է, որի հատակագիծն ունի ձգված խաչի ձև։ Արևմտյան գավիթի վերևում եռահարկ զանգակատուն է։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրբ Աստվածածին տաճարը Սուլինովսկո-Կունդրյուչենսկի խուտորում (այժմ Կազաչի ավան) հիմնադրվել է 1911 թվականին։ Ճարտարապետի անունը ստույգ հայտնի չէ, սակայն պարզվել է, որ Դոնի երկրամասում նմանատիպ շատ տաճարներ կառուցվել են հայտնի ճարտարապետ Պյոտր Սեմյոնովիչ Ստուդենիկինի նախագծերով։ Շինարարությունը սկսվել է 1912 թվականին և կատարվել է խուտորի ատաման, պատվավոր քաղաքացի Ալեքսանդր Իվանովիչ Պոլյակովի ղեկավարությամբ, որը 7 տարի կառավարել է խուտորը (1910 թվականից մինչև 1917 թվականի Փետրվարյան հեղափոխության սկիզբը)։ Սկզբում եկեղեցին կառուցվել է խուտորի հասարակության հաշվին, իսկ 1913 թվականին խուտորի ղեկավարությունը եկեղեցու շինարարությունն ավարտելու և հոգևորականների համար անհրաժեշտ բոլոր միջոցները ձեռք բերելու համար հատկացրել է 29 հազար ռուբլի։ 1914 թվականին շինարարությունն ավարտվել է։

1914 թվականի դեկտեմբերի 10-ին տաճարն օծել է Դոնի և Նովոչերկասկի արքեպիսկոպոս սրբազան Վլադիմիրը (Պուտյատա)։

Սուրբ Աստվածածին տաճարը վերապրել է Հոկտեմբերյան հեղափոխությունը։ Տաճարում ծիսակատարություններն անցկացվել են մինչև 1935 թվականը, երբ այն փակվել է։ Տաճարը վերաբացվել է միայն Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ գերմանական օկուպացիայի ընթացքում։ Այդ ժամանակ ուղարկվել էր Կոստանդնուպոլսի պատրիարքարանին պատկանող ազգությամբ հույն մի քահանա։ Օկուպացիոն իշխանությունները փորձում էին քանդել Ռուս Ուղղափառ եկեղեցու միասնությունը, և այդ նպատակով փորձում էին ընտրել Մոսկվայի հետ կապ չունեցող հոգևորականների։ Քաղաքի ազատագրումից հետո որոշ ժամանակ տաճարում ծիսակատարություններ չէին անցկացվում, սակայն դրանք վերսկսվեցին 1946 թվականին՝ տաճարում նոր քահանա նշանակվելուց հետո, և չեն դադարում մինչ օրս։

1980 թվականին տաճարը վերականգնվել է։ 1981 թվականի հունվարի 15-ին տաճարը ճանաչվել է ԽՍՀՄ պատմության և մշակույթի պատմական հուշարձան։ Իսկ արդեն ԽՍՀՄ փլուզումից հետո, շրջանային խորհրդի փոքր խորհրդի 1992 թվականի դեկտեմբերի 17-ի թիվ 325 որոշմամբ եկեղեցին ճանաչվել է Ռուսաստանի Դաշնության պատմության և մշակույթի հուշարձան։

2002 թվականի հոկտեմբերի 5-ին քաղաքի մշակույթի պալատում անցկացվել է մարաթոն հաջակցություն Սուրբ Աստվածածին տաճարի։ 2003 թվականի տաճարի տարածքում սկսվել է կիրակնօրյա դպրոցի շինարարությունը։ 2010 թվականին սկսվել են տաճարը վերականգնելու և որմնանկարելու ամենածավալուն աշխատանքները։ Վերականգնվել են կիրակնօրյա դպրոցը, քարե պարիսպը տաճարի տարածքի շուրջը, կառուցվել է դարպաս, կատարվել են վերականգողական աշխատանքներ տաճարի ներսում։