Գավիթ
Գեղարդի վանքի գավիթ, Հայաստան (ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի համաշխարհային ժառանգության կայք)
Գավիթ (կամ Կավիտ, կամ ժամանտուն) Միջնադարյան Հայաստանում հաճախ արևմուտքից եկեղեցուն կից կառույց։ Այն ծառայում էր որպես եկեղեցու մուտք, դամբարան և հավաքատեղի[1]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գավիթը հայկական ոճով կառուցված եկեղեցուն արևմուտքից կից կառույց է, որ հայտնվել է տասը և տասնմեկերորդ դարերում[2]։ Առաջին գավիթները հայտնվել են Հայաստանի հարավում՝ Սյունիք մարզում։ Տասներկուսից տասնչորսերորդ դարերում շինարարության կառուցվածքը փոխվեց և այդ տեսքով հիմնվեցին Սաղմոսավանքում և Հովհաննավանքում։ Գավիթը փոփոխություն կրեց նորից տասներեքերորդ դարի վերջում, ինչպես կարելի է տեսնել Գանձասար վանքում։ Միջին դարերի վերջնամուտին արդեն գավիթների կառուցումը դադարեցրին։
Առաջին ոճի Գավիթ Սանահին, Սուրբ Աստվածածին.
Երկրորդ ոճի Գավիթ Հովհաննավանք.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Levon Chorbajian, Patrick Donabédian, Claude Mutafian (1994)։ The Caucasian knot: the history & geopolitics of Nagorno-Karabagh։ Zed Books։ էջ 84։ ISBN 1-85649-288-5
- ↑ Medieval Armenian architecture: constructions of race and nation Christina Maranci - 2001 "Unlike Strzygowski, who stressed the importance of race and nation in the formation of architecture, ... Another structure at Ani also provided Baltrusaitis with an ogive — the narthex or gavit' located at the south side of the church."
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 697)։ ![]() |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 275)։ ![]() |