Նոր հակասեմություն
| Հակասեմականություն |
|---|
 |
| Պատմություն · Ժամանակագրություն · Աղբյուրներ |
| Կատեգորիա |
Նոր հակասեմություն, 20-րդ դարի վերջում և 21-րդ դարի սկզբում ծագած հակասեմության նոր եղանակ, որի հիմնական աղբյուրներն են հանդիսանում ծայրահեղ ձախերը, ռադիկալ իսլամիստները, ծայրահեղ աջերը, նպատակ դնելով դրսևորել իրենց որպես սիոնականների և Իսրայելի պետության ընդդիմությունը։ Այս գաղափարախոսության կողմնակիցներին բնորոշ է Իսրայելի դևացումը, հրեաների և հրեական խորհրդանիշերի հետապնդման վերսկսումը և այլն։
Եզրի հեղինակն է ամերիկացի պատմաբան և նոր պահպանողական հրապարակախոս Դենիել Փայփսը[1]։
Որոշ աղբյուրներ կարծում են, որ հակասիոնականությունը, հակաամերիկանությունը, հակագլոբալիզացիան, երրորդ աշխարհականությունը, Իսրայելի դևացումը կամ Իսրայելի քաղաքականության նկատմամաբ կիրառվող երկերեսանի ստանդարտները, կարող են կապված լինել կամ իրենից թաքնված հակասեմություն ներկայացնել։ Այդ առումով, օրինակելի է հակաանվանարկման լիգայի կարծիքը
Իսրայելի քաղաքականության քննադատություն ինքնին հակասեմական չէ։ Իսրայելի սուվերեն պետության կարող է քննադատվել այնպես, ինչպես աշխարհի յուրաքանչյուր այլ պետությունը։ Բայց պետք չէ ժխտել, որ կան նրանք, ով Իսրայելի կամ սիոնականության քննադատության տակ հակասեմություն են թաքցնում[2]։
Բնօրինակ տեքստ (անգլ.)Criticism of particular Israeli actions or policies in and of itself does not constitute anti-Semitism. Certainly the sovereign State of Israel can be legitimately criticized just like any other country in the world. However, it is undeniable that there are those whose criticism of Israel or of "Zionism" is used to mask anti-Semitism
