Jump to content

Նիկիտա Կոլոգրիվի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նիկիտա Կոլոգրիվի
Դիմանկար
Ծնվել էհոկտեմբերի 16, 1994(1994-10-16) (30 տարեկան)
ԾննդավայրՆովոսիբիրսկ, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն Ռուսաստան
ԿրթությունNovosibirsk State Theater Institute? և Ռուսաստանի թատերական արվեստի համալսարան (2018)
Մասնագիտությունդերասան
 Nikita Kologrivy Վիքիպահեստում

Նիկիտա Սերգեյեվիչ Կոլոգրիվի (հոկտեմբերի 16, 1994(1994-10-16), Նովոսիբիրսկ, Ռուսաստան), ռուս թատրոնի և կինոյի դերասան։ Հիմնականում հայտնի է ռեժիսոր Իգոր Զայցևի իր Բենդերի մասին եռերգության մեջ դերերի, «Օֆլայն» սերիալում Լեվիսի դերի, «Երկու բլուր» սերիալում Գերայի և «Տղայի խոսքը. Արյուն ասֆալտի վրա» սերիալում Կաշեյի դերի համար։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1994 թվականի հոկտեմբերի 16-ին Նոբվոսիբիրսկում։ Երիտասարդության ժամանակ զբաղվել է բոքսով մարզիչ Սերգեյ Վասիլյեվիչի մոտ «Հյուսիս-սպորտ» ակումբում և որոշել էր ընդունվել ուսուցչակամն համալսարան, որպես մարզիչ, սակայն ընդունվեց Նովոսիբիրսկյան թատրոնի ինստիտուտ։ Երկրորդ կուրսն ավարտելուց հետո տեղափոխվել է Մոսկվա, Որտեղ ընդունվել է Ռուսական թատրոնի արվեստի ինստիտուտ, թատրոնի ռեժիսորների Սերգեյ Գոլոմազովի և Պավլ Խոմսկի կուրս։ Ավարտել է համալսարանը կարմիր դիպլոմով 2018 թվականին[1].:

2015 թվականին, սովորելու ընթացքում, նա իր դեբյուտը կատարեց Մոսկվայի նահանգային թատրոնի բեմում՝ Բեն Գունի և Դիկ Ջոնսոնի դերերով «Գանձերի կղզի» պիեսում, բեմադրած Սերգեյ Բեզրուկովի սոցիալ-մշակութային նախագծերի աջակցության և զարգացման հիմնադրամի աջակցությամբ[2]։

2023 թվականին նա հանդես է եկել որպես «Մաքս և սագ» սերիալի կրեատիվ պրոդյուսեր, որտեղ նա նաև գլխավոր դերն է կատարել։

Ռուսական թատրոնի արվեստի ինստիտուտում ուսման տարիներին ծանոթացել է դերասանուհի Ալեքսանդրինա Պիտիրիմովայի հետ, ում հետ նա ամուսնացել է 2020 թվականին։ 2021 թվականի մայիսին զույգն ունեցել է աղջիկ՝ Եսենիային[3]։

Ստեղծագործական գործունեություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերերը թատրոնում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մոսկվայի նահանգային թատրոն
Թատրոն Բրոննայում
  • Գ. Գորինի «Թիլ» (հիմնված Չարլզ դե Կոստերի «Ուլենշպիգելի լեգենդը» վեպի վրա) - Թիլ.
  • Շավրինի «Հին զգեստապահարանի առեղծվածը»՝ հիմնված Ք. Ս. Լյուիսի «Առյուծը, կախարդը և զգեստապահարանը» գրքի հիման վրա (ռեժ. Ա. Ֆրոլենկով) – Էդմունդ
  • «Արքայազն Կասպիան» Ք. Ս. Լյուիսի (ռեժ. Ս. Պոսելսկի) – Էդմունդ
Ազգային թատրոն
  • «Իմ աչքերով» (ռեժ. Դ. Սերդյուկ)
Մոսկվայի Ն.Վ.Գոգոլի անվան դրամատիկական թատրոն
  • «Փղշտացիներ. Կարդալու փորձ» Մ.Գորկու պիեսի հիման վրա (ռեժ. Ս. Գոլոմազով) - Պերչիխին[4][5][6]

Կինեմատոգրաֆիա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարի Անուն Դեր
2016 Փաստաբան. շարունակություն Վովա, կաչոկ
2017 Այրե՛ք Ժլոբ
2017 Երկիր Մաքս
2018 Բադաբեր ամրոց Օկուլ
2018 Տոբոլ Կիրյանկա
2018 Վարդագույն կամ զանգակ գոպնիկ
2019-2021 Վանդակում Ժենյա Էվդոկիմով
2019 Ռուսական արշավանք Արագ
2019 Թռիչք Կրեպիշ
2019 Բալկանյան սահման Կիրյա
2019 Բարձրություն 220 Կերպարի անունը ասված չէ
2020 Շերլոքը Ռուսաստանում Խրոմոյ
2020 Պրոեկտ «Աննա Նիկոլաեվնա» Լագաշով
2020 Պադլոսկիե կուրսանտներ Ուֆիմցև
-2020 Խաղ գոյատևման համար Զատոչկա
2020-2021 Չիկատիլո Շեին
2020 Զոյա Կլուբկով
2020 Իրական ապագան Նեչաև
2020 Մաքուր Կերպարի անունը ասված չէ
2020 Ֆանտոմ Արտյոմ
2020-2021 Ուղևորներ Եվգենի
2021 Դևյատաև Ռյաբոյ
2021 Սննդի բաժին Դիմոն Մալոսոլով, մատրոս
2021 Ռեգբի Իլյա
2021 Բենդեր։ Սկիզբը Միշկա Յապոնչիկ
2021 Բենդեր։ Կայսրության ոսկին Միշկա Յապոնչիկ
2021 Վարտինյան Վացեկ
2021 Ձեր սեփական պատերազմը։ Փոթորիկ անապատում Սերգեյ Արտիստ
2021 Մայոր Գրոմ՝ ժանտախտի բժիշկ հոգեկան
2021 Ընտանեկան կյանքի գաղտնիքները Ստաս
2021 Հուսահատ ներդրողներ Դեն
2021 Անիրականություն Լյոխա
2021 Անձնակազմ 314 Եվլանով
2021 Երկիր 3. Ամանորյա խմբաքանակ Մաքս
2022 Առաջին Օսկարը Բուդարին
2022 Երկու բլուր Գերա
2022 Օֆլայն Լեվիս
2022 Հետախուզության պետ Լյագին
2022 Հրաշագործներ Խուլիգան
2022 Կյանքը զանգով Անտոն
2022 Սև գարուն Գենա
2022 Ուղևորներ. Վերջին սերը երկրի վրա Եվգենի
2022 Ժիզա Վլադ
2022 Երկու բլուր (ֆիլմ) Գերա
2022 Ջերմություն Ռոդիոն
2023 Կախարդությամբ Եմելյա
2023 Իվան Սեմյոնով։ Մեծ արշավ որսագող
2023 Մաքս և սագ Մաքս
2023 Սեքս. Առաջ և հետո Նիկիտա
2023 Ես՝ արջ եմ Կերպարի անունը ասված չէ
2023 Թաքնված մոտիվներ Կերպարի անունը ասված չէ
2023 Տղայի խոսքը. Արյուն ասֆալտի վրա Կաշեյ
2024 Տափաստանային աստվածներ Միտկա
2024 Վերջին հերոսը. ժառանգություն Կերպարի անունը ասված չէ

Ձայնային կատարում և կրկնօրինակում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարի Անուն դեր
2022 Կաշեյ. հարսնացուների առևանգող Մաղադանոս

Պարգևներ և անվանակարգեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 2022թ.՝ «Տարվա իրադարձություն» մրցանակի դափնեկիր KinoReporter ամսագրի կինոյի և հեռուստատեսության ոլորտում «Տարվա բացահայտում» անվանակարգում[7]։
  • 2023թ.՝ «Գեղարվեստական ​​թատրոն» մրցանակի հավակնորդ՝ արվեստի բնագավառում «Կինո» անվանակարգում[8]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ «Свой парень из сказки: творческий путь Никиты Кологривого» (ռուսերեն). START — статья. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  2. ↑ «Никита Кологривый» (ռուսերեն). УКСМиНП Березовского ГО — статья. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  3. ↑ «Исповедует буддизм, занимается боксом и любит играть бандитов: Как живет восходящая звезда российского кино Никита Кологривый» (ռուսերեն). КП Сериалы — статья. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  4. ↑ «Никита Кологривый» (ռուսերեն). Театр имени Гоголя — статья. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  5. ↑ «Никита Кологривый» (ռուսերեն). Театр наций — статья. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  6. ↑ «Мещане. Попытка прочтения» (ռուսերեն). Музей Владимира Высоцкого — афиша. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  7. ↑ «Журнал "КиноРепортер" назвал имена лауреатов юбилей» (ռուսերեն). «Российская газета» — новость. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
  8. ↑ «Премия Художественного театра» (ռուսերեն). mxat.ru — номинанты. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.


Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Նիկիտա_Կոլոգրիվի&oldid=9951964» էջից