Միխայիլ Զելենսկի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միխայիլ Զելենսկի
ռուս.՝ Михаи́л Зеле́нский
Դիմանկար
Ծնվել էսեպտեմբերի 7, 1975(1975-09-07)[1]
ԾննդավայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ[1]
Մահացել էհունվարի 11, 2022(2022-01-11)[1] (46 տարեկան)
Մահվան վայրՊունտա Կանա, Լա Ալտագրասիա, Դոմինիկյան Հանրապետություն
ԳերեզմանՏրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ռուսաստան
Մայրենի լեզուռուսերեն
ԿրթությունFar East State Academy of Physical Culture?[1], Far East State Medical University? և ՄՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետ
Մասնագիտությունլրագրող, հեռուստահաղորդավար և ռադիոհաղորդավար
ԱմուսինԵլենա Գրուշինա
 Mikhail Zelensky (journalist) Վիքիպահեստում

Միխայիլ Զելենսկի (ռուս.՝ Михаил Владимирович Зеленский, սեպտեմբերի 7, 1975(1975-09-07)[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1] - հունվարի 11, 2022(2022-01-11)[1], Պունտա Կանա, Լա Ալտագրասիա, Դոմինիկյան Հանրապետություն), ռուս լրագրող և հեռուստահաղորդավար[2][3][4]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1992 թվականին հաջողությամբ ընդունվել է միանգամից երկու ուսումնական հաստատություններ՝ Խաբարովսկի բժշկական ինստիտուտ, և Խաբարովսկի ֆիզիկական կուլտուրայի սպորտային մենեջմենթ ֆակուլտետը։ Ուսումնառության ընթացքում դարձել է գեղասահքի գծով սպորտի վարպետի թեկնածու[5]։ Ուսումը համատեղում էր դիջեյի աշխատանքի հետ՝ «Ռադիո Ա» ռադիոկայանում։

1996 թվականին ընդունվել է Մոսկվայի հեռուստատեսության և ռադիոհեռարձակման ինստիտուտի հեռուստառադիոյի աշխատողների որակավորման բարձրացման դասընթացներին։

1997 թ.-ից աշխատել է Ռադիո Նոստալժիյում[6] որպես հաղորդավար։ Նա նաև նորություններ էր վարում և թողարկում ՏՎ Ցենտր[3][7] հեռուստաընկերությունում։

1999-2001 թվականներին նա եղել է Ռոսիա 1, Կուլտուրա», հեռուստաալիքներով «Վեստի» ծրագրի հաղորդուման առաջատարը[8]։

2001 թվականի փետրվարի 12-ից մինչև 2001 թվականի փետրվարի 11-ը եղել է «Վեստի Մոսկվա» ծրագրի հաղորդավար[9] նույն հեռուստաալիքում։ 2013 թվականին[10] վերադարձել է որպես ծրագրի հաղորդավար՝ 19:35 թողարկումը ստացել է «Վեստի Մոսկվա» անվանումը Միխայիլ Զելենսկու հետ և հեղինակային ծրագրի կարգավիճակ[11]։

2006-2010 թվականներին հանդիսցել է հաղորդավար «Ռոսիա 24» հեռուստաալիքի առաջատար գիծում[12]։

2011 թվականի ապրիլի 4-ից մինչև 2013 թվականի մայիսի 12-ը եղել է «Ռոսիա 1» հեռուստաընկերության «Ուղիղ եթեր» թոք-շոու ծրագրի առաջատար[10][13]։

2013 թվականի հոկտեմբերի 7-ին եղել է 2014 թվականի Ձմեռային Օլիմպիական խաղերի ժամանակ օլիմպիական կրակի փոխանցավազքի դրոշակակիրը Մոսկվայում[14]։ Տարածությունն անցնելու ժամանակ վարել է ուղիղ եթեր[15]։

Մարտի 23-ից մինչև 2014 թվականի հուլիսը եղել է «Վեստի Մոսկվա. Շաբաթը քաղաքում» ծրագրի հաղորդավար[16]։ 2016 թվականի հունիսի 19-ին և 26-ին նույնպես եղել է տվյալ հաղորդման հաղորդավար։

2016 թվականի օգոստոսի 9-ին Միխայիլ Զելենսկին անցկացրեց Վեստի Մոսկվա 19:35 ծրագրի վերջին թողարկումը։ Հետագայում նույն տարվա սեպտեմբերի 11-ին նա կրկին սկսեց իրականացնել «Շաբաթը քաղաքում» ծրագիրը։

2015 թվականին դարձել է «Վալաամ։ Փրկության կղզի» փաստագրական ֆիլմի հեղինակ[17][18]։

Հոկտեմբերի 28-ից մինչև 2016 թվականից սկսած առաջատար «Տոմսեր դեպի մեծը» ծրագրի հաղորդավար, որը հեռարձակվում էր Կուլտուրա հեռուստաալիքով[19]։ Սեպտեմբերի 4-ից միչև 2017 թվականը դարձել է «Մշակույթի նորություններ» հեռուստաալիքի մեկնաբան, հաղորդավար[20]։

Միխայիլ Զելինսկին եղել է Ալեքսանդր Պոլիտկովսկի հեռուստատեսության բարձրագույն դպրոցի առաջատար դասախոսը։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին կինը՝ Օլգա Դրոբինը, եղել է նախկին դասընկերուհին (2005—2007 թթ.):

Երկրորդ կինը՝ Ելենա Գրուշինը, եղել է գեղասահորդուհի (մինչև 2008 թվականը)։ 2008 թվականի վերջին ծնվեց նրա աղջիկը՝ Սոֆին։ 2012 թվականին ընտանիքում ծնվեց երկրորդ աղջիկը՝ Պոլինան[21]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Умер журналист Михаил Зеленский — Izvestia, 2022.
  2. ↑ «Михаил Зеленский ведущий телеканала Россия 1 биография программа телеведущий фото». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 Михаил Зеленский (Mikhail Zelenskiy), Ведущий: фото, биография, фильмография, новости — Вокруг ТВ
  4. ↑ Михаил Владимирович Зеленский биография
  5. ↑ Фомина, Оксана. — Звёзды — Культура (2003 թ․ նոյեմբերի 5). «Михаил Зеленский стоял на коньках, а Владимир Соловьёв лежал на воротах». «Կոմսոմոլսկայա պրավդա». Վերցված է 2014 թ․ օգոստոսի 5-ին.
  6. ↑ «В калейдоскопе новостей. Становится ли информация безликой?». Российская газета. 2008 թ․ հունվարի 17.
  7. ↑ Биография Зеленского Михаила
  8. ↑ Окулова, Наталья. Михаил Зеленский: «Перед эфиром лучше не есть яблоки» // 7 дней. —М., 2002. — № 34.
  9. ↑ «Столичная штучка. С понедельника в эфире РТР появятся московские «Вести»». Время новостей. 2001 թ․ փետրվարի 9.
  10. ↑ 10,0 10,1 Ток-шоу «Прямой эфир» сменило лицо
  11. ↑ «Авторский взгляд на новости: Михаил Зеленский снова в «Вести. Москва»». Вести.Ru. 2013 թ․ մայիսի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 6-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 6-ին.
  12. ↑ «Вести-Москва: местные новости, какими они должны быть». Эхо Москвы. 2006 թ․ նոյեմբերի 19.
  13. ↑ «Ъ-Газета - «Прямой эфир» выходит в записи». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 29-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 25-ին.
  14. ↑ «Самый возрастной факелоносец в истории ОИ Зельдин пробежал этап эстафеты». Общественно-политическое издание «Труд» — Главная — Спорт. 2013 թ․ հոկտեմբերի 7. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 19-ին.
  15. ↑ Чернега, Александра — Новости (2013 թ․ հոկտեմբերի 7). «Самый возрастной факелоносец в истории Олимпиад передал эстафету». Портал «RG.RU». Специальный проект «Сочи — 2014». Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 19-ին.
  16. ↑ «Вести-Москва. Неделя в городе. 23 марта 2014 года (10:20)». Вести.Ru — Программы — Вести-Москва. 2014 թ․ մարտի 23. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 30-ին.
  17. ↑ «Валаам. Остров спасения». Государственный интернет-канал «Россия» (www.russia.tv) — О проекте. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ նոյեմբերի 1-ին. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 1-ին.
  18. ↑ Курбатова, Зинаида. — Общество (2015 թ․ հոկտեմբերի 8). «В Москве прошел первый показ фильма «Валаам. Остров спасения»». Вести.Ru. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 8-ին.
  19. ↑ «Билет в большой: теперь в новом формате». Planet-today.ru. 2016 թ․ հոկտեմբերի 28.
  20. ↑ «Новости культуры. Эфир от 04.09.2017 (19:30)». Телеканал «Россия-Культура» — Видео. 2017 թ․ սեպտեմբերի 4. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 5-ին.(չաշխատող հղում)
  21. ↑ Марина Кузнецова (21.01.2013). «Михаил Зеленский: «Лена мне доверилась и я захотел оправдать ее надежды»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 19-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Միխայիլ_Զելենսկի&oldid=9514880» էջից