Կրկեսը գտնվում է Մետալուրգիական շրջանում, Սոցգորոդում, քաղաքի ամենաառաջադեմ վայրերից մեկում։
Կրկեսը կառուցված է ստանդարտ նախագծով, որը 1966 թվականին ճարտարապետ Գեորգի Վասիլևիչ Նապրիենկոն[1] մշակել է «Գիպրոտատեր» Մոսկվայի ինստիտուտում Սալոմե Մաքսիմով Գելֆերի համագործությամբ։ Կրկեսի նախագիծը իրականացվել է Խորհրդային Միության մի շարք խոշոր քաղաքներում, առաջինը Նովոսիբիրսկում, այնուհետև Ուֆա, Սամարա, Դոնեցկ, Պերմ, Լուգանսկ, Վորոնեժ, Խարկով, Բրյանսկ և Չերեպովեց քաղաքներում[2]։ Բազմաֆունկցիոնալ տարածքը կարելի է օգտագործել որպես կինոթատրոն, էստրադային և սպորտային դահլիճ՝ տարբեր քանակությամբ տեղերով։ 1765-ը նախատեսված է կրկեսային ներկայացումների համար, 1500-ը՝ լայնէկրան դահլիճի համար, 2000-ը՝ Էստրադային շոուների համար[2]։
1964 թվականին Կրիվոյ Ռոգի Գործադիր կոմիտեն սկսեց կրկեսի կառուցում Կրիվոյ Ռոգ քաղաքում։ Համամիութենական Լենինի շքանշանակիր պետական «Սոյուզգոսցիրկ» միավորումը վարկ էր վերցրել, որպեսզի ֆինանսավորեր և կառուցեր նոր կրկես։ Կրկեսի շենքը դարձավ համաքաղաքային աշխատանք։ 1970-ական թվականներին կրկեսն արդեն կառուցվել էր, և կառույցի ավարտը համընկնել է Վլադիմիր Լենինի ծննդյան 100-րդ տարելիցի հետ։
Կրկեսը կառուցվել է 1970 թվականին հոբելյանական` Կրիվբաստրոյի» շինարարական տրեստի կողմից, մասնագիտացված կազմակերպություններով, քաղաքի հասարակական ակտիվ մասնակցությամբ։
Կրիվոյ Ռոգի կրկեսն իր դռները բացել է 1970 թվականի հուլիսի 17-ին։ Կրկեսի առաջին համարները ներկայացրել են ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Վլադիմիր Դուրովը՝ «Վարժեցված փիղ» ներկայացմամբ, Վալենտին Ֆիլատովը՝ « Արջի կրկեսը» ներկայացմամբ, ինչպես նաև Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս Միխայիլ Նիկոլաևիչ Ռումյանցևը, որն առավել հայտնի էր որպես Կարանդաշ։