Jump to content

Իզաբել Օբրե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իզաբել Օբրե
A smiling woman with short blond hair faces a microphone. Her arms are flung wide open to either side.
Aubret in 2017
Հիմնական տվյալներ
Բնօրինակ անունֆր.՝ Isabelle Aubret
Ի ծնե անունThérèse Coquerelle
Ծնվել էհուլիսի 27, 1938 (86 տարեկան)
Lille, France
Երկիր Ֆրանսիա
Ժանրերշանսոն
ՄասնագիտությունSinger
Գործիքներվոկալ
Գործունեություն1956–present
ԼեյբլPhilips Records և Polydor Records
ԱմուսինGérard Meys?
Պարգևներ
Կայքisabelle-aubret.com
 Isabelle Aubret Վիքիպահեստում

Իզաբել Օբրե (ֆր․՝ Isabelle Aubret․ ֆրանսերեն արտասանութամբ՝ ​՝ izabɛl obʁɛ}․ ծնված Thérèse Coquerelle․ ծնվել է հուլիսի 27, 1938(1938-07-27)[2][3][4], Marquette-lez-Lille, Նոր, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի երգչուհի, որը առավել հայտնի է իր հաղթանակով 1962 թվականին «Եվրատեսիլ» երգի մրցույթում «Un premier amour» երգով։

Թերեզա Կոկերելը ծնվել է Ֆրանսիայի Լիլ քաղաքում, 1938 թվականի հուլիսի 27֊ին։ Նա իրենց ընտանիքում տասնմեկ երեխաներից հինգերորդն էր. նրա հայրը մանածագործական գործարանի վարպետ էր, իսկ ծագումով ուկրաինացի մայրը տնային տնտեսուհի էր[5]։ Մանկության տարիներին Կոկերելը զբաղվում էր մարմնամարզությամբ, իսկ 1952 թվականին նա նվաճեց մարմնամարզության Ֆրանսիայիային առաջնությունը[6]։ Նույն թվականին նա թողել է դպրոցը և աշխատանքի ընդունվել Լեմեր-Դեստոմբ գործարանում, որտեղ աշխատում էր հայրը։

Մի քանի տարի անց նա վերադարձել է մանագործարան՝ երգելու իր ընտանեկան թատրոնում՝ որպես ռադիոհաղորդման մաս: Նա շարունակում էր հաճախել դրամատիկական արվեստի և դասական պարի դասընթացների։ Միևնույն ժամանակ նա մասնակցել է տեղական վոկալիստների մրցույթներին։ Դրամատիկական արվեստի ուսուցիչը նրան ծանոթացրել է Լիլում ռադիոկայանի տնօրենի հետ, և Կոկերելը առաջին անգամ բեմ է բարձրացել: Նա երգել է անսամբլներում, իսկ 1956 թվականին՝ տասնութ տարեկան հասակում, միացել է Հավրի նվագախմբին[5]։ 1960 թվականին նա հաղթել է «Օլիմպիա» երգի մրցույթում, որտեղ նրան նկատել է սրահի տնօրեն Բրունո Կոկվատրիքսը։ Այն բանից հետո, երբ Կոկերելը տեղ ստացավ Պիգալ հրապարակում գտնվող կաբարեում, թողարկել է իր դեբյուտային սինգլը՝ «Nous les Amoureux», 1961 թվականին՝ Իզաբել Օբրել կեղծանունով[6]։

A young woman with shoulder-length blond hair and a floral dress stands in front of a microphone. There are curtains and two decorative chandeliers in the background.
Օբրին Եվրատեսիլ երգի մրցույթում (1962)

Օբրեն մասնակցել է Եվրատեսիլ երգի մրցույթին 1962 թվականին՝ ներկայացնելով Ֆրանսիան և կատարելով «Un premier amour» («Առաջին սեր») երգը Կլոդ-Անրի Վիկի երաժշտության և Ռոլան Ստեֆան Վալադի խոսքերի հիման վրա[5][6]։ 1963 թվականին ռեժիսոր Ժակ Դեմին և երաժիշտ Միշել Լեգրանը նրան առաջարկեցին գլխավոր դեր կատարել «Շերբուրգյան պարաշյուտիստները» ֆիլմում, սակայն Օբրեն հետագայում ավտովթարի է ենթարկվել, երբ նրա մեքենան սահեց ոլորանին։ Մեկ մարդ զոհվել է, երեքը՝ լուրջ վնասվածքներ ստացել, այդ թվում՝ դաշնակահար Սերխիո Սանտոսը: Աշնանը Օբրին հոսպիտալացվել է, ենթարկվել բազմաթիվ վիրահատությունների, որոնցից հետո երկար յամանակ վերականգնվել է։ 1968 թվականին նա վերադարձավ «Եվրատեսիլ» և կրկին ներկայացրեց Ֆրանսիան՝ այս անգամ կատարելով «La source» («Աղբյուր/շատրվան») երգը Դանիել Ֆորի երաժշտությամբ և Անրի Դիժանի և Գի Բոննեի խոսքերը[5][6]։

Այլ տարիներին Օբրին մասնակցել է «Եվրատեսիլ»֊ի Ֆրանսիայի ազգային ընտրությանը։ Նրա առաջին փորձը կատարվել է 1961 թվականին «Le gars de n'importe où» երգով։ Նա զբաղեցրեց երկրորդ տեղը[6]։ Մեկ այլ երկրորդ տեղը զբաղեցրեց Օբրին 1970 թվականին, երբ նա միավորվել է Դանիել Բերետայի հետ՝ ձայնագրելու «Օլիվյե, Օլիվիա» երգը։ 1976 թվականի «Je te connais déjà» երգը, որը երկրորդ կիսաեզրափակչում զբաղեցրել է վեցերորդ տեղը յոթ երգերից, նրան հաջողություն չի բերել։ Եվրատեսիլի վերջին մարտահրավերը եղել է 1983 թվականին հայրենասիրական «Ֆրանսիա, Ֆրանսիա» երգով, որով նա զբաղեցրել է երրորդ տեղը[5][6]։

Աշխատելով ֆրանսիացի կոմպոզիտոր Միշել Կոլոմբիեի հետ՝ Օբրին դարձել է «Ես ուզում եմ, որ ընտրությունը քեզ վրա ընկնի» երգի համապրոդյուսերը Ժան-Պիեռ Մելվիլի 1972 թվականի «Un Flic» ֆիլմի համար[7]։ 1981 թվականին Օբրիի հետ տեղի է ունեցել ևս մեկ դժբախտ պատահար։ Նա իր զուգընկերոջ՝ բռնցքամարտիկ Ժան-Կլոդ Բուտիեի հետ փորձեր է արել «թռիչք trapeze»֊ի համար Ֆրանսիայի նկարիչների միության գալա համերգի համար, և ընկել կոտրել է երկու ոտքերը: Երկու տարվա վերականգնում պահանջվեց, որպեսզի նա կրկին կարողանա քայլել:

2001 թվականին նա տոնել է իր քառասունամյակը՝ մի շարք համերգներ տալով Բոբինոյում։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օբրեն ամուսնացած է Ժերար Մեյսի հետ։

Սկավառակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Իզաբել Օբրե (1969)
  • Ազատություն (1981)
  • Երգող աշխարհը (1984)
  • Ալիք դեպի մարդը (1987)
  • 1989 (1989)
  • Ապրել բարձրության վրա (1990)
  • Սիրահարված (1991)
  • Սրտի բաբախում (1992)
  • Իզաբել Օբրեն երգում է Արագոնը (1992)
  • Իզաբել Օբրեն երգում է Ֆերան (1993)
  • Դա երջանկություն է (1993)
  • Իզաբել Օբրեն երգում է Բրելը (1995)
  • Իզաբել Օբրեն երգում է երիտասարդների և ծերերի համար (1997)
  • Փոխել աշխարհը (1997)
  • Փարիզաբել (1999)
  • Դրախտ երաժիշտների համար (2001)
  • Կոզետան և Ժան Վալջանը (2002)
  • Ամենաանհրաժեշտը (2005)
  • 2006 (2006)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. https://eurovision.tv/participant/isabelle-aubret
  2. GeneaStar
  3. Roglo — 1997. — ed. size: 10000000
  4. Babelio (ֆր.) — 2007.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 "Isabelle Aubret Biography", RFI Musique. Retrieved 17 August 2014
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Thompson, Dave "Isabelle Aubret Biography", Allmusic; retrieved 17 August 2014.
  7. «Michel Colombier, Isabelle Aubret - Un Flic (Bande Originale Du Film)». Discogs (անգլերեն). 1972. Վերցված է 9 August 2020-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

* Official site (in French)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իզաբել Օբրե» հոդվածին։