գ․ Քնարական փոքրածավալ ստեղծագործություն (Վահան Տերյան «Անջատման երգ», «Աշնան երգ», Մ․ Մեծարենցի «Սիրերգ» և այլն)։
դ․ Այն ստեղծագործությունները, որոնք դարձել են երաժշտական ստեղծագործության տեքստ, հիմք։ Երաժշտության մեջ՝ փոքրածավալ վոկալ ստեղծագործություն, որի մեջ երաժշտությունն արտահայտում է գրական տեքստի ընդհանրացած կերպարային բովանդակությունը։ Երգին բնորոշ են ցայտուն մեղեդայնությունը, արտահայտչամիջոցների պարզությունը, կառուցվածքային հստակությունը (մեծ մասամբ՝ տուն, կրկներգով կամ առանց կրկներգի)։ Երգերը ստորաբաժանվում են ժողովրդականի և պրոֆեսիոնալի (կոմպոզիտորական), որոնք իրենց հերթին տարբերվում են ժանրով, կառուցվածքով, կատարման և այլ հատկանիշներով (հեղափոխական և կենցաղային, քնարական և ձոներ գային, միաձայն և բազմաձայն, միայնակ կամ խմբով կատարվող, նվագակցությամբ և առանց նվագակցության և այլն)։ Մի քանի լեզուներում «երգ» տերմինով (գերմ.՝ Lied, ֆր.՝ chanson, անգլ.՝ song ) նշվում է նաև ռոմանսը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 542)։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Երգ (այլ կիրառումներ)
