Բոլորը կմահանան, իսկ ես կմնամ
 ռուս.՝ Все умрут, а я останусь | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Ժանր | coming-of-age drama? և դրամա |
| Թվական | մայիսի 21, 2008 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Valeriya Guy Germanika?[1] |
| Պրոդյուսեր | Իգոր Տոլստունով և Darya Khlyostkina? |
| Սցենարի հեղինակ | Յուրի Կլավդիև |
| Դերակատարներ | Պոլինա Ֆիլոնենկո, Ագնիա Կուզնեցովա, Օլգա Շուվալովա, Յուլյա Ալեքսանդրովա, Yevgeniya Presnikova?, Վալենտինա Լուկաշչուկ, Դմիտրի Մեժևիչ և Anna Frolovtseva? |
| Օպերատոր | Ալիշեր Խամիդխոջաև |
| Պատմվածքի վայր | Մոսկվա |
| Նկարահանման վայր | Strogino District? |
| Կինոընկերություն | Profit |
| Տևողություն | 80 րոպե |
| Շահույթ | 235 432 $ |
«Բոլորը կմահանան, իսկ ես կմնամ», ռուսական ֆիլմ իններորդ դասարանցի երեք ընկերուհիների մասին, որը նկարահանել է ռեժիսոր Վալերիա Գայ Գերմանիկան։ Պրեմիերան կայացել է 2008 թվականի Կաննի կինոփառատոնի «Քննադատության շաբաթ» դեբյուտային ֆիլմերի ծրագրում[2], որտեղ ֆիլմը ստացել է «Ոսկե տեսախցիկ» մրցույթի հատուկ մրցանակ (մրցույթի հիմնական մրցանակը ստացել է «Քաղց» ֆիլմը)[3]։ Ֆիլմը ռուսական վարձույթում է հայտնվել 2008 թվականի հոկտեմբերի 23-ին։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իններորդ դասարանցի երեք ընկերուհիները՝ Ժաննան, Վիկան և Կատյան, մտահոգված են այն հարցերով, թե ինչպես կարելի է տղաներին դուր գալ, որտեղից ալկոհոլ ստանալ և ինչպես հասնել դիսկոտեկ։ Մի օր աղջիկները ցուցադրաբար հեռանում են երկրաչափության դասից, իսկ հետո միմյանց բարեկամության երդում տալիս։ Ուսուցիչը գնում է տուն Կատյայի ծնողների մոտ, իսկ աղջիկը փախչում է տնից։ Կատյայի պահվածքի պատճառով դպրոցի տնօրենը սպառնում է չեղարկել դիսկոտեկը։
Երկու ընկերուհիներ՝ Ժաննան և Վիկան, վախենալով տասներորդ դասարանցի Նաստյայի սպառնալիքներից, Կատյային ուղարկում են ծնողների մոտ, և Ժաննան համոզում է Վիկային միասին գնալ գալիք դիսկոտեկ, որպեսզի չգրավեն ուրիշների ուշադրությունը։ Այնուհետև Կատյան վիճում է նրանց հետ և գտնում է նոր «ընկերուհի» Լյալային, որի օգնությամբ նախատեսում է դուրս գալ տնից։
Գալիս է դիսկոտեկի օրը։ Ժաննան և Վիկան մտնում են դպրոցի շենք և գնում զուգարան, որտեղ տասներորդ դասարանցիները գինի են խմում և առաջարկում են աղջիկներին։ Ժաննան մնում է ավագ դպրոցի աղջիկների հետ, իսկ Վիկան գնում է փնտրելու իրեն դուր եկած տղային՝ Ալեքսին։ Շուտով դիսկոտեկ է գալիս նաև Կատյան։ Այստեղ աղջիկը հանդիպում է Ալեքսին, ով կանչում է նրան։ Այս ամենը տեսնում է Վիկան։ Ալեքսն ու Կատյան միասին գնում են նկուղ։ Դրանից հետո Կատյան գնում է դպրոց, որտեղ հանդիպում է մորը, ով բոլորի ներկայությամբ ծեծում է նրան՝ տնից փախչելու համար։ Կատյան շտապում է Ալեքսի մոտ, բայց նա ընկերների և իր ընկերուհու՝ Նաստյայի առջև ձևացնում է, թե չի ճանաչում Կատյային։ Այդ ընթացքում Ժաննան հարբում է տասներորդ դասարանցիների հետ։
Վիկան Ալեքսի որոնման մեջ թափառում է թաղամասում և հանդիպում տղաների, ովքեր նրան առաջարկում են մարիխուանա ծխել։ Աղջիկը համաձայնում է և դրանից հետո համբուրվում է այդ խմբի տղաներից մեկի հետ՝ նրա փոխարեն պատկերացնելով Ալեքսին։ Այդ ժամանակ Կատյան, փախչելով մորից, գնում է դպրոց և այնտեղ հանդիպում է Նաստյային, որը մյուս դպրոցականների աչքի առաջ դաժանորեն ծեծում է նրան՝ կասկածելով Կատյային իր ընկերոջ հետ կապի մեջ։ Մինչդեռ հարբած Ժաննային հայրը գրկած հանում է նրան դպրոցից։
Ծեծից հետո, արյան և կեղտի մեջ, Կատյան վերադառնում է տուն, որտեղ ծնողները սեղան էին բացել Կատյայի տատիկի հիշատակի կապակցությամբ[4]։ Մայրը Կատյային ասում է, որ նա պետք է լվանա վերքերը, իսկ հայրը նրան առաջարկում է հաջորդ օրը խանութ գնալ նոր հագուստ գնելու՝ վստահեցնելով, որ մեկ տարի անց ամեն ինչ կանցնի։ Կատյան անպարկեշտ պատասխանում է նրանց և հայտարարում. «Բոլորը կմեռնեն, բայց ես կմնամ», որից հետո նա գնում է իր սենյակ և լաց է լինում։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Պոլինա Ֆիլոնենկո - Կատյա Կապիտոնովա
- Ագնիա Կուզնեցովա - Ժաննա Մարչենկո
- Օլգա Շուվալովա - Վիկա
- Յուլիա Ալեքսանդրովա - Նաստյա Լուգանովա
- Դոնատաս Գրուդովիչ - Ալեքսեյ (Ալեքս) Եգորով
- Անաստասիա Զաբադաևա - Լյալյա
- Ալեքսեյ Բաղդասարով - Յուրի Կապիտոնով, Կատյայի հայրը
- Օլգա Լապշինա - Գալինա Կապիտոնովա, Կատյայի մայրը
- Հարոլդ Ստրելկով - Ռուսլան Մարչենկո, Ժաննայի հայրը
- Ինգա Օբոլդինա - Ալիսա Մարչենկո, Ժաննայի մայրը
- Մաքսիմ Կոստրոմիկին - Սաշա, թաղամասի տղան
- Ալեքսանդրա Կամիշովա - Ալեքսանդրա Ալեքսանդրովնա, երկրաչափության ուսուցիչ
- Իրինա Զնամենշչիկովա - ուսմասվար
- Եվգենիա Պրեսնիկովա - գրականության ուսուցիչ
- Վալենտինա Լուկաշչուկ - Նաստյայի ընկերուհին
- Մարգարիտա Կուտովայա - Նաստյայի ընկերուհին
- Մարիուս Շտանդել - Ալեքսի ընկերը
- Վսեվոլոդ Իվանով - Ալեքսի ընկերը
- Դմիտրի Մեժևիչ - դպրոցի անվտանգության աշխատակից
- Աննա Ֆրոլովցևա - խանութում վաճառող
Նկարահանումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմը նկարահանվել է Մոսկվայի Ստրոգինո շրջանում։ Ֆիլմի սցենարը բազմիցս փոխվել է, այդ թվում դերասանուհի Պոլինա Ֆիլոնենկոյին թույլ է տրվել փոխել նրա դերը «այնպես, ինչպես իրեն հարմար կլիներ խաղալ»[4]։ Ագնիա Կուզնեցովան դերի համար հաստատված առաջին դերասանուհին էր։ Սցենարի սկզբնական անվանումը եղել է «ԿԺՎ»՝ հերոսուհիների անուններով (Կատյա, Վիկա, Ժաննա), այնուհետև սցենարը կոչվել է «Երեք աղջիկ»[4]։ Ֆիլմը նկարահանվել է տեսախցիկը կայունացնող սարքավորումների նվազագույն կիրառմամբ։
Մեծ մասամբ տեսախցիկը օպերատորի ձեռքում էր[5]։ Գրեթե բոլոր տեսարաններում դերասանուհիները իսկական ալկոհոլ էին խմում։ Ֆիլմում կռիվները նույնպես իրական էին։ մեղմվեց միայն ամենադաժան կռիվը հերոսուհիների՝ Պոլինա Ֆիլոնենկոյի և Յուլիա Ալեքսանդրովայի միջև, բայց այնտեղ նույնպես իսկական արյուն և կապտուկներ կային[5]։ Ռեժիսորը ֆիլմը նկարագրում է որպես պատմություն մեծանալու մասին[5]։ Ռեժիսորի խոսքով՝ ֆիլմի հերոսուհիները, մասնավորապես Կատյան, հասունացել են անձնական դժբախտության փորձի միջոցով։
Սաունդթրեք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմում օգտագործվել են «Звери» խմբի երգերը։
Մրցանակներ և անվանակարգեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 2008 - Կաննի կինոփառատոն․ «Ոսկե տեսախցիկ» մրցույթի հատուկ մրցանակ
- 2008 - Մյունխենի կինոփառատոն
- 2008 - Բրյուսելի միջազգային կինոփառատոն. մրցանակ լավագույն կանացի դերի համար (Պոլինա Ֆիլոնենկո, Ագնիա Կուզնեցովա, Օլգա Շուվալովա)
- 2008 - «Վաղը» միջազգային կինոփառատոն. մրցանակ լավագույն դերակատարման համար (Պոլինա Ֆիլոնենկո, Ագնյա Կուզնեցովա, Օլգա Շուվալովա)
- 2008 - «Stalker» միջազգային կինոփառատոն
- 2008 - «Սպիտակ փիղ» մրցանակ (Վալերիա Գայ Գերմանիկա)
- 2009 - «Նիկա» մրցանակ. «Տարվա բացահայտում» (Վալերիա Գայ Գերմանիկա)
Անվանակարգեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 2009 - «Ոսկե արծիվ» մրցանակ. «Լավագույն ֆիլմ», «Հնչյունային ռեժիսորի լավագույն աշխատանք» անվանակարգեր
Քննադատություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ըստ Վասիլի Կորեցկու (Time Out), ռեժիսորի վաղ վավերագրական աշխատանքներից հետո նրա լիամետրաժ ֆիլմը «բառացիորեն վեր էր բոլոր սպասումներից, մեծ հաշվով, ռուսական կինոյում ավելի զով, աշխույժ, ճշմարտացի և հաշվարկող ոչինչ չի եղել և, կարծես, երբեք չի լինի»[6]։ Նա նաև նշել է, որ ֆիլմը «Աղջիկներ» վավերագրական ֆիլմի «լիամետրաժ և ամբողջովին ոչ նորմատիվ ռիմեյքն է»[7][8]։ Ռոման Վոլոբուևը, 5-ից 4 միավոր տալով ֆիլմին, նշել է, ի թիվս այլ բաների, «զուտ կինեմատոգրաֆիկ արժանիքներ՝ այսօրվա լավագույն ռուս օպերատոր Ալիշեր Խամիդխոջաևի թռչող տեսախցիկը, շատ ճշգրիտ մոնտաժը, որը թույլ չի տալիս ֆիլմին ընկնել սիրողական ներկայացումների և զարդարանքի մեջ»[9]։ Ելենա Ֆանայլովան, որպես ֆիլմի հիմնական մասնագիտական արժանիքներ նշել է նաև Համիդհոջաևի օպերատորական աշխատանքը և ուժեղ սցենարային հիմքը[7]։ Յուրի Գլադիլշիկովը ֆիլմը գնահատել է որպես «լիարժեք, բարձր որակի, պրոֆեսիոնալ կինո»[10]։ Անտոն Դոլինը ֆիլմն անվանել է «տարվա լավագույն հայրենական ֆիլմերից մեկը» և առաջին ռուսական ֆիլմը «Груза 200»-ից հետո, «որը տպավորում է յուրաքանչյուրին, թեև ոչ բոլորին է դուր գալիս, միայն այստեղ չկան սպանություններ, մահապատիժներ կամ արդար հավատքի դարձներ»[11]։
Վիտալի Մանսկին, գնահատելով «կոմպոզիցիայի, լույսի, տեսախցիկի, ձայնի» պրոֆեսիոնալիզմը, միևնույն ժամանակ նշել է ֆիլմում «բնականության և պատմվածքի ճշմարտության» բացակայությունը[10]։ Սցենարիստ Նատալյա Ռյազանցևայի խոստովանությամբ՝ ֆիլմը նրան վրա «ոչնչով չի ազդել»[10]։
Սոցիոլոգ Լև Գուդկովին շփոթեցրել է այն, որ «հեղինակը, կարծես, չունի իր տեսակետը, չունի սեփական վերաբերմունքը էկրանին տեղի ունեցողի նկատմամբ», նա նաև նշել է, որ ֆիլմը «ակնհայտորեն հետ է մնում հասարակական գիտությունից», քանի որ «ֆիլմում ցուցադրված ամեն ինչ հին է»[10]։ Շատ քննադատներ նշել են ֆիլմի նմանությունը Լարրի Քլարկի աշխատանքների հետ, առաջին հերթին՝ դեռահասների մասին նրա «Երեխաները» ֆիլմի հետ[6][9]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ https://seventh-row.com/a-history-of-women-directors-at-the-cannes-film-festival/
- ↑ «Around the Selection 2008» (անգլերեն). Сайт Каннского кинофестиваля — Номинанты награды «Золотая камера». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
- ↑ «Наши в числе призёров Каннского фестиваля». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 29-ին.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Валерия Гай Германика». № 59. Ток-шоу «Разговорчики». 2009 թ․ փետրվարի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Пресс-релиз фильма». «ПРОФИТ» — ПРОдюсерская Фирма Игоря Толстунова. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունվարի 9-ին.
- ↑ 6,0 6,1 Корецкий В. «Все умрут, а я останусь». Time Out. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
- ↑ 7,0 7,1 Фанайлова Е. «Никто из нас не выйдет отсюда живым». Выпуск № 37/38. Источники невозможного (ռուսերեն). Журнал «Сеанс». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
- ↑ Гусятинский Е. «Чисто конкретно». Выпуск №37/38. Журнал «Сеанс». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
- ↑ 9,0 9,1 Волобуев Р. (2008 թ․ հոկտեմբերի 13). «Каннский лауреат, аутентичное кино про старшеклассниц». Рецензии. «Афиша». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «Сеансу отвечают: Все умрут а я останусь». Выпуск № 37/38. Источники невозможного. Журнал «Сеанс». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.
- ↑ Долин А. (2008 թ․ հոկտեմբերի 17). «Всё равно зацепит». Выпуск № 38 (125). «Ведомости». Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 30-ին.(չաշխատող հղում)
Հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Բոլորը կմահանան, իսկ ես կմնամ» Հայրենական կինոյի հանրագիտարանում
|
