Արեգակնային համակարգի ամենաբարձր լեռնագագաթների ցանկ
Արտաքին տեսք
Բերված է Արեգակնային համակարգի ամենաբարձր լեռնագագաթների ոչ ամբողջական ցանկը։
Երկնային մարմին | Լեռ | Բացարձակ բարձրություն1, կմ | Հարաբերական բարձրություն2, կմ | Ծագում | Նշումներ |
---|---|---|---|---|---|
Մարս | Օլիմպոս | [1] | 21,2[2] | 26հրաբխային | Հյուսիսային հարթավայրից վեր է խոյանում 26 կմ, ստորոտից բարձրությունը` 10 կմ, պսակը տարածվում է մինչև 1000 կմ[3]։ |
Վեստա | Ռեյասիլվիա | 9 | [4] | 22խառնարան | Արեգակնային համակարգի ամենաբարձր խառնարաններից մեկի կենտրոնում։ |
Հաբեթ | Հաբեթի պատ | 13 | [5] | 20անհայտ (նստվածքային) | Օղակաձև լեռնաշղթա, որը հասարակածով գոտևորում է արբանյակը։ |
Իո | Հարավային Բոոսավլա | [6] | 17,518,2 | տեկտոնական | Հարավարևելյան կողմում զառիվայրը 15 կմ բարձրությամբ[7]։ |
Մարս | Ասկրիաուս լեռ | [8] | 18[3] | 14,9հրաբխային | Հանգած վահանաձև հրաբուխ։ |
Իո | Իոնյան լեռ | [9] | 12,7տեկտոնական | Աևելյան լեռնաշղթա՝ երկշերտ լեռնագագաթով։ | |
Մարս | Էլիզիում | 16 | [3] | 12,6հրաբխային | Հանգած վահանաձև հրաբուխ։ |
Մարս | Արսիա | [10] | 19[3] | 11,7հրաբխային | Հանգած վահանաձև հրաբուխ։ Հրաբուխի ստորոտներին կան այլ երկրաբանական ձևավորումներ[11]։ |
Իո | Եվբեա | [12] | 10,5[13] | 10,3—13,4տեկտոնական | Արեգակնային համակարգում ձևավորված ամենամեծ իջվածքը (մոտ 25 000 կմ3). |
Երկիր | Մաունա-Կեա | 4,2 | [14] | 10,2հրաբխային | Վահանաձև (հավայան) տիպի հանգած հրաբուխ Խաղաղ օվկիանոսի Հավայի կղզում։ Հարաբերական բարձրությունը օվկիանոսի հատակից մինչև գագաթը կազմում է 10203 մ, որը նրան դարձնում է աշխարհի ամենաբարձր գագաթը։ Լեռան մեծ մասը գտնվում է ջրի տակ։ |
Երկիր | Տեյդե | [15] | 3,77,5 | հրաբխային | Ունի 3.718 մ բացարձակ և ավելի քան 7.000 մ հարաբերական (օվկիանոսի տակ) բարձրություն։ |
Երկիր | Էվերեստ | [16] | 8,83,55 | տեկտոնական | Ծովի մակարդակից (բայց ոչ երկրագնդի կենտրոնից) հաշված բարձրությամբ աշխարհի ամենաբարձր լեռը։ |
Պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գագաթները նվազման կարգով «հիմքից մինչև կատար»։
-
Օլիմպոս (Մարս), 26 կմ
-
Ռեյասիլվիա խառնարանի կենտրոնական գագաթը (Վեստա), 22 կմ
-
Հաբեթի պատ, (Հաբեթ), 20 կմ
-
Արսիա լեռ (Մարս), 19 կմ
-
Հարավային Բոոսավլա, Իո, 18,2 կմ
-
Եվբեա լեռ, (Իո), 10,5 կմ
-
Մաունա-Կեա, Երկիր, 10,2 կմ
-
Էվերեստ (Երկիր), 8,8 կմ
-
Տեյդե (Կանարյան կղզիներ), 7,5 կմ
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Ж. Ф. Родионова, Ю. А. Илюхина «Новая карта рельефа Марса»
- ↑ Neil F. Comins – Discovering the Essential Universe (2012) – Page 148
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Plescia, J. B. (2004). «Morphometric properties of Martian volcanoes». Journal of Geophysical Research. 109 (E3). Bibcode:2004JGRE..109.3003P. doi:10.1029/2002JE002031. ISSN 0148-0227.
- ↑ «Уточнены данные о поверхности астероида Веста». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 17-ին.
- ↑ Giese, B.; Denk, T.; Neukum, G.; Roatsch, T.; Helfenstein, P.; Thomas, P. C.; Turtle, E. P.; McEwen, A.; Porco, C. C. (2008). «The topography of Iapetus' leading side» (PDF). Icarus. 193 (2): 359–371. Bibcode:2008Icar..193..359G. doi:10.1016/j.icarus.2007.06.005. ISSN 0019-1035.
- ↑ Io Mountain Database
- ↑ Schenk, P.; Hargitai, H.; Wilson, R.; McEwen, A.; Thomas, P. (2001). «The mountains of Io: Global and geological perspectives from Voyager and Galileo». Journal of Geophysical Research. 106 (E12): 33201. Bibcode:2001JGR...10633201S. doi:10.1029/2000JE001408. ISSN 0148-0227.
- ↑ Malin Space Science Systems Release No. MOC2-950 Mars Global Surveyor 2004-12-24
- ↑ Io Mountain Database: Ionian Mons
- ↑ PIA03948: Arsia Mons Mosaic
- ↑ Արսիա լեռան ստորոտների լուսանկար ՆԱՍԱ/ՌՇԼ-ի կայքում
- ↑ «Euboea Montes». Gazetteer of Planetary Nomenclature.
- ↑ Schenk, P.; Hargitai, H. «Euboea Montes». Io Mountain Database. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 30-ին.
- ↑ «Mountains: Highest Points on Earth». National Geographic Society. Վերցված է 2010 թ․ սեպտեմբերի 19-ին.
- ↑ «Teide National Park». UNESCO World Heritage Site list. UNESCO. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 2-ին.
- ↑ Peakbagger.com
- ↑ Plescia, J. B. (2004). «Morphometric properties of Martian volcanoes». Journal of Geophysical Research. 109 (E3). Bibcode:2004JGRE..109.3003P. doi:10.1029/2002JE002031. ISSN 0148-0227.
- ↑ Giese, B.; Denk, T.; Neukum, G.; Roatsch, T.; Helfenstein, P.; Thomas, P. C.; Turtle, E. P.; McEwen, A.; Porco, C. C. (2008). «The topography of Iapetus' leading side» (PDF). Icarus. 193 (2): 359–371. Bibcode:2008Icar..193..359G. doi:10.1016/j.icarus.2007.06.005. ISSN 0019-1035.
{{cite journal}}
: Invalid|display-authors=9
(օգնություն) - ↑ Schenk, Paul; Hargitai, Henrik; Wilson, Ronda; McEwen, Alfred; Thomas, Peter (2001). «The mountains of Io: Global and geological perspectives from Voyager and Galileo». Journal of Geophysical Research. 106 (E12): 33201. Bibcode:2001JGR...10633201S. doi:10.1029/2000JE001408. ISSN 0148-0227.
- ↑ Schenk, P.; Hargitai, H. «Euboea Montes». Io Mountain Database. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 30-ին.
{{cite web}}
: External link in
(օգնություն)|work=
- ↑ Schmincke, Hans-Ulrich Вулканизм = Volcanism. — 2004. — С. 71. — ISBN 9783540436508(անգլ.) (Ստուգված է 12 փետրվարի 2011)
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ռեյասիլվիա խառնարանի կենտրոնական գագաթի 3-D photojournal.jpl.nasa.gov-ում։ տեսքը վերևից և տեսքը կողքից
- Ռեյասիլվիա խառնարանի կենտրոնական գագաթի գունավոր պատկերներ Planetary.org-ում։ տեսքը ներքևից (գագաթը գտնվում է վերևի աջ կողմում) և Վեստայի հարավային կիսագնդի խճանկարը
- Արեգակնային համակարգի ամենաբարձր լեռնագագաթներ Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine