Jump to content

Ալեքսանդր Արոնով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալեքսանդր Արոնով
Ծնվել էօգոստոսի 30, 1934(1934-08-30)
ԾննդավայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էհոկտեմբերի 19, 2001(2001-10-19) (67 տարեկան)
Վախճանի վայրՄոսկվա, Ռուսաստան
ԳերեզմանKrasnogorskoye Cemetery
Մասնագիտությունբանաստեղծ և հրապարակախոս
Լեզուռուսերեն
ԿրթությունՄոսկվայի Վ. Պ. Պոտյոմկինի անվան քաղաքային մանկավարժական ինստիտուտ
Ժանրերպոեզիա և հրապարակախոսություն
Պարգևներ
 Aleksandr Aronov Վիքիպահեստում

Ալեքսանդր Յակովլևիչ Արոնով (ռուս.՝ Алекса́ндр Я́ковлевич Аро́нов, օգոստոսի 30, 1934(1934-08-30), Մոսկվա, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 19, 2001(2001-10-19), Մոսկվա, Ռուսաստան), ռուս բանաստեղծ և լրագրող։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալեքսանդր Արոնովը 1956 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Պոտյոմկինի անվան քաղաքային մանկավարժական ինստիտուտը, ապա ՌՍՖՍՀ մանկավարժական գիտությունների ակադեմիային կից Գեղարվեստական դաստիարակության ինստիտուտի ասպիրանտուրան։ Նրա առաջին պաշտոնը կոչվում էր «Մոսկվայի մարզի պահեստային ուսուցիչ»[1]։ Շախովսկոյ շրջանի գյուղական դպրոցներում և Մոսկվայի № 635 դպրոցում աշխատել է որպես գրականության ուսուցիչ։ 1966 թվականից եղել է «Московский комсомолец» թերթի տեսաբան, վարել է մշտական սյունակ և տպագրվել է տարբեր թերթերում[2], որոնցից մի քանիսը, ինչպես օրինակ՝ «Теленеделя», «Поговорим», ինքն է ստեղծել[3]։

Նրա բանաստեղծությունները տպագրվել են «Огонёк» (№ 32, 1988 թ.) և «Знамя» (№ 3, 1997 թ.) ամսագրերում[4]։

Ալեքսանդր Արոնովի բանաստեղծություններից առավել հայտնի են՝ «Կանգնել, հետ նայել» («Остановиться, оглянуться») և «Եթե դուք չունեք մորաքույր» («Если у вас нету тёти»): Նրա բանաստեղծություններից ճանաչում է գտել նաև «Գետտո. 1943 թվական» ստեղծագործությունը, որը նվիրված է Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ և դրանից հետո ռուս, լեհ և հրեա ժողովուրդների բարդ փոխհարաբերություններին։ Վիկտոր Բերկովսկին գրել է երաժշտություն այս ստեղծագործության հիման վրա և ստեղծել «Վարշավյան գետտո. 1943 թվական» երգը[5]։ Բանաստեղծի կյանքի օրոք լույս են տեսել նրա բանաստեղծությունների երեք ժողովածուները՝ «Անվտանգության կղզյակ» (1987 թ.), «Տեքստեր» (1989 թ.), «Առաջին կյանք» (1989 թ.):

2002 թվականին հետմահու արժանացել է Ռուսաստանի լրագրողների միության «Ռուսաստանի ոսկե փետուր» մրցանակին։

Ընտանիք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Կինը՝ Տատյանա Արոնովա-Սուխանովա,
    • Խորթ որդին՝ դերասան Մաքսիմ Սուխանով։

Ժամանակակիցների վերաբերմունք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Կանգնել, հետ նայել» բանաստեղծության սկիզբը Միխայիլ Գորբաչովը կոչել է «նոր մտածողության» նշան, որի հիման վրա ստեղծվել է Վերակառուցումը[6]։
  • Լրագրող Ալեքսանդր Մինկինը Արոնովի «Երեք մարգարե»[7] ստեղծագործությունը դրել է Պուշկինի և Լերմոնտովի համանուն ստեղծագործությունների կողքին[8]։
  • Եվգենի Եվտուշենկոն կարծում էր, որ Ալեքսանդր Արոնովը մտածող երգերի վերակենդանացողներից մեկն է, որ օգնում են մտածել ուրիշներին[6]։
  • Յուրի Շչեկոչիխինը, Օլեգ Խլեբնիկովը, Եվգենի Բունիմովիչը Ալեքսանդր Արոնովին համարում էին իրենց ուսուցիչը[9]։
Ալեքսանդր Արոնովի տապանաքարը «Գորբրուս» գերեզմանատանը

Բանաստեղծությունների գրքեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Александр Аронов Островок безопасности. — М.: Советский писатель, 1987. — 128 с.
  • Александр Аронов Тексты. / Предисловие С. Чупринина. — М.: Книжная палата, 1989. — 176 с.
  • Александр Аронов Первая жизнь: Стихи. — М.: Правда, 1989. — 32 с. (Б-ка «Огонек» № 46).
  • Александр Аронов Туннель: Стихи, эссе, отрывки из статей. — М.: «Голос-Пресс», 2003. — 336 с.
  • Александр Аронов Избранное. / Предисловие Александра Минкина. — М.: ИД «Московский Комсомолец», 2014. — 448 с. Тираж 1000 экз. ISBN 978-5-9900974-2-1.
  • Александр Аронов Обычный текст (избранная лирика). — М.: Сетиздат, 2014. — 480 с[10]

Հիշատակ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալեքսանդր Արոնովը մահացել է 2001 թվականի հոկտեմբերի 19-ին։ Թաղվել է հոկտեմբերի 22-ին[3] Ռուսաստանի «Գորբրուս» գերեզմանատանը, որը գտնվում է Միտինսկոյե գերեզմանատան դիմաց[11]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Елена Аксельрод Двор на Баррикадной (книга воспоминаний) / Загадка Александра Аронова // «Иерусалимский журнал», № 24-25, 2007.
  2. ↑ «Александр Аронов // Радио Шалом, 21.10.11». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 Сергей Чуприн Место под солнцем // Сайт Shanson-e.tk 10.06.2006
  4. ↑ А. Я. Аронов в «Журнальном зале»
  5. ↑ Песня В. Берковского на слова А. Аронова «Варшавское гетто. 1943 г.» // Сайт Realmusic.ru, 27.02.2012
  6. ↑ 6,0 6,1 Евгений Евтушенко Остановившийся, оглянувшийся… // «Новые Известия», 3 октября 2008. Արխիվացված 2014-12-22 Wayback Machine
  7. ↑ Александр Минкин «Три пророка» // Журнал «Русский глобус», № 10, октябрь 2010 г.
  8. ↑ Александр Минкин Русский поэт Александр Аронов // Московский комсомолец, 23 января 2014
  9. ↑ «Ушёл поэт Александр Аронов // Новая газета, № 77, 22 октября 2001 г.». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
  10. ↑ Александр Аронов Обычный текст (избранная лирика). — М.: Сетиздат, 2014. — 480 с.
  11. ↑ Могила А. Я. Аронова // Сайт M-necropol.ru

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեքսանդր Արոնով» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Չափորոշչային վերահսկողություն
GND: 1048657361 · ISNI: 0000000028674577 · LCCN: n86098493 · VIAF: 31020083 · WorldCat VIAF: 31020083
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ալեքսանդր_Արոնով&oldid=9454828» էջից