Ֆրանկո Կաուզիո

Ֆրանկո Կաուզիո
Քաղաքացիությունը	Իտալիա
Ծննդյան ամսաթիվ	փետրվարի 1, 1949(1949-02-01) (75 տարեկան)
Ծննդավայր	Լեչե, Ապուլիա, Իտալիա
Հասակ	170 սանտիմետր
Քաշ	68 կիլոգրամ
Դիրք	եզրային կիսապաշտպան
Պարգևներ

Ֆրանկո Կաուզիո (իտալ.՝ Franco Causio, փետրվարի 1, 1949(1949-02-01), Լեչե, Ապուլիա, Իտալիա), իտալացի ֆուտբոլիստ, կիսապաշտպան։ «Լեչչե» ֆուտբոլային ակումբի սան։ Իտալիայի վեցակի չեմպիոն Թուրինի «Յուվենտուսի» կազմում, ինչպես նաև 1979 թվականի Իտալիայի գավաթակիր և 1977 թվականի ՈՒԵՖԱ-ի գավաթակիր։ 1973 թվականին Կաուզիոն «Յուվենտուսի» հետ հասավ մինչև Եվրոպական չեմպիոնների գավաթի եզրափակիչ։ Ֆուտբոլի աշխարհի չեմպիոն 1982 թվականին։

«А» Սերիայում Ֆրանկոն տարբեր թիմերի կազմում անցկացրել է 460 հանդիպում և դարձել 66 գոլի հեղինակ, «В» Սերիայում՝ 94, «С» սերիայում ՝ 16: Իտալիայի գավաթում կա 113 հանդիպում, չեմպիոնների Գավաթում՝ 23, Գավաթում՝ 7, ՈՒԵՖԱ-ի Գավաթում՝ 49, միջմայրցամաքային Գավաթում՝ 1, երկրների հավաքականները՝ 66։ Ընդհանուր առմամբ Իտալիայում անցկացրել է 829 հանդիպում։

1971 թվականի Իտալիայի լավագույն ֆուտբոլիստ։

Ակումբային կարիերա

Ֆրանկոն ծնվել է Լեչչե քաղաքում (Ապուլիա) և տեղափոխվել է «Յուվենտուս», երբ նա 17 տարեկան էր։ Մի քանի տարի անց «արենդը» B Սերիայում (խաղում էր Ռեգինայի և Պալերմոյի կազմում), նա վերադարձավ «Յուվենտուս» 1970 թվականին, որտեղ նա 11 տարի կրում էր թուրինյան ակումբի 7-րդ համարի մարզաշապիկը և խաղում էր այնպիսի հայտնի խաղացողների հետ, ինչպիսիք են՝ Ռոբերտո Բետեգա, Ռոբերտո Բոնինսենյան, Պիետրո Անաստասին, Կլաուդիո Գենտիլեն, Մարկո Տարդելին, Դինո Ձոֆը, Գաետանո Շիրեան և Անտոնիո Կաբրինին։ Ակումբի հետ բավականին հաջող ժամանակահատվածում նա վեց անգամ հաղթեց «սկուդետոյին», ինչպես նաև նվաճեց Իտալիայի Գավաթը և ՈՒԵՖԱ-ի գավաթը։

Բացի այդ, նա 1972/73 մրցաշրջանի ընթացքում «Յուվենտուսի» հետ դուրս եկավ Եվրոպայի գավաթի եզրափակիչ, ինչպես նաև միջմայրցամաքային գավաթի եզրափակչում այդ տարվա Իտալիայի գավաթի եզրափակչում նրանց պարտությունից հետո, չնայած А Սերիայում տարած հաղթանակին՝ գրեթե հաղթելով թրեբլ։ Նրա լավագույն ավարտը գավաթակիրների գավաթում եղել է 1979/80 մրցաշրջանում, երբ «Յուվենտուսը» հասել է մրցաշարի կիսաեզրափակիչ։

Կարիերան հավաքականում

Իտալիայի ազգային հավաքականի կազմում 1972-1983 թվականներին անցկացրել է 63 հանդիպում և դարձել 6 գոլի հեղինակ։

ԱԱ-1974 թվականի մասնակից (անցկացրել է 2 խաղ, գոլ չի խփել) և ԱԱ-1978 թվականի մասնակից (7 խաղ, 1 գոլ 3-րդ տեղի համար խաղում)։

1980 թվականի Եվրոպայի առաջնության կիսաեզրափակչի մասնակից Իտալիայում։

33 տարեկանում ընդգրկվել է հավաքականի կազմում 1982 թվականին Իսպանիայում կայացած աշխարհի առաջնությունում, որտեղ հիմնականում պահեստայինների նստարանին էր, սակայն խաղադաշտ է դուրս եկել երկու հանդիպումներում (երկրորդ խաղակես Պերուի հետ խաղում, ինչպես նաև ի նշան իր մեծ հարգանքի և երախտագիտության մարզիչ Էնցո Բեարզոտը ստիպեց նրան 89-րդ րոպեին եզրափակչում խաղադաշտ դուրս գալ), գոլեր չխփեց։ Թիմը, ի վերջո, դարձավ չեմպիոն և Կաուզիոն ստացավ ոսկե մեդալ։

Ձեռքբերումներ

Ակումբային

• Իտալիայի չեմպիոն՝ 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1981
• Իտալիայի Գավաթակիր՝ 1979
• ՈՒԵՖԱ-ի Գավաթակիր՝ 1977

Ազգային

• Աշխարհի առաջնություն՝ 1982

Անձնական։

• Իտալիայի լավագույն ֆուտբոլիստ՝ 1971
• Իտալիայի տարվա ֆուտբոլիստն ըստ Guerin Sportivo-ի՝ 1982

Արտաքին հղումներ

• Профиль на footballdatabase.euԱրխիվացված 2016-08-16 Wayback Machine
• Պրոֆիլը transfermarkt.com կայքում(անգլ.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրանկո Կաուզիո» հոդվածին։