Օր (Միքելանջելո)
Օր | |
---|---|
տեսակ | քանդակ |
քանդակագործ | Միքելանջելո |
տարի | 1526 |
բարձրություն | 160 սանտիմետր |
լայնություն | 150 սանտիմետր |
ուղղություն | Բարձր վերածնունդ |
նյութ | մարմար |
գտնվելու վայր | New Sacristy? |
հավաքածու | Մեդիչիների ժամատուն |
մասն է | Tomb of Giuliano de' Medici, Duke of Nemours? |
Day (Michelangelo) Վիքիպահեստում |
«Օր» (իտալ.՝ Il Giorno), մարմարե քանդակ, ստեղծել է Միքելանջելոն՝ 1520—1534 թվականներին։ Քանդակը Ջուլիանո Մեդիչիի և Կապելլա Մեդիչիի հիշատակին նվիրված կոմպոզիցիայի մաս է կազմում։
Ստեղծման պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միքելանջելոն քանդակի վրա աշխատել է 1520-1534 թվականներին։ Աշխատանքը վերջնական տեսքի է բերվել 1534 թվականին4[1], երբ Միքելանջոն գնացել է Հռոմ[а]։
Նախապատրաստական մոդել[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պահպանվել է քանդակի կավե թրծած տարբերակը, որը ստեղծվել է մոտավորապես 1524 թվականին։ Կավե տարբերակի մոտ բացակայում է աջ ոտնաթաթը, գլուխը ավարտուն տեսքի է բերված[2]։ Մոդելի դեմքը ամբողջությամբ համապատասխանում է «Հաղթանակի ոգին» քանդակաշարից պարտվողի դեմքին՝ գլխարկի նմանվող խիտ, փարթամ վարսեր, երկար մորուք, լայն քիթ[3]։ Ավարտուն քանդակի համեմատ այս մոդելն առավել մկանուտ է։ Հենց այս տեսքով է այն պատկերվել Տինտորետոյի նկարներում[4]։
Մոդելը պահվում է Հյուսթոնի գեղարվեստի թանգարանում (Հյուսթոն, Տեխաս)[5]։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Օր» քանդակը մկանուտ, ուժեղ տղամարդու կերպար է։ Ուիլյամ Ուոլլեսի կարծիքով «Օր» քանդակի դեմքը «բարձանում է ուսից այնպես, ինչպես արեգակը հրվանդանի վրա»[6]։ Ըստ Լազարևի՝ քանդակը «հիշեցնում է ուժգին հեղեղ, ակներև են Սիքստինյան կապելլայի տիտանյան կերպարներին նմանությունը»[7]։
Հովարդ Բենջամին Հիբարդը (անգլ.՝ Howard Benjamin Hibbard), գրել է, որ քանդակը «Բելվեդերյան մարմնաքանդակի մեկ այլ տարբերակ է»[8]։
Ինչպես գրել է Լիբմանը, «Օրը» նայում է «ուսի վրայով՝ մռայլ և անբարյացակամորեն, կարծես թաքնվում է թշնամական աշխարհից»[9]։
Ինչպես կապելլայի մյուս քանդակները, «Օրի» աչքերը կույր են․ քանդակագործը դրանք ստեղծել է առանց բիբերի[10]։
Գերմանացի արվեստաբան Հերբերտ ֆոն Այնեմը վկայակոչում է Ֆրիդրիխ Կրիգբաումին, ըստ որի «Օրը», ըստ նախնական մտադրության, պետք է ստեղծվեր առնձնահատուկ գծերով, արևի խույրով[11]։
Կերպարն արվեստի մեջ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Իրվինգ Սթոունի կենսագրական «Տառապանք և զմայլանք» (1961) գրքում գրված է․
«(…) իմաստուն ուժեղ մարդ, ով գիտեր ամեն ինչ անցած ցավի և կյանքի վայելքների մասին (…) գլուխը թեքված է ուսի վրա այնպես, որ մկանուտ իրանը ընգծում է մեջքը, որը կարող է բարձրացնել և իր վրա պահել ողջ աշխարհը»[12] |
With Day, a wise, strong man who knew every aspect of life's passing pain and pleasure, he carved the head sweeping out over its own massive shoulder and forearm, reflecting in its muscled torso a back that had lifted and carried the weights of the world
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Вазари Д. Жизнеописания прославленных живописцев, скульпторов и архитекторов իտալ.՝ Le Vite de’piu eccelenti Pittori, Scultori e Architetti {{{заглавие}}}. — К.: Искусство, 1970. — С. 296 —429, 497 —507. — 520 с. (ուկր.)
- Микеланджело. Поэзия. Письма. Суждения современников / сост. В. Н. Гращенков. — М.: Искусство, 1983. — 451 с.
- Herbert von Einem; Ronald Taylor. Michelangelo = գերմ.՝ Michelangelo (1959). — London: Methuen&Co Ltd, 1973. — 329 с. (անգլ.)
- Эрпель Фриц. Микеланджело / Пер. с нем. Сергея Данильченко. — Берлин: Хеншель, 1990. — 72 с. — ISBN 3-362-00044-4
- Eric Scigliano. Michelangelo's Mountain: The Quest For Perfection In The Marble Quarries Of Carrara. — Simon and Schuster, 2005. — 352 с. (անգլ.)
- Paul James LeBrooy. Michelangelo models formerly in the Paul von Praun Collection. — Michigan, 1972. (անգլ.)
- Либман М. Я. Микеланджело Буонарроти. — М.: Советский художник, 1964. (ռուս.)
- John Addington Symonds. The Life of Michelangelo Buonarroti. — 1893. (անգլ.)
- William Wallace. The Treasures of Michelangelo. — Andre Deutsch, 2010. — ISBN 978-0-233-00253-8 (անգլ.)
- Howard Hibbard Michelangelo. — Harper & Row, 1985. — 358 с.
Նշումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Эрпель, 1990, էջ 14
- ↑ LeBrooy, 1972, էջ 53
- ↑ LeBrooy, 1972, էջ 54
- ↑ LeBrooy, 1972, էջ 55 —57
- ↑ LeBrooy, 1972, էջ 52
- ↑ Wallace, 2010, էջ 33
- ↑ Микеланджело. Поэзия. Письма, 1983, էջ 21
- ↑ Hibbard, 1985, էջ 192
- ↑ Либман, 1964, էջ 22
- ↑ Hibbard, 1985, էջ 185
- ↑ Einem, 1973, էջ 103
- ↑ Irving Stone The Agony And The Ecstasy. — Random House, 2015. — P. 658. — 787 p. — ISBN 9781473505704
- ↑ Наталя Куликова. «Медичи - символ эпохи Возрождения». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 30-ին.