Տեսազրույց
Տեսազրույց, զրույցի տեսակ, առցանց ծառայություն, որը համացանցից օգտվողներին հնարավորություն է տալիս բացի տեքստային հաղորդագրություններից հաղորդակցվել նաև աուդիո և վիդեո (վեբ-տեսախցիկի միջոցով) տարբերակով[1]։ Տեսազրույցները կարող են ծառայել հարթակ բոլոր տեսակի վիդեոկոնֆերանսների, վիդեոհաղորդումների, առցանց սեմինարների, տեսազանգերի համար։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2009 թվականի նոյեմբերին Մոսկվայի դպրոցներից մեկի 11-րդ դասարանի աշակերտ Անդրեյ Տերնովսկին սկսել է Chatroulette.com տեսազրույցը, որը մեծ տարածում է գտել համացանցի օգտատերերի շրջանում։ Կես տարվա ընթացքում ռեսուրսի հաճախելիությունն աճել է գրեթե 100 անգամ։ Հայտնիությանը նպաստել են ծառայության օգտագործման դյուրինությունը և երեք պատուհաններից և երկու կառավարման կոճակներից բաղկացած հարմարավետ ձևավորումը[2]։
2011 թվականի դեկտեմբերին Google+ սոցիալական ցանցը հայտարարել է Hangouts վիդեոհաղորդակցության ծառայության գործարկման մասին, որը թույլ է տալիս կազմակերպել տեսազրույցներ ոչ միայն անձնական համակարգիչներով, այլև բջջային սարքերով[3]։
2012 թվականի հունիսին Տերնովսկու գաղափարը շարունակվել է Շոն Փարքերի և Շոն Ֆանինգի «Airtime» նախագծում։ Նրանք մտադիր էին կատարելագործել իրենց տեսածանոթությունների ծառայությունը՝ արմատախիլ անելով Chatroulette.com-ում առկա բացասական երևույթները։ Ենթադրվում է, որ դա հնարավոր կլինի անել վիդեոզրույցի հաշիվը Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցին կապելու միջոցով[4]։
Ռուսական մեդիահոլդինգում ևս կիրառեցին նորարարությունը։ 2010 թվականի դեկտեմբերին Mail.Ru Group-ը հայտարարեց Օդնոկլասնիկի սոցիալական ցանցում վիդեոզրույցի փորձարարական տարբերակի հասանելիության մասին[5]։ ՎԿ սոցալիական ցանցը 2012 թվականի հունվարի սկզբին սկսեց վիդեոծառայություններ տրամադրել իր օգտատերերին[6]։ Mail.Ru Group-ի համասեփականատեր Mail.Ru Group-ի համասեփականատեր Յուրի Միլները հայտարարել է «Airtime» նախագծին իր մասնակցության մասին, որն արժե 8 միլիոն դոլար[7]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ McGraw-Hill Concise Encyclopedia of Engineering. Videotelephony, McGraw-Hill, 2002. Retrieved from the FreeDictionary.com website, January 9, 2010
- ↑ Александр Левинский (19 марта 2010 г.)։ «Одиннадцатиклассник с доходом $1500 в день»։ Ֆորբս (ռուսերեն)։ forbes.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-12-07-ին։ Վերցված է 2012-12-05
- ↑ Алина Гайнуллина (15 декабря 2011 г.)։ «Google+ позволила начинать видеочат напрямую из обновления статуса»։ ՌԻԱ Նովոստի (ռուսերեն)։ ria.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-12-07-ին։ Վերցված է 2012-12-05
- ↑ Михаил Левин (6 июня 2012 г.)։ «Новый стартап основателей Napster: Airtime — видеочат без эксгибиционизма»։ Ֆորբս (ռուսերեն)։ forbes.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-12-07-ին։ Վերցված է 2012-12-05
- ↑ Анна Федина (24 декабря 2010 г.)։ «Пользователям «Одноклассников» доступна тестовая версия видеочата»։ ՌԻԱ Նովոստի (ռուսերեն)։ ria.ru։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-12-07-ին։ Վերցված է 2012-12-05
- ↑ «ВКонтакте начала тесты видеозвонков между пользователями соцсети»։ ՌԻԱ Նովոստի (ռուսերեն)։ ria.ru։ 2 января 2012 г.։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-12-07-ին։ Վերցված է 2012-12-05
- ↑ Юрий Мильнер появится в видеочате. Коммерсантъ. kommersant.ru (10 октября 2011 г.). Дата обращения 8 декабря 2012. Архивировано 10 декабря 2012 года.
