Վլադիմիր Մանյակ

Վլադիմիր Մանյակ
Ծնվել է	նոյեմբերի 6, 1934(1934-11-06)
Ծննդավայր	Կրիշտոպովկա, Վոլոչիսկի շրջան, Վիննիցայի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	հունիսի 15, 1992(1992-06-15) (57 տարեկան)
Վախճանի վայր	Վասիլկովի շրջան, Կիևի մարզ, Ուկրաինա
Գերեզման	Բայկովո գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող, բանաստեղծ, արձակագիր և հրապարակախոս
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Ուկրաինա
Կրթություն	Լվովի համալսարան (1956)
Պարգևներ

Վլադիմիր Մանյակ (ուկրաիներեն՝ Маняк Володимир Антонович, նոյեմբերի 6, 1934(1934-11-06), Կրիշտոպովկա, Վոլոչիսկի շրջան, Վիննիցայի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հունիսի 15, 1992(1992-06-15), Վասիլկովի շրջան, Կիևի մարզ, Ուկրաինա), ուկրաինացի գրող, բանաստեղծ, արձակագիր, լրագրող, հասարակական գործիչ։ Ուկրաինայի գրողների, ԽՍՀՄ գրողների (1967) միության անդամ։ Լրագրող Լիդիա Կովալենկոյի ամուսինը։

Կենսագրություն

Վլադիմիր Մանյակը ծնվել է 1934 թվականին Վիննիցայի մարզի Վոլոչիսկի շրջանի Կրիշտոպովկա գյուղում, ծառայողի ընտանիքում։ 1951 թվականին Լվովում ավարտել է միջնակարգ դպրոցը և ընդունվել Լվովի համալսարանի ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետ։ Աշխատել է թերթերում, ռադիոյում, հանքերում գործարանում։ Աշխատել է նաև որպես հրատարակչության խորհրդատու։ Եղել է «Վասիլ Ստուս հիշատակի հիմնադրամ» մշակութային-կրթական կազմակերպության կազմակերպիչներից։ Ղեկավարել է «1932-1933 թվականներին Հոլոդոմորին զոհ գնացած ուկրաինացիների» ասոցիացիան։

Մահը

Մահացել է 1992 թվականի հունիսի 15-ին ավտովթարից Կիևի մարզի Վասիլկովի շրջանի Գլեվախա ավանում։ Թաղված է Բայկովո գերեզմանատան 52 ա հատվածում

Ստեղծագործություններ

Տպագրվել է 1950 թվականից։ Առաջին բանաստեղծությունները հրատարակվել են շրջանային «Зоря» թերթում։ Լույս են տեսել Վլադիմիր Մանյակի բանաստեղծությունների, պատմվածքների, վիպակների ժողովածուները։

• «Կանաչ միջօրեական»
• «Էվրիկա»
• «Խաղաղ արևի ամիսը», 1967 թ.
• «Կանաչ դաշտ», 1972 թ.
• «Քամիների օրրան», 1975 թ.

Պարգևներ

• Տարաս Շևչենկոյի անվան մրցանակի դափնեկիր, (1993 թ., հետմահու)
• Յարոսլավ Իմաստունի 5-րդ աստիճանի շքանշան (2005 թ., հետմահու)

Գրականություն

• Віктор Жадько. Некрополь на Байковій горі.-К.,2008.-С.145,289.
• Віктор Жадько. У пам'яті Києва: столичний некрополь письменників.-К..2007.-С.27,76,305.
• Віктор Жадько. Український некрополь.-К.,2005.-С.232.
• Віктор Жадько. Байковий некрополь.-К.,2004.-С.129.
• Про присудження Державних премій України ім. Т. Г. Шевченка 1993 року Коваленко Лідії Борисівні (посмертно), Маняку Володимиру Антоновичу (посмертно) : указ Президента України від від від 24.02.1993 № 60/93.-Електрон. дані.- Режим доступу: http://zakon1.rada.gov.ua/cgi-bin/laws/main.cgi.-(չաշխատող հղում) Мова укр. -Опис здійснено:7.06.2010
• Володимир Маняк // Письменники Рад. України: Бібліогр. довід. — К., 1988. — С.385 — 386.
• Маняк Володимир Антонович // Слободянюк П. Я. Культура Хмельниччини. — Хмельницький, 1995. — С.277.
• Маняк Володимир Антонович // Поділ. землі сини. — Хмельницький, 1993. — С.137.
• Шаля В. Дорогами творчості Володимира Маняка // Зоря. — 2007.
• Біленко В. Світла пам'ять за гірку правду // Сіл. вісті. — 2009. — 17 листоп.
• Мацько В. П. Володимир Маняк і Лідія Коваленко — творці джерельної бази з історії голодомору // Голод 1932–1933 років на Хмельниччині: матеріали республік. Наук.-практ. конф. — Хмельницький, 1993. — С.15-16.
• Подвижник воскрення // Мацько В. Злотонить. — Кам'янець-Поділ., 1994. — С.13-16.
• Володимир Маняк: Некролог «ЛУ», 1992, 18 червня.
• Шаталіна Є. Вклад Володимира Маняка і Лідії Коваленко у створення джерельної бази з історії голодомору. В кн.: Голодомор 1932—1933 рр. в Україні: причини і наслідки. Міжнародна наукова конференція. Київ, 9—10 вересня 1993: Матеріали. К., 1995.
• Веселова О. М. З історії створення і діяльності Асоціації дослідників голодоморів в Україні (АДГУ). К., 2007.
• Веселова О.։ «МАНЯК Володимир Антонович»։ Інститут історії України Національної академії наук України։ Վերցված է 28 листопада 2015 

Արտաքին հղումներ

• Վլադիմիր Մանյակ