Վիկտոր Աստաֆև

Վիկտոր Աստաֆև;
Ծնվել է	մայիսի 1, 1924 կամ մայիսի 2, 1924
Ծննդավայր	Օվսյանկա, Krasnoyarsky Uyezd, Ենիսեյսկի նահանգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	նոյեմբերի 29, 2001[…] (77 տարեկան)
Մահվան վայր	Կրասնոյարսկ, Ռուսաստան
Գերեզման	Կրասնոյարսկի երկրամաս
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Մասնագիտություն	սցենարիստ, գրող, ակնարկագիր և դրամատուրգ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; ; և Պուշկինի մրցանակ
Անդամություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
	Viktor Astafyev Վիքիպահեստում

Վիկտոր Աստաֆև (մայիսի 1, 1924(1924-05-01) կամ մայիսի 2, 1924(1924-05-02)^[1], Օվսյանկա, Krasnoyarsky Uyezd, Ենիսեյսկի նահանգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 29, 2001(2001-11-29)^[1]^[2]^[3]^[…], Կրասնոյարսկ, Ռուսաստան), ռուս գրող, դրամատուրգ, էսսեիստ։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1989)։ ԽՍՀՄ պետական մրցանակների կրկնակի (1978, 1991) և Ռուսաստանի պետական մրցանակների եռակի (1975, 1995, 2003) դափնեկիր։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից։ Շարքային (1945)^[4]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիկտոր Պետրովիչ Աստաֆևը ծնվել է 1924 թվականի մայիսի 1-ին (մեկ ուրիշ տվյալով՝ 2) Օվսյանկա գյուղում (ներկայիս Կրասնոյարսկի մարզում) Պյոտր Պավլովիչ Աստաֆևի (1899-1967) և Լիդիա Իլինիչնի Պոտիլիցնիի (1900-1931) ընտանիքում։ Ընտանիքում նա երրորդ երեխան էր։ Որդու լույս աշխարհ գալուց երեք տարի հետո Պյոտր Աստաֆևը անարդարացիորեն դատապարտվում է։ 1931 թվականին նավակը, որում այլ մարդկանց հետ գտնվում էր Լիդիա Իլինիչը, շուռ է գալիս՝ ամուսնուն այցելության ժամանակ։ Լիդիա Իլինիչը ընկնելով ջուրը խեղդվում է։ Վիկտորը այդ ժամանակ 7 տարեկան էր։ Դրանից հետո, երբ հայրը դուրս է գալիս բանտից և նորից ամուսնանում, ընտանիքը տեղափոխվում է Կրասնոյարսկի մարզի Իգարկա քաղաք։ Երբ հայրը հիվանդանում է, նոր ընտանիքը հրաժարվում է Վիկտորից և տղան հայտնվում է փողոցում։ Մի քանի ամիս նա ապրում էր մի լքված տան մեջ, բայց շուտով դպրոցում վնասակար արարքներ թույլ տալու հետևանքով ուղարկում են մանկատուն։

Ավարտելով պրոֆտեխուսումնարանը, աշխատում էր Ենիսեյի կայարանում՝ գնացքների կցորդիչ և սլաքավար, կայարանի հերթապահ։

1942 թվականին կամավոր մեկնում է ռազմաճակատ, չնայած այն հանգամանքին, որ որպես երկաթուղային աշխատող արդեն կցված էր։ Զինվորական պատրաստվածությունը ստացել է Նովոսիբիրսկի ուսումնական ավտոմեքենաների ստորաբաժանում։ 1943 թվականի գարնանը ուղարկվել է գործող բանակ։ Եղել է վարորդ, կապի ծառայող, հրետանային կապի ծառայող։ Ծանր վիրավորվելով (ուղեղի ցնցում)՝ պատերազմի ավարտից հետո ծառայել է Հարավային Ուկրաինայի ներքին զորքերում։

Պարգևատրվել է Կարմիր Աստղի, «Քաջության», «Վարշավայի ազատագրման» և «Գերմանիայի ազատագրման» շքանշաններով։

20․10․43թ կարմիրբանակային Աստաֆևը չորս անգամ ուղղել է առաջնագծի բնակավայրի կապը։ Առաջադրանքը իրականացնելու ժամանակ ․ ականի մոտակա պայթյունից, ծածկվել էր հողի մեջ։ Թշնամու հանդեպ ունեցած ատելությամբ լցված, ընկեր Աստաֆևը շարունակում է իրականացնել հանձնարարությունը և հրետանաականային կրակոցների տակ, հավաքելով մալուխների կտորները, նորից վերականգնում է հեռախոսային կապը, ապահովելով կապը հետևակի հետ և հրետանային կրակի աջակցությունը նրանց։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Encyclopædia Britannica
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
↑ Герой Соц. Труда Астафьев Виктор Петрович :: Герои страны. Warheroes.ru. Retrieved on 2 August 2014.

[_46bab74b2514eac8-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_dbcd5bcccd120f65-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Encyclopædia Britannica

[_a962d12c423e4a38-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag

[4] Герой Соц. Труда Астафьев Виктор Петрович :: Герои страны. Warheroes.ru. Retrieved on 2 August 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]