Վիկտոր Աստաֆև

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիկտոր Աստաֆև
Դիմանկար
Ծնվել էմայիսի 1, 1924(1924-05-01)[1][2] կամ մայիսի 2, 1924(1924-05-02)[3]
ԾննդավայրՕվսյանկա, Krasnoyarsky Uyezd, Ենիսեյսկի նահանգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էնոյեմբերի 29, 2001(2001-11-29)[3][4][5][…] (77 տարեկան)
Մահվան վայրԿրասնոյարսկ, Ռուսաստան
ԳերեզմանԿրասնոյարսկի երկրամաս
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտությունսցենարիստ, գրող, ակնարկագիր և դրամատուրգ
ԱմուսինMaria Koryakina?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
 Viktor Astafyev Վիքիպահեստում

Վիկտոր Աստաֆև (մայիսի 1, 1924(1924-05-01)[1][2] կամ մայիսի 2, 1924(1924-05-02)[3], Օվսյանկա, Krasnoyarsky Uyezd, Ենիսեյսկի նահանգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 29, 2001(2001-11-29)[3][4][5][…], Կրասնոյարսկ, Ռուսաստան), ռուս գրող, դրամատուրգ, էսսեիստ։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1989)։ ԽՍՀՄ պետական մրցանակների կրկնակի (1978, 1991) և Ռուսաստանի պետական մրցանակների եռակի (1975, 1995, 2003) դափնեկիր։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից։ Շարքային (1945)[6]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիկտոր Պետրովիչ Աստաֆևը ծնվել է 1924 թվականի մայիսի 1-ին (մեկ ուրիշ տվյալով՝ 2) Օվսյանկա գյուղում (ներկայիս Կրասնոյարսկի մարզում) Պյոտր Պավլովիչ Աստաֆևի (1899-1967) և Լիդիա Իլինիչնի Պոտիլիցնիի (1900-1931) ընտանիքում։ Ընտանիքում նա երրորդ երեխան էր։ Որդու լույս աշխարհ գալուց երեք տարի հետո Պյոտր Աստաֆևը անարդարացիորեն դատապարտվում է։ 1931 թվականին նավակը, որում այլ մարդկանց հետ գտնվում էր Լիդիա Իլինիչը, շուռ է գալիս՝ ամուսնուն այցելության ժամանակ։ Լիդիա Իլինիչը ընկնելով ջուրը խեղդվում է։ Վիկտորը այդ ժամանակ 7 տարեկան էր։ Դրանից հետո, երբ հայրը դուրս է գալիս բանտից և նորից ամուսնանում, ընտանիքը տեղափոխվում է Կրասնոյարսկի մարզի Իգարկա քաղաք։ Երբ հայրը հիվանդանում է, նոր ընտանիքը հրաժարվում է Վիկտորից և տղան հայտնվում է փողոցում։ Մի քանի ամիս նա ապրում էր մի լքված տան մեջ, բայց շուտով դպրոցում վնասակար արարքներ թույլ տալու հետևանքով ուղարկում են մանկատուն։

Ավարտելով պրոֆտեխուսումնարանը, աշխատում էր Ենիսեյի կայարանում՝ գնացքների կցորդիչ և սլաքավար, կայարանի հերթապահ։

1942 թվականին կամավոր մեկնում է ռազմաճակատ, չնայած այն հանգամանքին, որ որպես երկաթուղային աշխատող արդեն կցված էր։ Զինվորական պատրաստվածությունը ստացել է Նովոսիբիրսկի ուսումնական ավտոմեքենաների ստորաբաժանում։ 1943 թվականի գարնանը ուղարկվել է գործող բանակ։ Եղել է վարորդ, կապի ծառայող, հրետանային կապի ծառայող։ Ծանր վիրավորվելով (ուղեղի ցնցում)՝ պատերազմի ավարտից հետո ծառայել է Հարավային Ուկրաինայի ներքին զորքերում։

Պարգևատրվել է Կարմիր Աստղի, «Քաջության», «Վարշավայի ազատագրման» և «Գերմանիայի ազատագրման» շքանշաններով։

20․10․43թ կարմիրբանակային Աստաֆևը չորս անգամ ուղղել է առաջնագծի բնակավայրի կապը։ Առաջադրանքը իրականացնելու ժամանակ ․ ականի մոտակա պայթյունից, ծածկվել էր հողի մեջ։ Թշնամու հանդեպ ունեցած ատելությամբ լցված, ընկեր Աստաֆևը շարունակում է իրականացնել հանձնարարությունը և հրետանաականային կրակոցների տակ, հավաքելով մալուխների կտորները, նորից վերականգնում է հեռախոսային կապը, ապահովելով կապը հետևակի հետ և հրետանային կրակի աջակցությունը նրանց։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 121—126. — ISBN 5-94848-245-6
  2. ↑ 2,0 2,1 ПроДетЛит (ռուս.) — 2019.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Encyclopædia Britannica
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  6. ↑ Герой Соц. Труда Астафьев Виктор Петрович :: Герои страны. Warheroes.ru. Retrieved on 2 August 2014.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վիկտոր Աստաֆև» հոդվածին։
 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վիկտոր_Աստաֆև&oldid=9501536» էջից