Վարդատերեփուկ Իլյինի
| Վարդատերեփուկ Իլյինի | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Գիտական դասակարգում | ||||||||
|
||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||
| Amberboa iljiniana Grossh
|
Վարդատերեփուկ Իլյինի (լատին․՝ Amberboa iljiniana Grossh), բարդածաղկավորների ընտանիքին պատկանող ծածկասերմ բույս։ Գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միամյա, ոչ բարձր, երեմն անցողուն բույս է, որի բարձրությունը հասնում է 2-15 սմ-ի։ Զամբյուղը միայնակ է՝ նստած արմատամերձ վարդակի կենտրոնում։ Ծաղկաբույլերը 4-20 են՝ դասավորված եզրային վեր բարձրացող ճյուղավորված ցողունների գագաթներին։ Եզրերի ձագարաձև ծաղիկները վարդագույն են[1]։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայաստանում հայտնի է Երևանի (Վեդի, Դաշտաքար, Երասխ) և Մեղրու ֆլորիստիկական շրջաններում։ Հանդիպում է նաև Նախիջևանում, Արևելյան Անդրկովկասում, Հյուսիսարևմտյան Իրանում և Թուրքմենիայում[1]։
Էկոլոգիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայաստանում աճում է ստորին լեռնային գոտում՝ ծովի մակարդակից 700-1000 մ բարձրությունների վրա։ Ծաղկում է ապրիլ-մայիս ամիսներին, պտղաբերում՝ մայիս-հունիսին[1]։
Պահպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վտանգված տեսակ է։ Հայտնի է երկու ֆլորիստիկական շրջաններում։ Տարածման շրջանի մակերեսը 5000 կմ²-ից պակաս է։ Բնակության շրջանի մակերեսը 500 կմ²-ից պակաս է։ Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված չէր։ Ընդգրկված չէ նաև CITIES-ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում։
Պահպանության համար գործողություններ չեն իրականացվում[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.