Ստեփան Եսայան (պատմաբան)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ստեփան Եսայան (այլ կիրառումներ)
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Եսայան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Ստեփան Եսայան
Ծնվել էնոյեմբերի 21, 1929(1929-11-21)
Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էհունիսի 30, 2006(2006-06-30) (76 տարեկան)
Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Մասնագիտությունպատմաբան, հնագետ և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Հայաստանի Պատմության Թանգարան, Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ և Երևանի պետական համալսարան
Ալմա մատերԱլեքսանդր Պուշկինի անվան թիվ 8 դպրոց և ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետ
Կոչումպրոֆեսոր
Գիտական աստիճանպատմական գիտությունների դոկտոր (1974)

Ստեփան Ալեքսանդրի Եսայան (նոյեմբերի 21, 1929(1929-11-21), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հունիսի 30, 2006(2006-06-30), Երևան, Հայաստան), հայ պատմաբան և հնագետ, պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր (1989)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1929 թվականի նոյեմբերի 21-ին Երևանում։ 1948 թվականին ավարտել է Երևանի թիվ 8 դպրոցը, 1953 թվականին՝ ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետը։ 1953-1956 թվականներին աշխատել է Երևանի էքսկուրսիոն վարչությունում։ 1956-1959 թվականներին եղել է Հայաստանի պատմության պետական թանգարանի գիտաշխատող։ 1959-1983 թվականներին եղել է Հայկական ԽՍՀ ԳԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի գիտաշխատող։ 1983-2001 թվականներին եղել է ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի հնագիտության ամբիոնի վարիչ, իսկ 2001-2006 թվականներին՝ նույն ամբիոնի պրոֆեսոր[1]։

Ստեփան Եսայանը 1962 թ. պաշտպանել է թեկնածուական, 1974 թվականին՝ դոկտորական դիսերտացիա։ 1989 թ. դարձել է պրոֆեսոր։ Դեռևս ուսանողական տարիներին մասնակցություն է ունեցել Կարմիր բլուրի (1949-1967), Դվինի (1950-1959), Լճաշենի (1956-1959) պեղումներին։ Հետագայում ինքնուրույն արշավախումբ է գլխավորել Իջևան-Տավուշի (1960-1971), Այգևանի (1971-1987), Օշականի (1984) հնագիտական պեղումների ժամանակ։

Մահացել է 2006 թվականի հունիսի 30-ին Երևանում[1]։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկարամյա պեղումների արդյունքներն ամփոփված են նրա 150-ից ավելի հոդվածներում և ութ մենագրություններում։ Եսայանը բազմիցս մասնակցել է հանրապետական, համամիութենական և միջազգային գիտաժողովների։

Նրա ղեկավարությամբ պաշտպանվել է թեկնածուական 8 ատենախոսություն։

Աշխատություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հին Հայաստանի զենքը և ռազմական գործը» (ռուսերեն, Երևան, 1966),
  • Հյուսիսարևելյան Հայաստանի հնագույն ցեղերի մշակույթը (Երևան, 1976)
  • Հին Հայաստանի քանդակը» (Երևան, 1980)
  • Հին Հայաստանի բրոնզե գոտիները (գերմ., Մյունխեն, 1985)
  • Հին Հայաստանի սպառազինությունը (ռուսերեն, Երևան, 1986)
  • Օշական I (համահեղինակ, ռուսերեն, Երևան, 1988)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 «Ս. Ա. Եսայանի կենսագրությունը ԵՊՀ-ի պատմության ֆակուլտետի կայքում». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 17-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.