Իզաբել Օբրե
Իզաբել Օբրե | |
---|---|
![]() Aubret in 2017 | |
Հիմնական տվյալներ | |
Բնօրինակ անուն | ֆր.՝ Isabelle Aubret |
Ի ծնե անուն | Thérèse Coquerelle |
Ծնվել է | հուլիսի 27, 1938 (85 տարեկան) Lille, France |
Երկիր | ![]() |
Ժանրեր | շանսոն |
Մասնագիտություն | Singer |
Գործիքներ | վոկալ |
Գործունեություն | 1956–present |
Լեյբլ | Philips Records և Polydor Records |
Ամուսին | Gérard Meys? |
Պարգևներ | |
Կայք | isabelle-aubret.com |
![]() |
Իզաբել Օբրե (ֆրանսերեն արտասանութամբ՝ ; Thérèse Coquerelle; ծնվել է հուլիսի 27, 1938[2][3][4], Marquette-lez-Lille, Նոր, Ֆրանսիա) Ֆրանսիացի երգչուհի, որը առավել հայտնի է իր հաղթանակով 1962 թվականին «Եվրատեսիլ» երգի մրցույթում «Un premier amour» երգով։
Վաղ կյանք
Թերեզա Կոկերել ծնվել է Ֆրանսիայի Լիլ քաղաքում, հուլիսի 27֊ին 1938 թվականին։ Նա տասնմեկ երեխաներից հինգերորդն էր. նրա հայրը մանում գործարանի վարպետ էր, իսկ մայրը՝ ծագումով ուկրաինացի, տնային տնտեսուհի էր[5]։ Մանկության տարիներին Կոկերելը զբաղվում էր մարմնամարզությամբ, իսկ 1952 թվականին նա նվաճեց մարմնամարզության Ֆրանսիայիային առաջնությունը[6]։ Նույն թվականին նա թողել է դպրոցը և աշխատանքի ընդունվել Լեմեր-Դեստոմբ գործարանում, որտեղ աշխատում էր հայրը։
Մի քանի տարի անց նա վերադարձել է մանագործարան՝ երգելու իր ընտանեկան թատրոնում՝ որպես ռադիոհաղորդման մաս: Նա շարունակում էր հաճախել դրամատիկական արվեստի և դասական պարի դասընթացների։ Միևնույն ժամանակ նա մասնակցել է տեղական վոկալիստների մրցույթներին։ Դրամատիկական արվեստի ուսուցիչը նրան ծանոթացրել է Լիլում ռադիոկայանի տնօրենի հետ, և Կոկերելը առաջին անգամ բեմ է բարձրացել: Նա երգել է անսամբլներում, իսկ 1956 թվականին՝ տասնութ տարեկան հասակում, միացել է Հավրի նվագախմբին[5]։ 1960 թվականին նա հաղթել է «Օլիմպիա» երգի մրցույթում, որտեղ նրան նկատել է սրահի տնօրեն Բրունո Կոկվատրիքսը։ Այն բանից հետո, երբ Կոկերելը տեղ ստացավ Պիգալ հրապարակում գտնվող կաբարեում, թողարկել է իր դեբյուտային սինգլը՝ «Nous les Amoureux», 1961 թվականին՝ Իզաբել Օբրել կեղծանունով[6]։
Կարիերա
![A young woman with shoulder-length blond hair and a floral dress stands in front of a microphone. There are curtains and two decorative chandeliers in the background.](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7d/Eurovisie_Songfestival_1962_te_Luxemburg%2C_voor_Frankrijk_Isabella_Aubret%2C_Bestanddeelnr_913-6612.jpg/220px-Eurovisie_Songfestival_1962_te_Luxemburg%2C_voor_Frankrijk_Isabella_Aubret%2C_Bestanddeelnr_913-6612.jpg)
Օբրեն մասնակցել է Եվրատեսիլ երգի մրցույթին 1962 թվականին՝ ներկայացնելով Ֆրանսիան և կատարելով «Un premier amour» («Առաջին սեր») երգը Կլոդ-Անրի Վիկի երաժշտության և Ռոլան Ստեֆան Վալադի խոսքերի հիման վրա[5][6]։ 1963 թվականին ռեժիսոր Ժակ Դեմին և երաժիշտ Միշել Լեգրանը նրան առաջարկեցին գլխավոր դեր կատարել «Շերբուրգյան պարաշյուտիստները» ֆիլմում, սակայն Օբրեն հետագայում ավտովթարի է ենթարկվել, երբ նրա մեքենան սահեց ոլորանին։ Մեկ մարդ զոհվել է, երեքը՝ լուրջ վնասվածքներ ստացել, այդ թվում՝ դաշնակահար Սերխիո Սանտոսը: Աշնանը Օբրին հոսպիտալացվել է, ենթարկվել բազմաթիվ վիրահատությունների, որոնցից հետո երկար յամանակ վերականգնվել է։ 1968 թվականին նա վերադարձավ «Եվրատեսիլ» և կրկին ներկայացրեց Ֆրանսիան՝ այս անգամ կատարելով «La source» («Աղբյուր/շատրվան») երգը Դանիել Ֆորի երաժշտությամբ և Անրի Դիժանի և Գի Բոննեի խոսքերը[5][6]։
Այլ տարիներին Օբրին մասնակցել է «Եվրատեսիլ»֊ի Ֆրանսիայի ազգային ընտրությանը։ Նրա առաջին փորձը կատարվել է 1961 թվականին «Le gars de n'importe où» երգով։ Նա զբաղեցրեց երկրորդ տեղը[6]։ Մեկ այլ երկրորդ տեղը զբաղեցրեց Օբրին 1970 թվականին, երբ նա միավորվել է Դանիել Բերետայի հետ՝ ձայնագրելու «Օլիվյե, Օլիվիա» երգը։ 1976 թվականի «Je te connais déjà» երգը, որը երկրորդ կիսաեզրափակչում զբաղեցրել է վեցերորդ տեղը յոթ երգերից, նրան հաջողություն չի բերել։ Եվրատեսիլի վերջին մարտահրավերը եղել է 1983 թվականին հայրենասիրական «Ֆրանսիա, Ֆրանսիա» երգով, որով նա զբաղեցրել է երրորդ տեղը[5][6]։
Աշխատելով ֆրանսիացի կոմպոզիտոր Միշել Կոլոմբիեի հետ՝ Օբրին դարձել է «Ես ուզում եմ, որ ընտրությունը քեզ վրա ընկնի» երգի համապրոդյուսերը Ժան-Պիեռ Մելվիլի 1972 թվականի «Un Flic» ֆիլմի համար[7]։ 1981 թվականին Օբրիի հետ տեղի է ունեցել ևս մեկ դժբախտ պատահար։ Նա իր զուգընկերոջ՝ բռնցքամարտիկ Ժան-Կլոդ Բուտիեի հետ փորձեր է արել «թռիչք trapeze»֊ի համար Ֆրանսիայի նկարիչների միության գալա համերգի համար, և ընկել կոտրել է երկու ոտքերը: Երկու տարվա վերականգնում պահանջվեց, որպեսզի նա կրկին կարողանա քայլել:
2001 թվականին նա տոնել է իր քառասունամյակը՝ մի շարք համերգներ տալով Բոբինոյում։
Անձնական կյանք
Օբրեն ամուսնացած է Ժերար Մեյսի հետ։
Սկավառակագրություն
- Իզաբել Օբրե (1969)
- Ազատություն (1981)
- Երգող աշխարհը (1984)
- Ալիք դեպի մարդը (1987)
- 1989 (1989)
- Ապրել բարձրության վրա (1990)
- Սիրահարված (1991)
- Սրտի բաբախում (1992)
- Իզաբել Օբրեն երգում է Արագոնը (1992)
- Իզաբել Օբրեն երգում է Ֆերան (1993)
- Դա երջանկություն է (1993)
- Իզաբել Օբրեն երգում է Բրելը (1995)
- Իզաբել Օբրեն երգում է երիտասարդների և ծերերի համար (1997)
- Փոխել աշխարհը (1997)
- Փարիզաբել (1999)
- Դրախտ երաժիշտների համար (2001)
- Կոզետան և Ժան Վալջանը (2002)
- Ամենաանհրաժեշտը (2005)
- 2006 (2006)
Ծանոթագրություններ
- ↑ https://eurovision.tv/participant/isabelle-aubret
- ↑ GeneaStar
- ↑ Roglo — 1997. — ed. size: 10000000
- ↑ Babelio (ֆր.) — 2007.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 "Isabelle Aubret Biography", RFI Musique. Retrieved 17 August 2014
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Thompson, Dave "Isabelle Aubret Biography", Allmusic; retrieved 17 August 2014.
- ↑ «Michel Colombier, Isabelle Aubret - Un Flic (Bande Originale Du Film)». Discogs (անգլերեն). 1972. Վերցված է 9 August 2020-ին.
Արտաքին հղումներ
![]() |
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Իզաբել Օբրե կատեգորիայում։ |
* Official site (in French)
- Biography from Radio France International (in English)
![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իզաբել Օբրե» հոդվածին։ |
|