«Խալիֆայություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ հայերեն անվանում |
|||
Տող 2. | Տող 2. | ||
'''Խալիֆայություն''' տերմինը, "իշխանություն [[խալիֆ]] ('հետևորդ')" ( [[արաբերեն]] خلافة or khilāfa, {{lang-tr|Hilafet}}), գալիս է մուսուլմանական աշխարհում սկիզբ առած առաջին կառավարման համակարգից և ցույց է տալիս մուսուլմանների (համայնք) քաղաքական միասնություն։ Տեսականորեն, [[Արիստոկրատիա|արիստոկրատ]]–[[սահմանադրական հանրապետություն]]<ref>{{Citation|last=Lecker |first=Michael|title=The ‘Constitution of Medina’: Muhammad's First Legal Document|journal=Journal of Islamic Studies |year=2008|volume=19|issue=2|pages=251–253|doi=10.1093/jis/etn021 |accessdate=2010 թ․ դեկտեմբերի 9|postscript=.}}</ref> |
'''Խալիֆայություն''' տերմինը, "իշխանություն [[խալիֆ]] ('հետևորդ')" ( [[արաբերեն]] خلافة or khilāfa, {{lang-tr|Hilafet}}), գալիս է մուսուլմանական աշխարհում սկիզբ առած առաջին կառավարման համակարգից և ցույց է տալիս մուսուլմանների (համայնք) քաղաքական միասնություն։ Տեսականորեն, [[Արիստոկրատիա|արիստոկրատ]]–[[սահմանադրական հանրապետություն]]<ref>{{Citation|last=Lecker |first=Michael|title=The ‘Constitution of Medina’: Muhammad's First Legal Document|journal=Journal of Islamic Studies |year=2008|volume=19|issue=2|pages=251–253|doi=10.1093/jis/etn021 |accessdate=2010 թ․ դեկտեմբերի 9|postscript=.}}</ref> |
||
([[Սահմանադրություն]]ը՝ [[Մեդինայի սահմանադրություն]]), որը նշանակում է, որ [[պետության ղեկավար]]ը, [[խալիֆա]]ն և այլ պաշտոնյաներ ժողովրդի և, [[իսլամ]]ի ներկայացուցիչներ են և պետք է ղեկավարեն սահմանադրական և [[կրոնական օրենք]]ներին, կամ [[շարիաթ]]ին համապատասխան։ Սկզբնական շրջանում, այն [[ուղղակի ժողովրդավարություն]] էր (տես [[շուրա]]) և [[ընտրովի միապետություն]]։ |
([[Սահմանադրություն]]ը՝ [[Մեդինայի սահմանադրություն]]), որը նշանակում է, որ [[պետության ղեկավար]]ը, [[խալիֆա]]ն և այլ պաշտոնյաներ ժողովրդի և, [[իսլամ]]ի ներկայացուցիչներ են և պետք է ղեկավարեն սահմանադրական և [[կրոնական օրենք]]ներին, կամ [[շարիաթ]]ին համապատասխան։ Սկզբնական շրջանում, այն [[Ուղիղ ժողովրդավարություն|ուղղակի ժողովրդավարություն]] էր (տես [[շուրա]]) և [[ընտրովի միապետություն]]։ |
||
[[X դար]]ից [[Արևմտյան Եվրոպա]]յում խալիֆայություն են անվանել նաև [[Արևմտյան Ասիա]]յում, [[Հյուսիսային Աֆրիկա]]յում, Հարավ-Արևմտյան Եվրոպայում արաբական նվաճումների հետևանքով [[VII դար]]ում ստեղծված պետությունը ([[661]] թվականից Օմականների խալիֆայությունը, [[750]] - [[1258]] թվականներին Աբբապանների խալիֆայությունը)։ [[X դար]]ում կազմվել են Ֆաթիմյանների խալիֆայությունը և Կորղովայի խալիֆայությունը։ Հայաստանը արաբական խալիֆայության տիրապետության տակ է գտնվել VII - IX դդ. (տես [[Արաբական նվաճումներ]])։ |
[[X դար]]ից [[Արևմտյան Եվրոպա]]յում խալիֆայություն են անվանել նաև [[Արևմտյան Ասիա]]յում, [[Հյուսիսային Աֆրիկա]]յում, Հարավ-Արևմտյան Եվրոպայում արաբական նվաճումների հետևանքով [[VII դար]]ում ստեղծված պետությունը ([[661]] թվականից Օմականների խալիֆայությունը, [[750]] - [[1258]] թվականներին Աբբապանների խալիֆայությունը)։ [[X դար]]ում կազմվել են Ֆաթիմյանների խալիֆայությունը և Կորղովայի խալիֆայությունը։ Հայաստանը արաբական խալիֆայության տիրապետության տակ է գտնվել VII - IX դդ. (տես [[Արաբական նվաճումներ]])։ |
08:54, 19 հունվարի 2019-ի տարբերակ
Խալիֆայություն տերմինը, "իշխանություն խալիֆ ('հետևորդ')" ( արաբերեն خلافة or khilāfa, թուրքերեն՝ Hilafet), գալիս է մուսուլմանական աշխարհում սկիզբ առած առաջին կառավարման համակարգից և ցույց է տալիս մուսուլմանների (համայնք) քաղաքական միասնություն։ Տեսականորեն, արիստոկրատ–սահմանադրական հանրապետություն[1] (Սահմանադրությունը՝ Մեդինայի սահմանադրություն), որը նշանակում է, որ պետության ղեկավարը, խալիֆան և այլ պաշտոնյաներ ժողովրդի և, իսլամի ներկայացուցիչներ են և պետք է ղեկավարեն սահմանադրական և կրոնական օրենքներին, կամ շարիաթին համապատասխան։ Սկզբնական շրջանում, այն ուղղակի ժողովրդավարություն էր (տես շուրա) և ընտրովի միապետություն։
X դարից Արևմտյան Եվրոպայում խալիֆայություն են անվանել նաև Արևմտյան Ասիայում, Հյուսիսային Աֆրիկայում, Հարավ-Արևմտյան Եվրոպայում արաբական նվաճումների հետևանքով VII դարում ստեղծված պետությունը (661 թվականից Օմականների խալիֆայությունը, 750 - 1258 թվականներին Աբբապանների խալիֆայությունը)։ X դարում կազմվել են Ֆաթիմյանների խալիֆայությունը և Կորղովայի խալիֆայությունը։ Հայաստանը արաբական խալիֆայության տիրապետության տակ է գտնվել VII - IX դդ. (տես Արաբական նվաճումներ)։
Ծանոթագրություններ
- ↑ Lecker, Michael (2008), «The 'Constitution of Medina': Muhammad's First Legal Document», Journal of Islamic Studies, 19 (2): 251–253, doi:10.1093/jis/etn021.
{{citation}}
:|access-date=
requires|url=
(օգնություն)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |