«Հովհաննես Հյունքյարպեյենտյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
ավելացվեց Կատեգորիա:Դեկտեմբերի 28 մահեր ՀոթՔաթ գործիքով |
չ հստակեցնում եմ աղբյուրը oգտվելով ԱՎԲ |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Հովհաննես Հյունքյարպեյենտյան''' ([[1818]], [[նոյեմբերի 25]] - [[1895]], [[դեկտեմբերի 28]]), բառարանագիր։ |
'''Հովհաննես Հյունքյարպեյենտյան''' ([[1818]], [[նոյեմբերի 25]] - [[1895]], [[դեկտեմբերի 28]]), բառարանագիր։ |
||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
Տիրապետել է [[հունարեն]]ին, [[լատիներեն]]ին, [[պարսկերեն]]ին, [[թուրքերեն]]ին։ Մասնակցել է [[Աստվածաշունչ|Աստվածաշնչի]] խմբագրման աշխատանքներին՝ կատարելով հայերեն թարգմանության և հունարեն բնագրի համեմատությունը։ Նրա լեզվաբանական միակ գործը «Ստուգաբանական բառարան հայ լեզվի» ([[1894]]) աշխատությունն է (Իզմիրլյան մրցանակ, [[1893]]), որի առաջաբանում նա հայերենը համարում է թուրանյան լեզու։ Հովհաննեսը գտնում է, որ առաջին թարգմանիչների ջանքերով հայոց լեզվի մեջ մուտք են գործել բազմաթիվ հունարեն, լատիներեն, պարսկերեն արմատներ, որոնց պատճառով հայերենը դարձել է «արվեստական» լեզու։ Նա ստուգաբանությունները կատարել է քմահաճորեն, առանց լեզվաբանական օրենքների կիրառման։ |
Տիրապետել է [[հունարեն]]ին, [[լատիներեն]]ին, [[պարսկերեն]]ին, [[թուրքերեն]]ին։ Մասնակցել է [[Աստվածաշունչ|Աստվածաշնչի]] խմբագրման աշխատանքներին՝ կատարելով հայերեն թարգմանության և հունարեն բնագրի համեմատությունը։ Նրա լեզվաբանական միակ գործը «Ստուգաբանական բառարան հայ լեզվի» ([[1894]]) աշխատությունն է (Իզմիրլյան մրցանակ, [[1893]]), որի առաջաբանում նա հայերենը համարում է թուրանյան լեզու։ Հովհաննեսը գտնում է, որ առաջին թարգմանիչների ջանքերով հայոց լեզվի մեջ մուտք են գործել բազմաթիվ հունարեն, լատիներեն, պարսկերեն արմատներ, որոնց պատճառով հայերենը դարձել է «արվեստական» լեզու։ Նա ստուգաբանությունները կատարել է քմահաճորեն, առանց լեզվաբանական օրենքների կիրառման։ |
||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ|հատոր=6|էջ=441}} |
||
{{DEFAULTSORT:Հյունքյարպեյենտյան, Հովհաննես}} |
{{DEFAULTSORT:Հյունքյարպեյենտյան, Հովհաննես}} |
||
19:35, 9 Ապրիլի 2016-ի տարբերակ
Հովհաննես Հյունքյարպեյենտյան (1818, նոյեմբերի 25 - 1895, դեկտեմբերի 28), բառարանագիր։
Կենսագրություն
Տիրապետել է հունարենին, լատիներենին, պարսկերենին, թուրքերենին։ Մասնակցել է Աստվածաշնչի խմբագրման աշխատանքներին՝ կատարելով հայերեն թարգմանության և հունարեն բնագրի համեմատությունը։ Նրա լեզվաբանական միակ գործը «Ստուգաբանական բառարան հայ լեզվի» (1894) աշխատությունն է (Իզմիրլյան մրցանակ, 1893), որի առաջաբանում նա հայերենը համարում է թուրանյան լեզու։ Հովհաննեսը գտնում է, որ առաջին թարգմանիչների ջանքերով հայոց լեզվի մեջ մուտք են գործել բազմաթիվ հունարեն, լատիներեն, պարսկերեն արմատներ, որոնց պատճառով հայերենը դարձել է «արվեստական» լեզու։ Նա ստուգաբանությունները կատարել է քմահաճորեն, առանց լեզվաբանական օրենքների կիրառման։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 441)։ 
|