«Սուրբ Ղազար կղզի»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, replaced: եւ → և (3) using AWB (7852) |
չ →Մշակութային: clean up, replaced: Մշակույթային → Մշակութային oգտվելով ԱՎԲ |
||
| Տող 8. | Տող 8. | ||
Եկեղեցի և նրա պարտեզներ , որոնք հայտնի են իրենց [[սիրամարգեր]]ով, կարելի է հասնել [[ջրային տաքսիներ|վապորետո]]ով (#20 Ս. Զաքարիայիցf, [[Սան Մարկո հրապարակ]]ի մոտ) : Այցելուների խմբերը կարող են մասնավոր տուր խնդրել համապատասխան ժամանակացույցով: Հայր Վրթանեսը և այլ հոգևորականներ ուղեկցում են և բացատրում տարբեր լեզուներով: Այն գիտնականների և ուսանողների հյուրընկալելու երկարաժամկետ ավանդույթ ունի: Սուրբ Ղազար կղզում հյուրընկալվել է [[Ջորջ Բայրոն|Լորդ Բայրոն]]ը, ով 1816թ ընթացքում հայերեն էր ուսումնասիրում, որը հիշատակվում է մշտական ցուցադրությամբ: |
Եկեղեցի և նրա պարտեզներ , որոնք հայտնի են իրենց [[սիրամարգեր]]ով, կարելի է հասնել [[ջրային տաքսիներ|վապորետո]]ով (#20 Ս. Զաքարիայիցf, [[Սան Մարկո հրապարակ]]ի մոտ) : Այցելուների խմբերը կարող են մասնավոր տուր խնդրել համապատասխան ժամանակացույցով: Հայր Վրթանեսը և այլ հոգևորականներ ուղեկցում են և բացատրում տարբեր լեզուներով: Այն գիտնականների և ուսանողների հյուրընկալելու երկարաժամկետ ավանդույթ ունի: Սուրբ Ղազար կղզում հյուրընկալվել է [[Ջորջ Բայրոն|Լորդ Բայրոն]]ը, ով 1816թ ընթացքում հայերեն էր ուսումնասիրում, որը հիշատակվում է մշտական ցուցադրությամբ: |
||
==Մշակութային == |
|||
==Մշակույթային == |
|||
[[Հովհաննես Շիրազ]]ը կղզու մասին պոեմ ունի. |
[[Հովհաննես Շիրազ]]ը կղզու մասին պոեմ ունի. |
||
21:15, 6 հունվարի 2013-ի տարբերակ
Սուրբ Ղազարոս Կղզի (իտալ.՝ San Lazzaro degli Armeni, անգլ.՝ Saint Lazarus Island) փոքր կղզի է Վենետիկի ծոցի մերձավոր ջրերում, հյուսիսային Իտալիա, Լիդո կղզուց անմիջապես դեպի արևմուտք; ամբողջությամբ զբաղեցված է հայկական կաթոլիկ եկեղեցու կողմից, որը Մխիթարեան Կարգի մայր աթոռն է, կղզին աշխարհասփյուռ հայկական մշակութային կենտրոններից մեկն է:
Ընդհանուր տեղեկություններ
Կղզյակի մեկուսացումը, որոշ հեռավորության վրա գտնվելը Վենետիկ քաղաքը կազմող հիմնական կղզիներից, այն իդեալական վայր է դարձրել բորոտ գաղութ կարանտինի կայարանում, այն հիմնադրվել է տասներկուերորդ դարում, ստանալով իր անունը սուրբ Ղազար, հովանավոր սուրբ և բորոտավարակների. Լքված տասնվեցերորդ դարում, իսկ 1717 Վենետիկի իշխող խորհրդի կողմից այն տրվել է մի խումբ հայ Վարդապետների: Մխիթարը և նրա տասնյոթ Վարդապետները կառուցել են վանքը, վերականգնել հին եկեղեցին, և ընդլայնել կղզին իր ներկա 30,000 քմ, մոտ չորս անգամ ավել իր նախնական տարածքից:
Հիմնադիրների եռանդի և բարեգործության շնորհիվ հիմնվում է Մխիթարեան Կարգը Արևելագիտական ուսումնասիրությունների համար. եկեղեցին հրատարակում է Հայկական պատմական, բանասիրական և գրականագիտական աշխատություններ և դրանց վերաբերող նյութեր, որոնք հայտնի էին ինչպես իրեց գիտական մակարդակով և ճշգրտությամբ, այնպես և բազմալեզու հրատարակությունների գեղարվեստական արժեքով: Տպագրատունը փակվեց 1991թ, սակայն 18 դարի տպագրական մեքենան այժմ էլ կարելի է տեսնել: Սուրբ Ղազար կղզու եկեղեցու պահոցներում կարելի է գտնել շուրջ 150,000 անուն գիրք, ինչպես նաև 4,000 ավել Հայկական ձեռագրերով, վարդապետների կողմից հավաքած և նվեր ստացած Արաբական, հնդկական և Եգիպտական արվեստի փաստաթղթերով լի թանգարան: Եկեղեցի և նրա պարտեզներ , որոնք հայտնի են իրենց սիրամարգերով, կարելի է հասնել վապորետոով (#20 Ս. Զաքարիայիցf, Սան Մարկո հրապարակի մոտ) : Այցելուների խմբերը կարող են մասնավոր տուր խնդրել համապատասխան ժամանակացույցով: Հայր Վրթանեսը և այլ հոգևորականներ ուղեկցում են և բացատրում տարբեր լեզուներով: Այն գիտնականների և ուսանողների հյուրընկալելու երկարաժամկետ ավանդույթ ունի: Սուրբ Ղազար կղզում հյուրընկալվել է Լորդ Բայրոնը, ով 1816թ ընթացքում հայերեն էր ուսումնասիրում, որը հիշատակվում է մշտական ցուցադրությամբ:
Մշակութային
Հովհաննես Շիրազը կղզու մասին պոեմ ունի.
Օտար ջրերում հայացեալ Կղզի
Հայոց հին լույսն է քեզնով նորանում...
Գիտեմ տքնում ես, այս է դարեց-դար,
Հայրենիքից դուրս՝ հայրենեաց համար:
Հովհաննես Շիրազ