Սիբիրյան թառափ
| Սիբիրյան թառափ | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||
|
||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||
| Acipenser baerii
Brandt, 1869
|
||||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||||
| Արեալ | ||||||||||
 | ||||||||||
|
|
Սիբիրյան թառափ (լատ.՝ Acipenser baerii), ճառագայթալողակ ձկների ենթադասի մորեակերպերի կարգին պատկանող ձկնատեսակ։
Ունի արդյունագործածական նշանակություն։ Միջին արդյունագործածական քաշը կազմում է համապատասխանաբար 5-16 և 2-3 կգ։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանդիպում է Արևելյան Սիբիրի գետերում և լճերում։ Հանդիպում է ամբողջ Ռուսաստանի Դաշնության կենտրոնական և արևելյան շրջաններում, ինչպես նաև Կենտրոնական Ասիայում։
Կենտրոնական Ասիայում հանդիպում է Ղազախստանում, Մոնղոլիայում և Թուրքմենստանում։ Առաջացնում է կիսագաղթող գետային տարատեսակներ։
Աճում է դանդաղ և ապրում է շուրջ 60 տարի։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միջին չափի ձուկ է։ Առավելագույն երկարությունը կազմում է 200 սմ, իսկ քաշը՝ 210 կգ; Ապրում է մոտավորապես 60 տարի։
Արուները սեռահասուն են դառնում 15-18, իսկ էգերը՝ 18-20 տարեկան հասակում։ Օբ գետում և Բայկալ լճում նրանք կշռում են 180-200 կգ, իսկ Լենա գետում՝ 60 կգ[1]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հ․Ջ․ Գրիգորյան, Ողնաշարավորներ, Հայերեն կենդանաբանական տերմինաբանություն (վերլուծություն և սկզբունքներ) (խմբ. Հ․Գ․ Խաչատրյան), «ՀՀ ԳԱԱ Գիտություն հրատարակչություն», 2008, էջ 94 — 264 էջ. — 300 հատ, ISBN 978-5-8080-0723-9։
| ||||||
