Սերգեյ Նազարեթյան
Սերգեյ Նազարեթյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | մարտի 30, 1948[1] (76 տարեկան) Հառիճ, Արթիկի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Մասնագիտություն | երկրաֆիզիկոս |
| Հաստատություն(ներ) | Ա. Նազարովի անվան երկրաֆիզիկայի և ինժեներային սեյսմաբանության ինստիտուտ |
| Ալմա մատեր | Երևանի պետական համալսարան (1971) |
| Կոչում | պրոֆեսոր |
| Գիտական աստիճան | Երկրաբանա-հանքաբանական գիտությունների դոկտոր |
Սերգեյ Նորայրի Նազարեթյան (մարտի 30, 1948[1], Հառիճ, Արթիկի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ երկրաֆիզիկոս։ Երկրաբանահանքաբանական գիտությունների դոկտոր (1988), պրոֆեսոր (1999): ՀԽՍՀ ԳԱ Երկրաֆիզիկայի և ճարտարագիտության սեյսմոլոգիայի ինստիտուտի գիտաշխատող (1974-1978): ՌԴ բնական ԳԱ անդամ (2000)[2]:
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սերգեյ Նազարեթյանը ծնվել է 1948 թվականի մարտի 30-ին Հայաստանի Հառիճ գյուղում (այժմ՝ ՀՀ Շիրակի մարզում)։ 1971 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի երկրաֆիզիկայի ֆակուլտետը։ 1972-1975 թվականներին սովորել է ասպիրանտուրայում։ 1974-1978 թվականներին եղել է ՀԽՍՀ ԳԱ Երկրաֆիզիկայի և ճարտարագիտական սեյսմոլոգիայի ինստիտուտի գիտաշխատող, 1978-1979 թվականներին՝ լաբորատորիայի վարիչ, 1979-1981 թվականներին՝ գիտքարտուղար, 1981-1992 թվականներին՝ գիտական գծով փոխտնօրեն։ 1992 թվականից եղել է Սեյսմիկ պաշտպանության հյուսիսային ծառայության գործադիր տնօրեն։ Մշակել է խորքային բեկվածքների անջատման մեթոդիկա, զարգացրել ուժեղ երկրաշարժերի առաջացման բեկվածքային հանգույցների տեսությունը, մշակել է ՀՀ բնակավայրերի սեյսմիկ ռիսկի գնահատման մեթոդիկան։ Մասնակցել է Հայաստանի և Կովկասի առանձին շրջանների սեյսմիկ վտանգների գնահատման և 22 քաղաքների սեյսմիկ ռիսկի քարտեզների կազմմանը[3]։
Անդամակցություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Էկոլոգիայի և կենսագործունեության անվտանգության միջազգային ԳԱ անդամ (1997)
- ՌԴ բնական ԳԱ անդամ (2000)։
- Հայաստանի ճարտարագիտական ակադեմիայի (ՀՃԱ) անդամ (2002)
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ՌԴ Մ. Լոմոնոսովի անվան մեդալ (2000)
- ՀՀ նախագահի Անանիա Շիրակացի մեդալ (2011)
- ՀՀ վարչապետի ոսկե հուշամեդալ (2013)
- Գյումրու պատվավոր քաղաքացի (2018)
Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հայաստանի երկրաբանական եզակի հուշարձանները։ Ուղեցույց զբոսաշրջիկի համար, Երևան, 2000 (համահեղինակ)։
- Սեյսմիկ պաշտպանությունը և նրա կազմակերպումը, Գյումրի, 2002 (համահեղինակ)։
- Глубинные разломы территории Армянской ССР, Ереван, 1984.
- Сейсмическая защита и ее организация: Учебное пособие, Ереван, 2004.
- Сейсмическая опасность и риск территории городов зоны Спитакского землетрясения 1988г. Изд. “Гитутюн” НАН РА. Ереван, 2013.
- Региональные разломы территории РА по геофизическим данным и их сейсмичность”, Изд. “Гитутюн” НАН РА. Ереван, 2015.(соавтор)
- The 1988 Spitak Earthquake in Photos, Facts and Comments. Yerevan, Publishing Hause ,,Gitutjun,, National Academy of Science RA, 2018.
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 http://am.hayazg.info/index.php?curid=7391
- ↑ www.raen.am http://www.raen.am/members/n1.html. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 29-ին.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(օգնություն) - ↑ «Ով ով է. Հայեր» Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007, էջ 195։
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Երկրաշարժի ժամանակ խոցելի են հատկապես դպրոցների շենքերը». Սերգեյ Նազարեթյան, Առավոտ, Լուրեր Հայաստանից
- Սպիտակի աղետի պատճառը մեկը կամ մի քանիսը չէին. ի՞նչ դասեր քաղեցինք 1988 թվականի ողբերգությունից
- Հետխորհրդային երկրներից Հայաստանն առաջինն էր, որ ստեղծեց սեյսմակայուն շինարարության նոր նորմեր Արխիվացված 2019-03-29 Wayback Machine
 | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Նազարեթյան» հոդվածին։ |
| ||||||
