Ռուբեն Սաֆարյան

Ռուբեն Սաֆարյան;
Ծնվել է	1886
Ծննդավայր	Գանձակ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	1957
Մահվան վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	հեղափոխական
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սաֆարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ռուբեն Նիկիտի Սաֆարյան (1886, Գանձակ, Ռուսական կայսրություն - 1957, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), Հարավային Կովկասում և Հայաստանում հեղափոխական շարժումների մասնակից, Կոմունիստական կուսակցության անդամ (1905), Փետրվարյան ապստամբության ճնշման աջակից։

Սովորել է ծննդավայրի քաղաքային ուսումնարանում, որտեղից վտարվել է հեղափոխական գործունեության համար։ Ավարտել է Պետրոգրադի բարձրագույն գյուղատնտեսական դասընթացները (1916)։ Պետրոգրադում ուսանելիս կազմակերպել է մարքսիստական խմբակ, պայքարել ուսանողության մեջ տարածված ազգայնական տրամադրությունների դեմ։

1905-1907 թվականների հեղափոխության շրջանում Ստեփան Շահումյանի, Սուրեն Սպանդարյանի, Բ. Լեգրաեի և մյուսների հանձնարարությամբ կուսակցության կարիքների համար հայթայթել է զենք, թալանել դրամական միջոցներ, կազմակերպել գաղտնի հավաքույթներ։ 1916 թվականներին մեկնել է Հարավային Կովկաս։

1917 թվականին ընտրվել է կուսակցության Ալեքսանդրապոլի (Գյումրի) գավառային բյուրոյի նախագահի տեղակալ։ Քաղաքը թուրքերի կողմից օկուպացվելուց հետո, 1918 թվականին մեկնել է Արմավիր, նշանակվել Բաքվին զինվորական օգնություն ցույց տվող կոմիտեի նախագահի տեղակալ։ Կուսակցության երկրկոմի որոշմամբ եկել է Հայաստան՝ ընդհատակյա աշխատանքի։ Ալեքսանդրապոլում մասնակցել է 1920 թվականի Մայիսյան ապստամբության նախապատրաստմանը, ապստամբության օրերին նշանակվել հողժողկոմ։ Ապստամբության պարտությունից հետո ձերբակալվել և արտաքսվել է Հայաստանից։ 1920 թվականին մեկնել է Թիֆլիս, այնուհետև՝ Բաքու։ Հայկոմկուսի արտասահմանյան բյուրոյի որոշմամբ եկել է Երևան։ 1921 թվականին մասնակցել է Փետրվարյան ապստամբության ճնշմանը (Ղամարլուի ճակատում)։ 1921-1924 թվականներին եղել է Երևանի քաղսովետի գործկոմի հողբաժնի վարիչը, 1924 թվականից՝ գյուղատնտեսության բնագավառի աշխատողների կենտրոնական միության նախագահ։ 1930 թվականին տեղափոխվել է Թիֆլիս, մասնակցել Անդրֆեդերացիայի հողժողկոմատի կազմակերպմանը և նշանակվել գյուղատնտեսակա վարչության պետ։ 1932 թվականից Անդրֆեդերացիայի հողպարարտացման գիտահետազոտական ինստիտուտի տնօրենն էր։ 1934-1942 թվականներին Երևանում վարել է մի շարք պատասխանատու պաշտոններ։ 1942 թվականից՝ անհատական թոշակառու։ Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 254)։