Ջես Դոբկին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջես Դոբկին
Ծնվել է1970
ԾննդավայրՏորոնտո, Կանադա
Քաղաքացիություն Կանադա
ԿրթությունՌատգերսի համալսարան և Օբերլինի քոլեջ
Մասնագիտությունարվեստագետ
ՈճՖեմինիզմ
Թեմաներկատարողական արվեստ

Ջես Դոբկին (անգլ.՝ Jess Dobkin, 1970, Տորոնտո, Կանադա), Տորոնտոյում հաստատված պերֆորմանս արտիստ[1]։ Հայտնի է 2006 թվականին ստեղծած The Lactation Station:

Կանանց հարցերի ուսումնասիրության բակալավրի աստիճան է ստացել Օհայոյի Օբերլինի արվեստի քոլեջից, մագիստրոսի աստիճան՝ Ռատգերսի համալսարանից։ Տորոնտոյի համալսարանի Մարկ Ս. Բանհամ սեռական բազմազանության հետազոտությունների կենտրոնի հայցորդ է։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որպես կատարողական արվեստագետ՝ Դոբկինն առաջին անգամ հանդես է եկել 2002 թվականին[1]։ Աշխատանքները ստեղծում է որպես լեսբուհի և մայր իր ունեցած փորձի հիման վրա[2]։ Իր կատարումներում հաճախ պատկերում է սեփական մարմինը։ Նմանատիպ աշխատանքներից է «Վճար ծառայության դիմաց» (Fee for Service, 2006) ինստալյացիոն գործը, որը դիտողին հնարավորություն է տալիս մատիտը սրել Դոբկինի հեշտոցում[3]։

Դոբկինը նաև հայտնի է որպես համայնքային կազմակերպիչ և հաճախ դա համատեղում է իր ստեղծագործական աշխատանքում։ 2015 թվականի մայիսին, հաջողակ դրամահավաքային արշավից հետո, նա համագործակցելով Տորոնտոյում հաստատված բազմաթիվ արվեստագետների հետ, Տորոնտոյի Չեստեր կայարանի ազատ կրպակում մեկ տարի ժամկետով ստեղծեց այլընտրանքային լրատվամիջոցների ստենդ, որը ճանապարհորդների համար դիտվում է որպես «ստեղծագործական փոխանակում», իսկ կրպակն արվեստագետների համար համարվում է ցուցահանդեսների տարածք, միաժամանակ ծառայելով որպես թերթերի, ամսագրերի, սննդի ստենդ[4]։

Դոբկինը համագործակցել է տարբեր պերֆորմանս արվեստագետների հետ, այդ թվում՝ Մարթա Ուիլսոնի, Ֆրանկլին Ֆուրնաս Արքայվի հետ։

Ցուցադրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2006 թվականին Դոբկինը Տորոնտոյում Օնտարիոյի արվեստի և դիզայնի քոլեջում ներկայացրեց «Լակտացիայի կայանը» (համադրող՝ Պոլ Կույար)[5]։ Ցուցադրության ժամանակ Դոբկինսը հանդիսատեսներին հրավիրեց փորձելու մարդու կրծքի կաթը։ Ցուցադրությունը մասամբ հովանավորել էր Կանադայի արվեստի խորհուրդը[4]։ Այն մեծ ուշադրության արժանացավ, և Կանադայի առողջապահության նախարարությանը հուշեց ուշադրության կենտրոնում պահել մարդու կրծքի կաթի առցանց վաճառքի դեմ հարցը[6]։

2015 թվականին Դոբկինը նախաձեռնել է How Many Performance Artists Does it Take to Change a Lightbulb (For Martha Wilson) ցուցադրությունը, որն իրականացրել է Տորոնտոյի Էնոք Տորներ դպրոցում՝ որպես «Պատկերների փառատոնի» մաս։ Աշխատանքը ստեղծել է՝ ոգեշնչված Մարթա Ուիլսոնի 2005 թվականին ստեղծած A History of Performance Art According to Me տեսահոլովակով։ Աշխատանքը ուսումնասիրել է կատարողական արվեստի պատմությունը` սահմանելով դրա պայմանները, ճանաչելով պատմությունը և կատարման բնորոշ հատկանիշները։ Այն ներկայացվել է տարբեր վայրերում, այդ թվում՝ Տորոնտոյի համալսարանում, Յորքի համալսարանում, Օնտարիոյի արվեստի և դիզայնի քոլեջում, Կեղծ և իրական առցանց փաստաթղթերի կատարողական արվեստի կենտրոնում, Toronto-Dominion Bank-ում[7]։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • MONOMYTHS, 2017
  • The Magic Hour, 2016
  • The Artist-Run Newsstand, 2015 - 2016
  • How Many Performance Artists Does it Take to Change a Light Bulb (Մարթա Ուիլսոնի համար), 2015
  • The Performance Art Army, 2014
  • Acting/Performing/Audience, 2014 (համահեղինակ՝ Շանոն Կոշրան)
  • Performance Artist for Hire, 2013
  • Free Childcare Provided, 2013
  • Affirmations for Artists, 2012
  • Bleeding at the Ball, 2011
  • Everything I've Got, 2010
  • Being Green, 2009
  • Mirror Ball, 2008-2009
  • Clown Car, 2008
  • The Lactation Station, 2006-2012
  • Fee for Service, 2006
  • Emergency Exits, 2006
  • Restored, 2004
  • Attending, 2003-2005
  • The Two Boobs, 2003
  • Composite Body, 2003
  • The Mad Chef, 2000-2003
  • Six Degrees of Lesbian Nation, 2003
  • Magic Trick, 2003
  • An Ontario Bride Seeks American Wives, 2003
  • Talk to Me, 2001

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դոբկինը լեսբուհի է։ Ունի մեկ դուստր[8]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Gillespie, Benjamin (Winter 2012). «Giving us 'Everything She's Got': Processing the Script-as-Archive in Jess Dobkin's Queer Performance Art». Canadian Theatre Review. 149: 52.
  2. Reeve, Charles (2012). Rachel Epp Buller (ed.). Reconciling Art and Mothering. Farnham: Ashgate. էջեր 125–136. ISBN 978-1-4094-2613-4.
  3. Krpan, Pike (2009). «Body of Work». Shameless. Winter: 30.
  4. 4,0 4,1 Clarke, Katrina. «Artists take over Chester subway station newsstand for one year». The Star. Toronto Star. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 24-ին.
  5. Rogerson, Stephanie (2006 թ․ հուլիսի 20). «Sense and sensibilities: FADO performance gives new meaning to the term "good taste"». No. 71. NOW Magazine.
  6. Weeks, Carly (2006 թ․ հուլիսի 13). «Human milk sold online carries HIV risk: warning». The Ottawa Citizen.
  7. «Images Festival». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 4-ին.
  8. Fuhrmann, Mike (2006 թ․ հունիսի 15). «Performance artist offers breast milk tastings». Toronto Star.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]