Պունտարենաս (նահանգ)

Պունտարենաս; իսպ.՝ Puntarenas
Դրոշ	Զինանշան
;	;
Երկիր	Կոստա Ռիկա
Կարգավիճակ	Կոստա Ռիկայի նահանգ
Մտնում է	Կոստա Ռիկա
Ներառում է	11 կանտոն ; 43 շրջան
Վարչկենտրոն	Պունտարենաս
ԲԾՄ	58 մետր
Հիմնական լեզու	իսպաներեն
Բնակչություն;	410 929 (9,55 %, 5 տեղ)
Խտություն	36,44 ( 6 տեղ)
Կրոնական կազմ	կաթոլիկներ
Տարածք	11 298,51 կմ² (22,07 %, 1 տեղ)
Հիմնադրված է	1858 թվականի սեպտեմբերի 17 թ.
Սահմանակցում է	Սան Խոսե, Ալախուելա, Գուանակաստե և Լիմոն
Ժամային գոտի	UTC-6
ISO 3166-2 կոդ	CR-P
	Պունտարենաս Վիքիպահեստում

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Պունտարենաս (այլ կիրառումներ)

Պունտարենաս^[3] (իսպ.՝ Puntarenas), Կոստա Ռիկայի 7 նահանգներից մեկը։

Աշխարհագրություն

Գտնվում է երկրի արևմտյան հատվածում։ Հյուսիսում սահմանակից է Ալախուելա և Գուանակաստե նահանգների հետ, արևելքում՝ Սան Խոսե և Լիմոն նահանգների հետ, իսկ հարավում՝ Պանամայի հետ։ Վարչական կենտրոնը Պունտարենաս քաղաքն է։

Տարածքը՝ 11 277 կմ²։ Բնակչությունը՝ 410 929 (2011 թվականի տվյալներով)։

Տարածքով երկրի ամենամեծ նահանգն է, ընդգրկում է երկրի խաղաղօվկիանոսյան ափի մեծ մասը։ Նահանգի մեջ մտնում է Կոկոս կղզին, ափից 500 կմ հեռավորության վրա։ Նահանգի ամենամեծ գետը Տարկոլեսն է։

Կանտոններ

Բաժանված է 11 կանտոնների՝

Պատկերասրահ

Կոկոս կղզին
Պունտարենասի մայր տաճարը
Եկեղեցի Միրամարում, Մոնտես դե Օրո կանտոնում

Ծանոթագրություններ

↑ «Վիճակագրությունը statoids.com կայքում» (անգլերեն).
↑ ^2,0 ^2,1 División Territorial Administrativa, 2024 — Instituto Geográfico Nacional (Costa Rica).
↑ Արտասահմանյան երկրների աշխարհագրական անվանումների բառարան / խմբ․ Ա․ Մ․ Կոմիկով. — 3֊րդ հրատարակություն. — Մոսկվա: Նեդրա, 1986. — С. 292.

Արտաքին հղումներ

Պունտարենաս նահանգի նկարներ Արխիվացված 2013-01-27 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պունտարենաս (նահանգ)» հոդվածին։

[1] «Վիճակագրությունը statoids.com կայքում» (անգլերեն).

[_5e0ed101ed620b81-2] 2,0 ^2,1 División Territorial Administrativa, 2024 — Instituto Geográfico Nacional (Costa Rica).

[3] Արտասահմանյան երկրների աշխարհագրական անվանումների բառարան / խմբ․ Ա․ Մ․ Կոմիկով. — 3֊րդ հրատարակություն. — Մոսկվա: Նեդրա, 1986. — С. 292.

[1]

[2]

[3]