Պողոս Բեկ-Փիրումյան

Պողոս Բեկ-Փիրումյան (Ծնվ. 1862 թ., գ. Նախիջևանիկ (այժմ՝ ԼՂՀ Ասկերանի շրջանում)։ Մահ. 1921 թ., Երևան), ռազմական գործիչ, ռուսական բանակի գնդապետ (1914)։

Դ. Ա. Փիրումյանի հորեղբոր որդին։ Ավարտել է Շուշիի զինվորական գիմնազիան (1874) և Թիֆլիսի յունկերական ուսումնարանը (1878)։ 1878 թ.-ից ծառայել է ռուսական բանակում, եղել գումարտակի, գնդի հրամանատար։ 1914 թ.-ին զորացրվել է, սակայն Առաջին համաշխարհային պատերազմի (1914-1918) սկզբին վերադարձել է գործող բանակ, նշանակվել Լուցկի Մստիսլավյան գնդի հրամանատար։

1916 թ.-ին փոխադրվել է Կովկասյան ռազմաճակատ՝ որպես Հայկական 5-րդ հրաձգային գնդի հրամանատար, մասնակցել Վանի, Մուշի համար մղված մարտերին։ 1916-1917 թթ.-ին՝ Դարալագյազ-Նոր Բայազետի զորաջոկատի հրամանատար։ Մասնակցել է 1918 թ.-ի Սարդարապատի ճակատամարտին [5-րդ (Դարաբաղյան) գնդի հրամանատար], կարևոր դեր խաղացել թուրքական զորքի ջախջախման գործում։ Պողոս Բեկ-Փիրումյանի զորավարական հմտությունը բարձր է գնահատել Հ. Ք. Բաղրամյանը։ Չտանելով բոլշևիկյան իշխանությունների բռնությունները՝ Պողոս Բեկ-Փիրումյանը ինքնասպան է եղել։