Պեչորա (գետ)

Պեչորա
Բնութագիր
Երկարություն	1809 km
Ավազանի մակերես	322 000 կմ²
Ջրի ծախս	4100 մ³/վ
Ջրահոսք
Ակունքի տեղակայում	Ուրալյան լեռներ
Գետաբերանի տեղակայում	Pechora Sea?
Կոորդինատներ	62°12′06″ հս․. լ. 59°25′55″ ավ. ե.
Տեղակայում
Հոսող հոսքեր	Ունյա, Հյուսիսային Միլվա, Լեմյու, Կոժվա, Լիժա, Իժմա, Պիժմա, Վելյու, Ցիլմա, Սուլա, Ներիցա, Իլիչ, Schugor?, Ուսա, Լայա, Շապկինա, Պոդչերյե, Kuya?, Seduyakha?, Yakhe-Ydzhydyol?, Ամբարնայա, Ամբարնի Յոլ, Անդրոնովկա, Անդրյուշկինա, Բադյոլ, Մեծ Արանեց, Մեծ Վյատկինա, Մեծ Տուդովյա, Մեծ Կոդաչ, Մեծ Լյագա, Մեծ Մուտնայա, Մեծ Սոյու, Մեծ Շայտանովկա, Մեծ Սերդինա, Մեծ Սոպլյաս, Բորիս Յոլ, Բիստրուշի, Վերտնայա, Վերին Պիջ, Վոմինյոլ, Վոյա, Վուկտիլ, Գերասիմ Յոլ, Գերդայոլ (Պեչորայի վտակ), Գորտյոլ, Դենիսովկա (Պեչորայի վտակ), Եզևեյյոլ, Երմակ (Պեչորայի վտակ), Զալազնայա (Պեչորայի վտակ), Զաոստրովկա, Իզյոլ (Պեչորայի վտակ), Իսակ Յոլ, Կայգորոդկա, Կոբլա, Կոզլայու, Կիլիմ, Փոքր Արանեց, Փոքր Կոժվա, Փոքր Կոդաչ, Փոքր Լյագա, Փոքր Սոյյու, Փոքր Սոպլյաս, Փոքր Շերդինա, Մարուշյու, Մատկին Յու, Նեպսայոլ, Ստորին Պիջ, Ստորին Չուկչա, Նեզևա, Օրդայու, Պան Կուրյա, Պերեբոր, Պոզորիխա, Պոզորիխա, Պոսկոտինա Յոլ, Պուտա, Բորովիխա, Ruchyol?, Սոզվա, Միջին Լյագա, Խուդոյ Յոլ, Խուդոյ, Yarebinnaya-Kurya?, Լուն Վոժ, Վերին Դվոյնիկ, Միլա, Borshchyovy Shar?, Բելի Յու, Beryozovka?, Փոքր Վյատկինա, Կիձրասյու, Shchelina?, Մեծ Անդյուգա, Sobinsky Rodnik?, Kedrovka?, Labazsky Shar?, Konzer-Shar?, Gluboky Shar?, Մեծ Ռազբոյնիչյա, Վիդերյա, Գարևկա, Chyornaya? և Novik?
Երկիր	Ռուսաստան
Երկրամաս	Նենեցյան ինքնավար օկրուգ և Կոմի Հանրապետություն

Պեչորա (ռուս.՝ Печо́ра կոմի՝ Печӧра, նեն.՝ Санэро’’ яха), գետ ՌԴ-ում Կոմի Հանրապետությունում և Նենեցյան ինքնավար օկրուգում։

Գետի երկարությունը կազմում է 1809 կմ, ավազանի մակերեսը 322 հազար քկմ, սկիզբ է առնում Հյուսիսային Ուրալից և հոսում է դեպի հարավ-արևմուտք։ Սկզբնաղբյուրի բարձրությունը կազմում է ծովի մակարդակից 675 մետր։ 1981 թվականի սկզբնաղբյուրի մոտ Իվան Պրովիրնինի արշավախումբը տեղադրել է չուգունից հուշատախտակ «Այստեղից սկիզբ է առնում մեծ գետ Պեչորան»։

Զարգացած է ձկնորսությունը՝ մասնավորապես ատլանտյան սաղմոն, սիգ։ Պեչորայի ավազանում կան քարածխի, նավթի, բնական գազի, ոսկու, տիտանի հանքեր։

Գրականություն

• Гунн Г. П. Печора — золотые берега / Оформление художника В. Б. Колесникова. — М.։ Мысль, 1972. — 144, [16] с. — 60 000 экз.
• Пыстин М. С. Печора։ Экономико-географический очерк. — Сыктывкар։ Коми книжное издательство, 1974. — 15 000 экз.
• Никольский Г. В. и др. Рыбы бассейна Верхней Печоры. — М., 1947.
• Лешко Ю. В. Пресноводные моллюски бассейна Печоры. — Л., 1983.
• Печора (река) // Большая советская энциклопедия։ [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М.։ Советская энциклопедия, 1969—1978.
• Печора // Словарь современных географических названий / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург։ У-Фактория, 2006.
• Ильина Л. Л., Грахов А. Н. Реки Севера / Рец.։ д-р геогр. наук А. А. Соколов. — Л.։ Гидрометеоиздат, 1987. — 128 с. — (Реки и озёра нашей Родины). — 80 500 экз.