Պատերազմի Ավետարան
Պատերազմի Ավետարան | |
---|---|
Տեսակ | ձեռագիր |
Գրիչ | Հովհաննես Օրբելյան |
Ծաղկող | Մոմիկ |
Ստացող | Ստեփանոս Օրբելյան |
Տարեթիվ | 1302 |
Վայր | Նորավանք, Ամաղու |
Գիր | բոլորգիր |
Կազմ | կաշեպատ, արծաթե քանդակազարդ |
Համար | 6792 |
Ժողովածու | Մատենադարան |
Տեղադրություն | Երևան |
«Պատերազմի Ավետարան», ձեռագիր մատյան։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գրվել և պատկերազարդվել է 1302 թվականին Ամաղուի Նորավանքում, պատվիրատու՝ Սյունիքի մետրոպոլիտ Ստեփանոս Օրբելյան, գրիչ՝ Հովհաննես Օրբելյան, ծաղկող՝ Մոմիկ։ 1406–1411 թվականներին «Պատերազմի Ավետարան» պահվել է Վասպուրականի Բզնունյաց գավառի Սքանչելագործ Սուրբ Նշան վանքում (Պատերազմի Սուրբ Նշան վանք, այստեղից՝ անվանումը), որտեղ 1406 թվականին Գրիգոր Խլաթեցի վարդապետը վերականգնել է վնասված ձեռագիրը։ Նրա 1411-ի հիշատակարանում առաջին անգամ ձեռագիրն անվանվել է «...զպատերազմի սբ. Աւետարան»։
1676 թվականին «Պատերազմի Ավետարան» պահվել է Մեծոփավանքում, 17-րդ դարի վերջին հափշտակվել է, ապա Սարգիս Աբեղայի շնորհիվ փրկագնվել և վերադարձվել է Մեծոփավանք։ Հետագայում պահվել է Երնջակի Սուրբ Կարապետ վանքում, 1925 թվականին բերվել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին (այժմ՝ Մատենադարան, ձեռագիր № 6792)։
Ձեռագրի թերթերի հիմնական մասը մագաղաթ է, վերականգնվածը՝ թուղթ, գիրը՝ բոլորգիր, երկսյուն։ Կաշեպատ կազմին հետագայում ավելացվել է արծաթե քանդակազարդ կազմ։
Բովանդակում է 4 Ավետարանները (սկսվում է Հովհաննեսի Ավետարանից), Հակոբ, Պետրոս, Հուդա առաքյալների թղթերը, հատված՝ Ղուկաս ավետարանչի «Գործք առաքելոց»-ից։ Ձեռագիրը պարունակում է 12 տերունական տեսարաններ, «Հովհաննես ավետարանիչը Պրոքորոնի հետ», Հակոբ և Պետրոս առաքյալների պատկերները, նաև անվանաթերթեր, լուսանցազարդեր և զարդագրեր։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Հայ գրատպություն և գրքարվեստ» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում-Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ |