Ուղղակի ժառանգորդուհի
 ռուս.՝ Наследница по прямой | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա |
| Թվական | 1982 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Սերգեյ Սոլովյով |
| Սցենարի հեղինակ | Սերգեյ Սոլովյով |
| Դերակատարներ | Տատյանա Դրուբիչ |
| Օպերատոր | Պավել Լեբեշև Տիմոֆեևիչ |
| Երաժշտություն | Իսահակ Շվարց |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 89 րոպե |
«Ժառանգորդուհի ուղիղ գծով» (ռուս.՝ «Наследница по прямой»), խորհրդային ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Սերգեյ Սոլովյովը։
Ֆիլմը եզրափակում է Սերգեյ Սոլովյովի եռերգությունը, որը սկսվել է «Հարյուր օր մանկությունից հետո» և «Փրկարարը» ժապավեններով։
Ֆիլմում օգտագործվել է Ալեքսանդր Պուշկինի՝ անծանոթուհուն ուղղված նամակի իսկական տեքստը (1823 թվականի հուլիս, Օդեսա)։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
13-ամյա օդեսացի Ժենյան սիրում է Պուշկինի պոեզիան։ Նրա կերպարը ուղղորդում է աղջկա կյանքը։ Իր տոհմածառը ուսումնասիրելով՝ Ժենյան համոզվում է, որ ինքը Պուշկինի ժառանգորդն է։ Աղջկա ռոմանտիկ ներքին կյանքը շրջապատից աջակցություն և ըմբռնում չի գտնում։
Ժենյայի հոր մոտ Մոսկվայից գալիս է նրա մանկության ընկերը որդու՝ Վոլոդյայի հետ։ 18-ամյա երիտասարդին սիրահարված Ժենյան հույս ունի, որ նա կհասկանա իրեն, բայց առաջին սերը հիասթափությամբ է ավարտվում։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Տանյա Կովշովա – Ժենյա
- Տատյանա Դրուբիչ – Վալերիա
- Իգոր Նեֆեդով – Վոլոդյա
- Անդրեյ Յուրիցին – Գանյա
- Ալեքսանդր Զբրուև – Վլադ
- Հերման Շոր – Կոտյա
- Գենադի Կորոլկով – Վոլոդյայի հայրը
- Ալեքսանդր Պորոխովշչիկով – Ժենյայի հայրը
- Աննա Սիդորկինա – Ժենյայի մայրը
- Սերգեյ Պլոտնիկով – Գանյայի պապը
- Սերգեյ Շակուրով – Ալեքսանդր Պուշկին
Նկարահանող խումբ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ռեժիսոր՝ Սերգեյ Սոլովյով
- Սցենարիստ՝ Սերգեյ Սոլովյով
- Օպերատոր՝ Պավել Լեբեշև
- Նկարիչներ՝ Ալեքսանդր Բորիսով, Վլադիմիր Ֆաբրիկով
- Կոմպոզիտոր՝ Իսահակ Շվարց
- Դիրիժոր՝ Էմին Խաչատրյան
Ֆիլմի գնահատականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բազմաթիվ քննադատներ նշել են, որ ֆիլմը եռերգության մի մասն է և «Հարյուր օր մանկությունից հետո» և «Փրկարարը» ֆիլմերի ստեղծագործական որոնումների յուրօրինակ շարունակությունը[1][2][3][4]։ Քննադատներից մեկի կարծիքով՝ եռերգությունը «համակված է երիտասարդների վրա գեղեցիկի ազդեցության ընդհանուր թեմայով»[5]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Юренев Р.Н. Заботы о духовности // Искусство кино. — 1983. — № 4. — С. 41—49.
- Шилова И. Современник на экране // Экран. 1982—1983. — М.: Искусство, 1985. — С. 14—40. — 288 с.
- Липков А.И. Мир фильмов Сергея Соловьёва. — М.: Союз кинематографистов СССР, 1986. — С. 105—117. — 144 с.
- Фёдоров А.В. Кинематограф в зеркале советской и российской кинокритики. — М.: Изд-во МОО «Информация для всех», 2016. — С. 65. — 228 с.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Ժառանգորդուհի ուղիղ գծով»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- «Ժառանգորդուհի ուղիղ գծով» ֆիլմը «Кино-Театр. Ру» կայքում
- «Ժառանգորդուհի ուղիղ գծով» ֆիլմը «Մոսֆիլմի» օնլայն կինոթատրոնում
|
