Միամյա, 25–50 սմ բարձրությամբ, մոխրականաչավուն թավոտությամբ խոտաբույս է։ Ցողունը հիմքից ճյուղավորված է։ Զամբյուղները բազմածաղիկ են։ Ծաղիկները սպիտակավուն են, համարյա չեն գերազանցում ընդհանուր ծածկոցի թերթերին։ Սերմնիկները մեծ են, հաճախ վարդագույն և ունեն 1 սմ երկարությամբ պապուս[1]։
Աճում է ստորին և միջին լեռնային գոտիներում՝ ծովի մակարդակից 1000-1800 մ բարձրությունների վրա, տափաստաններում, երրորդական ժամանակաշրջանի կարմիր կավերի վրա։ Ծաղկում է հունիս-հուլիս ամիսներին, պտղաբերում՝ հուլիսին[1]։
Խոցելի տեսակ է։ Ներկայումս հայտնի են երեք պոպուլյացիաներ։ Տարածման շրջանի մակերեսը 5000 կմ²-ից պակաս է, իսկ բնակության շրջանի մակերեսը՝ 500 կմ²-ից պակաս։ Տեսակի տարածման հիմնական շրջանը գտնվում է Հայաստանի սահմաններից դուրս։ Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես ոչնչացման անմիջական սպառնալիքի ենթակա տեսակ։ Ընդգրկված չէ CITES–ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում[1]։
