Բազմամյա բարակ ցողուններով խոտաբույս է, որի բարձրությունը 50 սմ է։ Պսակաթերթերը արտաքինից թավոտ են։ Պտուղն ունի լայն թևանման եզրեր՝ ակոսիկներում բազմաթիվ եթերայուղային խողովակներով[1]։
Աճում է ստորին և միջին լեռնային գոտիներում՝ ծովի մակարդակից 800-1800 մ բարձրությունների վրա, աղակալված չոր կիսաանապատում և տափաստանում, քարքարոտ և խճաքարոտ լանջերին։ Ծաղկում է մայիս-հունիս ամիսներին, պտղաբերում՝ հուլիս-օգոստոսին[1]։
Խոցելի տեսակ է։ Տարածման և բնակության շրջանների մակերեսեը 500 կմ²-ից պակաս է։ Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես ոչնչացման սպառնալիքի ենթակա տեսակ։ CITES-ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում ընդգրկված չէ[1]։
