Մոնտրոյ-Բելե

Ամրոց
Մոնտրոյ-Բելե; Château de Montreuil-Bellay
Երկիր	Ֆրանսիա
🌐	chateau-de-montreuil-bellay.fr/index.php

Մոնտրոյ-Բելե (ֆր.՝ Château de Montreuil-Bellay), միջնադարյան ամրոց Ֆրանսիայում, Լուարի հովտում, Մոնտրոյ Բելե կոմունայում^[1], որը կազմում է Մեն և Լուար դեպարտամենտի մի մասը։ Ամրոցը կառուցված է բլրի վրա, Տուե գետի մոտ։ Կառույցն ընդգրկված է Ֆրանսիայի Մշակույթի նախարարության պատմական հուշարձանների ցանկում^[2]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կառուցվել է XI դարում Ֆուլկ III Ներոյի՝ Անժուի կոմսի կողմից։ Ֆուլկ Ներոն զիջում է ամրոցը իր վասալ Դյու Բելեին, որի պատվին կոչվում է այն։ 1148 թվականին ամրոցը ենթարկվել է երկար պաշարման, որը տևել է երեք տարի, և այդ ընթացքում մասամբ ավերվել է։ Ստորգետնյա սրահները հնում կապված են եղել Լա Մոտ Բուրբոն ամրոցի հետ։

XIV դարում ամրոցը զգալիորեն ընդլայնվել է՝ համալրվելով 13 պաշտպանական աշտարակներով, ինչպես նաև երկարեցվել է պարիսպը, որը հասել է 650 մետրի։ Ամրոցի հիմնական մուտքը գրեթե անհասանելի էր, կար բարբական (պաշտպանական կառույց) և վերամբարձ կամուրջ, ինչպես նաև մուտքը շրջապատված էր երկու ծավալուն շրջանաձև աշտարակներով։

XV դարում Մոնտրոյ Բելեի ամրոցը վերակառուցվել է Վերածննդի ոճով։ Վերանորոգված ամրոցը ստանում է «Château-Neuf»՝ «նոր ամրոց» անվանումը և ընդլայնվում նոր դահլիճներով։

XVI դարի կեսերին Հուգենոտյան պատերազմների արդյունքում Մոնտրոյ Բելե քաղաքը այրվել է և ավերվել, բայց ամրոցը մնացել է կանգուն, զենք և զինամթերք մատակարարելով ինչպես կաթոլիկներին, այնպես էլ բողոքականներին։

ֆրանսիական հեղափոխության ժամանակ ամրոցը գրավվել էր հեղափոխականների կողմից և վերածվել է կանանց բանտի (արքայական իշխանության կողմնակիցների)։

Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում ամրոցը ծառայել է որպես հիվանդանոց։

1979 թվականի հունիսի 18-ին Մոնտրոյ Բելե ամրոցը ընդգրկվեց Ֆրանսիայի մշակույթի և արվեստի հուշարձանների ցանկում։ Այժմ այն թանգարան է, որը բացվել է 15-րդ դարում, և կոչվում է «Château-Neuf»: 15-րդ դարի մատուռում հատկապես հետաքրքիր ցուցանմուշ է «Խաչելություն» ֆրեսկոն, որի հեղինակը Լեոնարդո դա Վինչիի աշակերտն է։ Հիանալի վիճակում է պահպանվել միջնադարյան խոհանոցը, որը կառուցված է գոթիկայի ոճով։ Այսօր այնտեղ տեղի են ունենում տեղական գինիների համտեսում։