Սովորել է Մոսկվայի Սուրիկովի անվան գեղարվեստական ինստիտուտում (1951-1957)։ Սավիցկիի նկարներին (հիմնականում նվիրված Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին բելառուս ժողովրդի սխրանքներին) բնորոշ է քաղաքացիական հրապարակախոսությունը, կերպարների դրամատիզմը և ներքին էքսպրեսիան, ուրվագծերի ռիթմիկությունը, տարածական պլանների հակադրությունը։ Աշխատանքներից նշանավոր են՝ «Հաց», «Բանվորներ» (երկուսն էլ՝ 1968), «Մահապատիժ» (1969, ԲՍՍՀ պետական մրցանակ, 1970), «Հերոսական Բելառուսիա» նկարաշարը (այդ թվում՝ «Պարտիզանական մադոննա», 1967, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա ), «Հայրենական պատերազմ։ 1944 թվական» որմնանկարը (ստվարաթուղթ, տեմպերա, լաք, 1970-1971, Հայրենական մեծ պատերազմի թանգարան, Մինսկ, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1973)։ Պարգևատրվել է 2 շքանշանով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 206)։