Միխայիլ Կոնարովսկի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միխայիլ Կոնարովսկի
 
Կրթություն՝ Ասիայի և Աֆրիկայի երկրների ինստիտուտ
Գիտական աստիճան՝ պատմական գիտությունների թեկնածու
Մասնագիտություն՝ դիվանագետ
Ծննդյան օր հունիսի 20, 1944(1944-06-20) (79 տարեկան)
Քաղաքացիություն  Ռուսաստան
 
Պարգևներ

Միխայիլ Կոնարովսկի (ռուս.՝ Михаи́л Алексе́евич Конаро́вский, հունիսի 20, 1944(1944-06-20)), ռուս դիվանագետ, արևելագետ, արտակարգ և լիազոր դեսպան։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1967 թվականի ավարտել է Լոմոնոսովի անվան Մոսկվայի պետական համալսարանի արևելյան լեզուների ինստիտուտը և 1983 թվականին ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության դիվանագիտական ակադեմիան։

1970 թվականից աշխատել է ԽՍՀՄ-ի, իսկ հետո՝ Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության կենտրոնական համակարգի և արտերկրում դիվանագիտկանա ներկայացուցչությունների տարբեր պաշտոններում։

  • 1991-1992 թվականներ՝ Հարվարդի համալսարանի միջազգային հարաբերությունների կենտրոնի գիտական գործուղում[1]։
  • 1994-1998 թվականներին Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում եղել է Ռուսաստանի Դաշնության դեսպանության խորհրդական։
  • 1998-ից մինչև 2001 թվականը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության Ասիայի երկրորդ դեպարտամենտի տնօրենի տեղակալ։
  • 2001 թվականի մարտի 21-ից մինչև 2002 թվականի փետրվարի 21-ը Շրի Լանկայի Դեմոկրտական Սոցիալիստական Հանրապետությունում եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան[2][3]։
  • 2001 թվականի հունիսի 29-ից մինչև 2002 թվականի փետրվարի 21-ը Մալդիվներում եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան[3][4]։
  • 2002 թվականի փետրվարի 21-ից մինչև 2004 թվականի փետրվարի17-ը Աֆղանստանի Իսլամանական Հանրապետությունում եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան[5][6]։
  • 2002 թվականի փետրվարի 21-ից մինչև 2004 թվականի փետրվարի 17-ը Խորվաթիայի Հանրարապետությունում եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան[7][8]։
  • 2010 թվականից մինչև 2012 թվականը եղել է Շանհայի համագործակցության ընկերության գլխավոր քարտուղարի տեղակալ։
  • 2013 թվականի ապրիլից համարվում է Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտի գիտական աշխատող։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է, ունի մեկ դուստր։

Դիվանագիտական աստիճան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 1-ին դասի արտակարգ և լիազոր դեսպանորդ (2001 թվականի մարտի 11)[9]
  • Արտակարգ և լիազոր դեսպան (2003 թվականի մարտի 5)[10]

Ընտրյալ հրապարակումներ և հոդվածներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Страна гор и легенд (очерки об Афганистане). Москва. Издательство Наука. 1979 г.
  • Русско-пушту-дари словарь (в соавторстве с К. А. Лебедевым и Л. С. Яцевич). Москва. Издательство Русский язык. 1983, 1985, 2002 (ISBN 5-200-03200-8), 2009 (ISBN 978-5-9576-0395-5, 978-5-358-06686-1) гг.
  • Портрет (сборник переводов прозы афганских авторов). Москва. Издательство Прогресс. 1985 г.
  • Переводы прозы афганских писателей в журнале «Азия и Африка сегодня» № 7, 1986 г., сборниках «Восточный альманах» вып.6, Москва, 1978 и «Караван в горах» Москва, 1988 г.
  • Russian Federation’s Foreign Policy Options in the Southern Tier. The CFIA Fellows Papers. June 1992.
  • Russia and the Muslim States of Central Asia and Afghanistan. In: Islam, Muslims and the Modern State. The Mac Milan Press Ltd. London. 1994.
  • Russia and the Emerging Geopolitical Order in Central Asia. In: The Geopolitics of Central Asia and Its Borderlands. Edited by Ali Benuazizi and Myron Weiner. Indiana University Press. 1994.[11]
  • Russia and Prospects of Security Cooperation in North East Asia. The Sejong Institute. Occasional Paper Series. № 2000-1. Seoul. ROK.
  • Превентивная дипломатия в Азиатско-Тихоокеанском регионе: проблемы и перспективы. В журнале ORIEN. РАН № 5. 2001 г. (ISSN 0869-1908)[12]
  • Россия и транснациональные угрозы в Азии. В сборнике «Азиатско-Тихоокеанский регион и Центральная Азия: контуры безопасности». Учебное пособие. Под ред. А. Д. Воскресенского и Н. П. Малетина. Москва. МГИМО (У) МИД России. 2001 г.[13]
  • Превентивная дипломатия в АТР. В сборнике «Азиатско-Тихоокеанский регион и Центральная Азия: контуры безопасности». Учебное пособие. Под ред. А. Д. Воскресенского и Н. П. Малетина. Москва. МГИМО (У) МИД России. 2001 г.[13]
  • Russia and NATO Cooperation and Dilemmas. In: International Summer School, Yearbook. Spain, Croatia. 2006.
  • Россия на мировых рынках (экономическая дипломатия современной России). Rusko sirenje na sveyso tryste. Jutarnje List. Zagreb 28.02.2007.
  • Central Asia and War Against Terrorism: Russian Prospective. In: Islam, Oil and Central Asia after September 11. Ed. by Elizabeth Wie Davis and Rouben Azizian. Rowman & Littlefield Publisher Inc. UK. 2007.[14]
  • SCO' Dilemma in Tackling Afghan Drug Trafficking and Its Options. In: China International Studies. September/October 2011.[15]
  • Шанхайская организация сотрудничества и проблема афганских наркотиков. Современный Афганистан. Сборник статей. Институт востоковедения РАН, Институт Ближнего Востока. Москва. 2011 г.
  • Afghanistan: Dilemmas in the aftermath of «Bonn-2011» (ит. Afghanistan: i dubbi del dopo Bonn 2011)[16]
  • Афганистан на пороге перемен. «Международная жизнь», № 2. 2012 г.[17]
  • Афганистан после 2014. Журнал GLOBE (на кит.языке) № 6. Пекин. 2012 г.
  • Афганистан в политических оценках и практической деятельности ШОС. «Проблемы национальной стратегии», № 2 (17). 2013 г.
  • Итоги афганской операции НАТО и сценарии для России. «Международная жизнь», № 8 2013 г.
  • Некоторые военно-политические аспекты операции США и НАТО в Афганистане. «Актуальные проблемы Европы (Научный журнал). НАТО и ЕС: опыт кризисного реагирования», № 3. 2013 г.
  • «Афганистан на грани. Чего ждать России после ухода войск НАТО». «Россия в глобальной политике», № 3 май/июнь 2014 г.
  • «Нам легко судить из дня сегодняшнего». «Россия в глобальной политике», № 3 (рубрика «Языком дипломатии»), 23 августа 2014 г.
  • «Афганский перевал: что он значит для России?». «Российская Федерация сегодня», № 18 2014 г.
  • «Усадьба мостуфи» (к истории советского посольства в Кабуле). «Международная жизнь», № 5 2014 г.
  • «Афганистан и новая неопределенность». «Россия в глобальной политике», № 6 2014 г.[18]
  • «Дорога в семь тысяч дней»[19]. Москва, «Арктика 4Д», 2015 г. — 460 с.
  • «Афганский симптом». «Коммерсант. Власть», № 47 30 ноября 2015 г.[20]
  • «Перспективы национального примирения в Афганистане». «Международная жизнь», № 4 2016 г.[21]
  • «Россия — ШОС: некоторые элементы стратегии». «Вестник международных организаций», ВШЭ, 2016. Т.11. № 4. С. 149-161
  • «Афганистан после 2014 года». «Вестник международных организаций», ВШЭ, 2017. Т. 12. № 3. С. 242–253. DOI: 10.17323/1996-7845-2017-03-242[22]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  2. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 21.03.2001 г. № 321 «О назначении Конаровского М. А. Чрезвычайным и Полномочным Послом Российской Федерации в Демократической Социалистической Республике Шри-Ланка»
  3. ↑ 3,0 3,1 Указ Президента Российской Федерации от 21.02.2002 г. № 196 «О Конаровском М. А.»
  4. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 29.06.2001 г. № 785 «О назначении Конаровского М. А. Чрезвычайным и Полномочным Послом Российской Федерации в Мальдивской Республике по совместительству»
  5. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 21.02.2002 г. № 197 «О назначении Конаровского М. А. Чрезвычайным и Полномочным Послом Российской Федерации в Исламском Государстве Афганистан»
  6. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 17.02.2004 г. № 203 «О Конаровском М. А.»
  7. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 17.02.2004 г. № 206 «О назначении Конаровского М. А. Чрезвычайным и Полномочным Послом Российской Федерации в Республике Хорватии»
  8. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 23.07.2009 г. № 845 «О Конаровском М. А.»
  9. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 11.03.2001 г. № 287 «О присвоении дипломатических рангов»
  10. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 05.03.2003 г. № 275 «О присвоении Конаровскому М. А. дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла»
  11. ↑ Google Books. The Geopolitics of Central Asia and Its Borderlands. Edited by Ali Benuazizi and Myron Weiner.
  12. ↑ Библиотека РГУ им. Иммануила Канта(չաշխատող հղում)
  13. ↑ 13,0 13,1 «Сводный каталог выставок трудов преподавателей (к 60-летию МГИМО(У) МИД России)». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ մայիսի 21-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  14. ↑ «Johns Hopkins University Libraries». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  15. ↑ «China Institute of International Studies». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  16. ↑ «Geopolitica, vol. I, no. 1 (Primavera 2012)». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 27-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 23-ին.
  17. ↑ Статья на сайте журнала Международная жизнь
  18. ↑ Михаил Конаровский (18 декабря 2014 г.). «Афганистан и новая неопределенность».
  19. ↑ Михаил Конаровский Дорога в семь тысяч дней. — Москва: Арктика 4Д, 2015. — 460 с. — ISBN 978-5-90283-515-1
  20. ↑ Афганский симптом // Журнал "Коммерсантъ Власть". — 2015-11-30. — С. 28.
  21. ↑ «Авторы журнала - Журнал Международная жизнь». Журнал Международная жизнь (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 27-ին.
  22. ↑ М. А. Конаровский Афганистан после 2014 года(ռուս.) // Вестник международных организаций. — 2017-октябрь. — В. 3. — Т. 12.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

NUKAT: n2003072009 · SUDOC: 230488218 · VIAF: 311219021 · WorldCat VIAF: 311219021
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Միխայիլ_Կոնարովսկի&oldid=9431438» էջից