Միլանի կենտրոնական երկաթուղային կայարան
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | railway station above ground?, dead-end railway station? և երկաթուղային կայարան |
| Երկիր |  Իտալիա[1] |
| Տեղագրություն | Միլան[1][2] |
| Հասցե | Piazza Duca d'Aosta[2] |
| ԲԾՄ | 132 մետր |
| Մասն է | Treno Alta Velocità? |
| Սպասարկող | Trenitalia?, Trenord?, Trenitalia Tper?, Italo - Nuovo Trasporto Viaggiatori? և Rete Ferroviaria Italiana? |
| Հիմնադրված է | 1931 |
| Բացված | 1931 |
| Ճարտարապետ | Ուլիսե Ստաչին |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Իտալիայի մշակութային ժառանգություն[2] |
 | |
 | |
Միլանի կենտրոնական երկաթուղային կայարան (իտալ.՝ Milano Centrale), Եվրոպայի խոշորագույն երկաթուղային կայարաններից մեկը։ Կայարանը պատրաստված է Ար-դեկո ոճով, թեև ամբողջությամբ այս ոճով չէ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Միլանի կենտրոնական կայարանը Եվրոպայի գլխավոր կայարաններից մեկն է։ Կայարանը հանդիսավոր կերպով բացվել է 1931 թվականին և փոխարինել հին կայարանը (1864 թվականին կառուցված), որն արդեն չէր կարողանում հաղթահարել աճող ուղևորահոսքը՝ կապված 1906 թվականին Sempione թունելի բացման հետ։
Կայարանի վերակառուցմումը կատարել է ճարտարապետ Ուլիս Ստաչինին, որը Վաշինգտոնում «Union Station»-ի նմուշ է վերցրել։ Շինարարությունը բավականին դանդաղ էր ընթանում Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո Իտալիայում բռնկված տնտեսական ճգնաժամի պատճառով։ Բենիտո Մուսոլինիի իշխանության գալը արմատապես փոխել է կայարանի տեսքը, նախագիծը, որն ի սկզբանե բավականին պարզ էր, ավելի ու ավելի բարդ և շփոթեցնող դարձավ։ Նոր վարչապետի պլանների մեջ մտնում էր կայարանն այնպես անել, որ նա ներկայացնի ֆաշիստական ռեժիմի ուժն ու հզորությունը։
Հիմնական փոփոխությունը դարձել էր Ալբերտ Ֆավի նախագծով պողպատե գմբեթի կառուցումը։ Գմբեթն ունի 341 մետր երկարություն, իսկ նրա մակերեսը հավասար է 66.5002մ։ Կայարանի ճակատը ունի 200 մետր երկարություն և 72 մետր բարձրություն։ Կայարանն ունի 24 հարթակ։ Օրական մոտավոր ուղևորահոսքը կազմում է մոտ 400.000 մարդ[3]։
Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կենտրոնական կայարանը տեղակայված է Զոնա 2-ի տարածքում, նրա մոտ են տանում մետրոյի M2-ի և M3-ի գծերը։
Տաքսիի ավտոկանգառը գտնվում է կայարանի դիմաց։ Ավտոբուսները կանգ են առնում երկաթուղային կայարանի շենքի արևմտյան կողմում (Նոյեմբերի 4-ի հրապարակ)։ Ավտոբուսները, որոնք հետևում են Linate, Malpensa և Orio al Serio օդանավակայաններին, ուղեւորվում են կայարանի արևելյան կողմ (Պյացցա Լուիջի դա Սավոյայայի հրապարակ)։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 archINFORM (գերմ.) — 1994.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 SIRBeC (իտալ.)
- ↑ «Stazione di Milano Centrale - Info Stazione Milano Centrale - Tour Virtuale stazione | Milano Centrale». www.milanocentrale.it. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ ապրիլի 1-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 7-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Информационный сайт о вокзале(անգլ.)
- Вокзалы Милана Արխիվացված 2020-03-29 Wayback Machine
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միլանի կենտրոնական երկաթուղային կայարան» հոդվածին։ |
|
