Միացյալ Ջավախք
| Միացյալ Ջավախք | |
|---|---|
| Տեսակ | կուսակցություն |
| Հիմնադրված | 1991 թվականի նոյեմբեր |
| Իրավ. կարգավիճակ | Հասարակական կազմակերպություն |
| Նպատակներ | Ջավախքի միացում Հայաստանին |
| Գլխադասային գրասենյակ | Ախալքալաք, Վրաստան |
| Ղեկավար | Վահագն Չախալյան |
«Միացյալ Ջավախք» ժողովրդավարական դաշինք, հասարակական կազմակերպություն, որը կազմված է էթնիկ հայերից, որոնք ապրում են Վրաստանի Սամցխե-Ջավախեթի մարզում։ Այն տարբեր ժամանակներում առավելապես Ջավախքի էթնիկ հայկական մարզի համար տեղական ինքնավարության կոչ է արել, որից էլ առաջացել է կազմակերպության անունը։ Կազմակերպության ներկայիս ղեկավարը Վահագն Չախալյանն է։
Շարժումը հակասական քաղաքականություն էր վարում՝ վրացական կենտրոնական կառավարության հետ երբեմն առճակատման դիրքորոշումը փոխարինելով ավելի հաշտեցման հռետորաբանությամբ։ Այն սկիզբ է առնում Ջավախքի շարժումից, որը ծագել է 1988 թվականին և կարևոր դեր է խաղացել Արցախի համար Ադրբեջանի հետ հակամարտության ժամանակ ջավախքահայության փոքր կամավորական ջոկատի կազմավորման գործում։ Կազմակերպությունը քարոզում էր Վրաստանի կազմում հայկական ինքնավար մարզի ստեղծման համար և 1990-ական թվականների սկզբին կազմակերպում բողոքի ակցիաներ տեղական վարչակազմերի և վրացական զորավարժությունների դեմ։ 1991 թվականի սկզբին Թբիլիսիում տեղի ունեցող քաղաքացիական բախումների ժամանակ Ջավախքը օգտվել է սահմանադրական վակումից և կազմակերպել ներկայացուցիչների ժամանակավոր խորհուրդ, որն ինքնալուծարվեց այն բանից հետո, երբ Թբիլիսիի առաջարկած տեղական պաշտոնյաները վերջնականապես ընդունվեցին 1991 թվականի նոյեմբերին։ Կազմակերպությունն առաջարկել Է ինքնավարության կամ Ջավախքի անջատման հանրաքվե անցկացնել, սակայն Հայաստանի կառավարությունը, Վրաստանի հետ իր հարաբերությունների կարևորությունից ելնելով, զգուշավոր է եղել և տարածաշրջանում հնարավոր խնդիրները չի ստեղծել։ Ինչպես վրացական, այնպես էլ հայկական կառավարությունները տեղի ազգայնական շարժումների նկատմամբ վարում էին զգուշավոր և հանգստացնող քաղաքականություն, ինչը նպաստել է տարածաշրջանում լարվածության թուլացմանը[1]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Cornell, Svante E., Autonomy and Conflict: Ethnoterritoriality and Separatism in the South Caucasus – Case in Georgia, pp. 107, 164. Department of Peace and Conflict Research, Report No. 61. Uppsala. 91-506-1600-5.