Մաևո
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | կղզի |
| Երկիր |  Վանուատու |
| Վարչատարածքային միավոր | Penama? |
| Մասն է | New Hebrides? |
| Երկարություն | 56 կմ |
| Լայնություն | 5 կմ |
| Մակերես | 303 կմ² |
| Բնակչություն | 3569 մարդ |
 | |
 | |
Մաևո (անգլ.՝ Maewo), Խաղաղ օվկիանոսի կղզի, Նոր Հիբրիդյան կղզեխմբում։ Գտնվում է Վանուատու Հանրապետությունում։ Վարչականորեն մտնում է Պենամա գավառի մեջ։ Անվան երկրորդ տարբերակն է Ավրորա։
Աշխարհագրական դիրք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մաևո կղզին գտնվում է Էսպիրիտու Սանտո կղզուց 105 կմ դեպի արևելք։ Մոտակա մայրցամաքը Ավստրալիան է, որը կղզուց հեռու է ավելի քան 1300 կմ[1]։
Ինչպես և կղզեխմբի այլ կղզինները, Մաևոն նույնպես համարվում է հրաբխային ծագման[1]։ Կղզու երկարությունը կազմում է 57 կմ, լայնությունը՝ 8 կմ[2]։ Մաևոյի մակերեսը կազմում է 303,6 կմ²։ Կղզու ամենաբարձր կետը հասնում է 811 մետրի[1]։
Մաևոյի կլիման խոնավ արևադարձային է։ Տեղումների տարեկան միջին քանակը կազմում է 3500 մմ[1]։ Տարին կղզում բաժանվում է երկու սեզոնների․ տեղումների սեզոն, որը ձգվում է նոյեմբերից մինչև ապրիլ, և չոր սեզոն, որն էլ ձգվում է մայիսից մինչև հոկտեմբեր[2]"։
Կղզում շատ են ցիկլոնները և երկրաշարժերը։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վանուատի կղզին հիմնադրվել է ավելի քան 2000 տարի առաջ, երբ Սողոմոնյան կղզիներից մարդիկ արտագաղթում էին Խաղաղ օվկիանոսի հյուսիս֊արևմտյան տարածք և Պապուա ֊ Նոր Գվինեայի մաս[3]։
1768 թվականի մայիսին Մաևոյի կողքով նավարկել է ֆրանսիացի ճանապարհորդ Լուի Անտուան դե Բուգենվիլը[4], իսկ 1774 թվականին, անգլիացի ճանապարհորդ Ջեյմս Կուկը, որը կղզուն տվեց Ավրորա անունը[2]։
1906 թվականի մարտին Մաևոն, ինչպես և Նոր Գեբրիդի մյուս կղզինները, դարձավ Ֆրանսիայի և Մեծ Բրիտանիայի կալվածքները, այսինքն կղզեխումբը ստացավ անգլո֊ֆրանսիական խնամակալության կարգավիճակ[5]։
1980 թվականի հունիսի 30֊ին Նոր Հիբրիդյան կղզիները Ֆրանսիայից և Մեծ Բրիտանիայից ստացան անկախություն, և Մաևո կղզին դարձավ Վանուատու Հանրապետության տարածք։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2009 թվականին Մաևոյի բնակչության թիվը կազմել է 3569 մարդ[6]։ Գլխավոր բնակավայրը համարվում է Լակարերը, որը գտնվում է Մաևոյի հյուսիս֊արևմուտքում։ Նաոնե գյուղից ոչ շատ հեռու գտնվում է կղզու միակ ավիաուղին[7]։
Կղզու հիմնական լեզուները համարվում են բիսլաման, ֆրանսերենը և անգլերենը, բայց նաև բնակիչները գործածում են տեղային լեզուներ․
- բաետորա (1983 թվականին 540 բնակիչ),
- մարինո (1983 թվականին 180 բնակիչ, որոնք բնակվում են կղզու հյուսիսային մասում),
- խանո (1991 թվականին 7000 բնակիչ, որոնք բնակվում են Մաևոյի հարավային և Պենտեկոստ կղզու հյուսիսային մասում),
- կենտրոնական Մաևո (1981 թվականին 350 բնակիչ)[8]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «UN SYSTEM-WIDE EARTHWATCH Web Site. Острова Вануату. (անգլ.)». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 29-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 [«John Search. Остров Маэво. (անգլ.)». Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 29-ին. John Search. Остров Маэво. (անգլ.)]
- ↑ Jeremy MacClancy. To kill a bird with two stones: a short history of Vanuatu. Port Vila, Vanuatu Cultural Centre, 1980. — Стр. 18.
- ↑ [«Исследователи Вануату. (անգլ.)». Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ փետրվարի 8-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 29-ին. Исследователи Вануату. (անգլ.)]
- ↑ Tufala Gavman. Reminisces from the Anglo-French Condominium of the New Hebrides / Brian J. Bresnihan, Keith Woodward, editors. — Suva, Fiji: Institute of Pacific Studies, University of the South Pacific, 2002. — Стр. 23.
- ↑ Vanuatu National Statistics Office, ed. (2009). «2009 National Population and Housing Census» (PDF). էջ 12. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 22 septembre 2011-ին.
{{cite web}}: More than one of|accessdate=and|access-date=specified (օգնություն) - ↑ Jasons. Острова Вануату. (անգլ.)
- ↑ Etnologue. Языки Вануату. (անգլ.)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||
