Jump to content

Մարմնի անապականություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարիամ Հիսուս դե Լեոն ի Դելգադոյի մարմինը (1643–1731), Սիենայի Սուրբ Եկատերինա վանք, որը կաթոլիկ եկեղեցին համարել է անապական (Տեներիֆե, Իսպանիա):

Մարմնի անապականությունը կաթոլիկ և արևելյան ուղղափառ հավատք է, ըստ որի աստվածային միջամտության շնորհիվ որոշ անհատների (մասնավորապես սրբերի և սրբացվածների) մարմիններ մահից հետո ամբողջությամբ կամ մասամբ խուսափում են քայքայման բնականոն գործընթացից՝ ի նշան իրենց սրբության։

Ենթադրվում է, որ մարմնի անապականությունը տեղի է ունենում նույնիսկ այն գործոնների առկայության դեպքում, որոնք սովորաբար արագացնում են քայքայումը, ինչպես եղավ սրբեր Եկատերինա Ջենովացու, Ջուլի Բիլիարտի և Ֆրանցիսկոս Քսավյերի դեպքում[1]։

Կաթոլիկություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաթոլիկության մեջ, եթե մահից հետո մարմինն անապական է մնում, դա հաճախ դիտվում է որպես անհատի սուրբ լինելու նշան։ Կանոնական իրավունքը թույլ է տալիս զննել մարմինը, այնուհետև մասունքներն ուղարկել Հռոմ։ Մասունքները պետք է կնքեն մոմով, իսկ ստուգումից հետո մարմինը վերադարձնեն իր սկզբնական տեղը։ Այս ծիսական ստուգումները իրականացվում են շատ հազվադեպ և դրանք կարող է կատարել միայն եպիսկոպոսը՝ կանոնական իրավունքի պահանջներին համապատասխան։ Հայրապետական հանձնաժողովը իրավասու է հաստատել մասունքների ստուգումը և պահանջել գրավոր զեկույց[2]։ Մասունքների հանդիսավոր ստուգումից հետո որոշում է կայացվում մարմինը տեղադրել բաց սուրբ մասունքների արկղում և ցուցադրել այն հարգանքի տուրք մատուցելու համար։ Կաթոլիկ օրենքը թույլ է տալիս սրբերին թաղել զոհասեղանի տակ, ինչը հնարավորություն է տալիս պատարագ մատուցել անմիջապես նրանց աճյունների վերևում։

Բեռնադետ Սուբիրուսի մնացորդները բազմիցս զննվել են, և եկեղեցական տրիբունալի զեկույցները հաստատել են, որ մարմինը պահպանվել է։ 1919-ին և կրկին 1925-ին դագաղի բացմանը մասնակցել են բազմաթիվ կանոններ, քաղաքապետը և եպիսկոպոսը[3]։ Այնուամենայնիվ, դեմքն ու ձեռքերը ծածկված էին մոմե դիմակով[4]։

Սակայն ոչ բոլոր սրբերն են անապական դիակ ունենում։ Թեև հավատացյալները մարմնի անապականությունը դիտարկում են որպես գերբնական երևույթ, այն այլևս հրաշք չի համարվում սրբերի ճանաչման գործընթացում[5]։

Զմռսված մարմինները չեն համարվում մարմնի անապականություն։ Օրինակ, թեև Հովհաննես XXIII պապի մարմինը արտաշիրիմումից հետո զգալիորեն չքայքայված վիճակում էր, եկեղեցու պաշտոնյաները դա վերագրել են զմռսմանը[6] և փակ եռակի դագաղին, ինչի շնորհիվ թթվածնի պակաս է առաջացել[7]։

Մարմնի անապականությունը տարբերվում է մարմնի զուտ պահպանումից կամ մումիֆիկացիայից։ Հաճախ ասում են, որ անապական մարմիններն ունեն սրբության հոտ՝ արձակելով քաղցր կամ ծաղկային, հաճելի բուրմունք։

Արևելյան ուղղափառություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Relics of Anthony, John, and Eustathios at the Orthodox Church of the Holy Spirit in Vilnius, Lithuania.

Արևելյան ուղղափառները տարբերակում են մումիֆիկացման միջոցով բնական պահպանությունը և գերբնական անապականությունը։ Թեև անապականությունը, որպես կանոն, չի համարվում սրբության նախապայման, ըստ տեղեկությունների, կան բազմաթիվ արևելյան ուղղափառ սրբեր, որոնց մարմինները հայտնաբերվել են անապական վիճակում և մեծ հարգանք են վայելում։ Նրանք են․

Հուդայականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռաբբի Լուիս Գինզբերգը հրեական Ապոկրիֆի և Ագգադահի վրա հիմնված իր «Հրեաների լեգենդները» (հատոր 4, գլուխ 10) նշանակալից աշխատության մեջ անդրադառնում է Երեմիայի գրագիր աստվածաշնչյան Բարուխի (որի գերեզմանը գտնվել է Իրաքում) մարմնական անապականության ենթադրյալ դեպքին[11]։ Նմանատիպ պատմություններ են պատմվում ավելի ուշ հասիդական սրբերի մասին, ինչպիսիք են Ռեբբե Էլիմելեխը Լիժենսկից և այլք։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Quigley, Christine (2005). The Corpse: A History. McFarland. էջ 254. ISBN 978-0786424498.
  2. http://www.pravoslavie.ru/english/print49948.htm The Re-Vesting of the Relics of St. John of Shanghai & San Francisco
  3. «The Body of Saint Bernadette». www.catholicpilgrims.com. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 8-ին.
  4. «The Incorrupt Body of Saint Bernadette Soubirous | Miracles | ANF Articles».
  5. Archived at The Incorruptibles, The bodies of many medieval Catholic saints and martyrs have resisted decay for centuries— just the sort of mystery that begs for scientific inquiry, By Heather Pringle, Discover Vol. 22 No. 6 (June 2001)
  6. Sandri, Luigi (2001 թ․ հունիսի 1). «Blessed John XXIII's Remains Are Now On View At St Peter's». Christianity Today. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 11-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 11-ին.
  7. Tomov, Nikola. «Preserving the Pontiff: an account of the body preservation methods used by the Roman Catholic Church». Acta Morphologica et Anthropologica. 25 (1–2): 117–121.
  8. The Marvelous Wonderworker of All Russia, Holy Venerable Alexander of Svir. St. Petersburg: Holy Trinity Monastery of St. Alexander of Svir, 2002. Արխիվացված 2012-04-02 Wayback Machine
  9. ST. IOSAF THE DIVINE PROTECTOR at angelfire.com
  10. «PHOTOS: PERSONAL TESTIMONY TO ARCHBISHOP DIMITRI'S INCORRUPT RELICS». OrthoChristian.com. 2016 թ․ մարտի 7.
  11. The Legends of the Jews By Louis Ginzberg. Volume 4. Chapter 10. 1909.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Cruz, Joan Carroll (1977 and 1991). The Incorruptibles: A Study of the Incorruption of the Bodies of Various Catholic Saints and Beati, by, OCDS, TAN Books. 0-89555-066-0.
  • Jeremiah, Ken (2012). Christian Mummification: An Interpretive History of the Preservation of Saints, Martyrs and Others, OCDS, McFarland & Co., Inc. 0786465190.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]