Մարի-Լուիզ Կոլեյրո Պրեկա
| Մարի-Լուիզ Կոլեյրո Պրեկա | |
.jpg) | |
| Մալթայի 9-րդ նախագահ | |
| Կուսակցություն՝ | Մալթայի աշխատավորների կուսակցություն |
|---|---|
| Նախորդող՝ | Ջորջ Աբելա |
| Հաջորդող՝ | Ջորջ Վելա |
| Ծննդյան օր՝ | դեկտեմբերի 7, 1958[1] (62 տարեկան) |
| Ծննդավայր՝ | Օրմի, Մալթա, Ազգերի Համագործակցություն |
| Ամուսին ՝ | Edgar Preca? |
| Պարգևներ՝ | Dame Grand Cross with Collar of the Order of Merit of the Italian Republic?, Մերիթի Ազգային շքանշան, իշխան Յարոսլավ Իմաստունի 1-ին աստիճանի շքանշան, Ինֆանտ դոն Էնրիկեի շքանշանի մեծ շղթա և «Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետության հանդեպ ունեցած վաստակի համար» հատուկ աստիճանի շքանշանի Մեծ Խաչ |
Մարի-Լուիզ Կոլեյրո Պրեկա (անգլ.՝ Marie Louise Coleiro Preca, դեկտեմբերի 7, 1958[1], Օրմի, Մալթա, Ազգերի Համագործակցություն), մալթացի քաղաքական-ազատական գործիչ, 2014 թվականի ապրիլի 4-ից մինչև 2019 թվականի ապրիլի 4-ը Մալթայի 9-րդ նախագահ[2]:
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մարի-Լուիզ Կոլեյրո Պրեկան ծնվել է 1958 թվականի վերջին, Մալթա կղզու կենտրոնում (այն ժամանակ՝ բրիտանական գաղութ)՝ Կորմի քաղաքում: Ավարտել է Մալթայի համալսարանը:
Դարձել է մալթական կուսակցությունը գլխավորած առաջին կինը, երբ 1982-1991 թվականներին զբաղեցրել էր գլխավոր քարտուղարի պաշտոնը: Բացի այդ, նա տարբեր ժամանակներում անդամակցել է սոցիալիստական երիտասարդների ազգային բյուրոյին, եղել է կանանց կուսակցության նախագահ (1996-2001) և «Il-Ħelsien» կուսակցական լրագրի խմբագիր:
1998 թվականից նա Մալթայի Լեյբորիստական կուսակցությունից ընտրվել է Մալթայի Խորհրդարանի անդամ: Երբ Ալֆրեդ Սանտը հրաժարական տվեց Լեյբորիստական կուսակցության առաջնորդի պաշտոնից, մասնակցել է նոր ղեկավարի ընտրությանը, բայց անհաջող կերպով: 2013 թվականի մարտին միացել է Ժոզեֆ Մուսկաթի կառավարությանը՝ որպես ընտանիքի և սոցիալական համերաշխության գործերի նախարար: 2014 թվականի մարտի սկզբին երկրի վարչապետը նրան առաջարկել է Մալթայի նախագահի պաշտոնը և նա շուտով հաստատվել է տվյալ պաշտոնում[3]: Ապրիլի 4-ին ստանձնեց նախագահի պաշտոնը:
2019 թվականի ապրիլի 4-ին նախագահի պաշտոնում նրան հաջորդեց Ջորջ Վելան[4]:
Փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մարի-Լուիզ Կոլեյրո Պրեկան Մալթայի 2-րդ կին նախագահն է Ագաթա Բարբարայից հետո[5]:
- Մարի-Լուիզ Կոլեյրո Պրեկան Մալթայի ամենաերիտասարդ նախագահն էր[2]:
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մալթայի մրցանակներ
| Երկիր | Տարեթիվ | Մրցանակ | Տառեր | |
|---|---|---|---|---|
 Մալթա |
2014 թվականի ապրիլի 4 | Գրոսմեյստեր և Ազգային վաստակների Պատվո շքանշան | K.U.O.M. | |
| Մալթա |
2014 թվականի ապրիլի 4 | «Հանուն հանրապետության բարօրության» շքանշան | ||
| Երկիր | Հանձնման տարեթիվ | Մրցանակ | Տառեր | |
|---|---|---|---|---|
 Մեծ Բրիտանիա |
2015, նոյեմբեր[6] — | Սուրբ Միքայելի և Սուրբ Գևորգի շքանշանի պատվավոր ասպետուհի | GCMG | |
 Ուկրաինա |
2017 թվականի մայիսի 15[7] — | Իշխան Յարոսլավ Իմաստունի առաջին աստիճանի շքանշանի ասպետուհի | ||
 Իտալիա |
2017 թվականի սեպտեմբերի 7[8] — | Իտալիայի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար շքանշան | ||
 Պորտուգալիա |
2015 թվականի մայիսի 15 | Ինֆանտ դոն Էնրիկեի շքանշան | GColIH | |
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Энциклопедия Брокгауз (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 «Новым президентом Мальты назначена Мари-Луиз Колейро Прека.»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-04-07-ին։ Վերցված է 2014-04-04
- ↑ «Мария Луиз Колейро Прека станет новым президентом Мальты.»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-04-07-ին։ Վերցված է 2014-04-04
- ↑ Scicluna Luke (ապրիլի 2, 2019)։ «George Vella approved as Malta's next President»։ Times of Malta։ Վերցված է ապրիլի 2, 2019
- ↑ Coleiro Preca to be named as President within days.
- ↑ Honorary awards(անգլ.)
- ↑ Указ Президента України № 130/2017 від 15 травня 2017 року «Про нагородження орденом князя Ярослава Мудрого»(ուկր.)
- ↑ Официальный сайт Президента Италии(իտալ.)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մալթայի նախագահի պաշտոնական կայք (անգլ.)
| ||||||||||||||
- Դեկտեմբերի 7 ծնունդներ
- 1958 ծնունդներ
- Ապրող անձինք
- Անձինք այբբենական կարգով
- Մալթայի համալսարանի շրջանավարտներ
- Պետական գործիչներ
- 20-րդ դարի կին քաղաքական գործիչներ
- 21-րդ դարի կին քաղաքական գործիչներ
- Պետության կին ղեկավարներ
- Կանայք քաղաքականությունում
- Հասարակագետներ
- «Իտալիայի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի մեծ խաչի ասպետներ
- ՄԱԿ-ի պաշտոնյաներ
- Կին նախագահներ