Մասնակից:SUSANNA HAMBARDZUMYAN/Ավազարկղ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
SUSANNA HAMBARDZUMYAN/Ավազարկղ
Անձնական տեղեկություն
Ծննդավայր՝Գյումրի

Իսրայել Միլիտոսյան (), հայ ծանրորդ, ԽՍՀՄ կրկնակի չեմպիոն (1989 թ., 1991 թ.), Եվրոպայի չեմպիոն (1989 թ.) աշխարհի չեմպիոն (1989 թ.), Սեուլի 1988 թվականի օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր և Բարսելոնի օլիմպիական խաղերի ոսկե մեդալակիր (1992 թ.) պոկում վարժությունների աշխարհի եռակի ռեկորդակիր։ ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ։

SUSANNA HAMBARDZUMYAN/Ավազարկղ
Ընդհանուր տեղեկություններ
ՔաղաքացիությունՀայաստան
Ծննդյան ամսաթիվհուլիսի 19, 1994 (29 տարեկան)
ԾննդավայրԳյումրի, Հայաստան
Քաշային կարգ57 կգ

Գրիգոր Մխիթարյան (), հայ սամբիստ, Հայաստանի բազմակի չեմպիոն, Ռիոյի օլիմպիական խաղերի մասնակից, միջազգային մրցաշարերի հաղթող, Եվրոպայի չեմպիոն, 2019 թվականի Եվրոպական խաղերի չեմպիոն[1 1][1][Գրիգոր Մխիթարյանը հռչակվեց Եվրոպայի փոխչեմպիոն, 2019թվ․ 1][2][3][4][5]։ Հայաստանի սպորտի վաստակավոր վարպետ (2021)[6]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1994 թվականի հուլիսի 19-ին Գյումրիում։ 1998 թվականից կրթություն է ստացել նախ Գյումրու թիվ 12, ապա՝ թիվ 4 դպրոցներում։ 2 տարի սովորել է Ռուսաստանի Դաշնության Ադլեր քաղաքի դպրոցում։ Ավարտել է Գյումրու «Օլիմպիական հերթափոխի պետական մարզական քոլեջը»։ 2 տարի անցել է մասնագիտական կուրսեր և ստացել է մարզիչ-մանկավարժի որակավորում։ 2013 թվականին ընդունվել է Գյումրու պետական համալսարանի «Ֆիզիկական կուլտուրա և սպորտ» բաժինը, որն ավարտել է 2016-2017 ուսումնական տարում։ Ամուսնացած է, ունի որդի՝ Սերգեյ Բաչկովը։ Սիրած բռնցքամարտիկներն են Մուհամմեդ Ալին, Ռոբերտո Դուրանը, Շուգար Ռայ Լեոնարդը։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բռնցքամարտով սկսել է զբաղվել 7 տարեկանում՝ 1999 թվականից։ Բռնցքամարտի հանդեպ սերը փոխանցվել է մորեղբորից։ Մարզումները սկսել է հարազատ քաղաքում մարզիչ Վարուժան Դավթյանի գլխավորությամբ «Օլիմպիական հերթափոխի մարզական քոլեջի» բռնցքամարտի դահլիճում։ 1 տարի հետո սկսել է մարզվել նրա սան Ռուդիկ Մկրտչյանի ղեկավարությամբ նույն դահլիճում։ Ռուսաստանի Դաշնություն տեղափոխվելուց հետո մարզումները շարունակել է Ադլեր քաղաքում։ Հայրենիք վերադառնալուց հետո մինչ օրս մարզումները շարունակում է Գյումրիում՝ մարզիչներ Ռուդիկ Մկրտչյանի և Կարեն Ղազարյանի ղեկավարությամբ։ Հայաստանի բազմակի չեմպիոն է, տարբեր տարիների մի շարք տարիքային խմբերում Հայաստանում չի ունեցել հավասարը։ 2008 թվականին դարձել է Բուլղարիայի Պլովդիվ քաղաքում անցկացվող Եվրոպայի պատանեկան առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 2011 թվականին մասնակցել է Գագիկ Ծառուկյանի անվան միջազգային մրցաշարին, որտեղ կրկին չուներ հավասարը։ Հ. Բաչկովի մարզական կարիերան հարթ չի ընթացել։ Բացի այն, որ Եվրոպայի ու աշխարհի առաջնությունների մեծ մասը անց էր կացվում Թուրքիայում և Ադրբեջանում, ինչը, բնականաբար, հավելյալ լարում էր առաջացնում, Բաչկովը դառնում է մրցավարական կողմնապահության զոհ։ Տարբեր մրցաշարերում Բաչկովի ձեռքից հաղթանակը կորզել են կողմնապահահության հետևանքով։ 2016 թվականի հուլիսի 3-8-ը մասնակցել է Վենեսուելայի Վարգաս քաղաքում APB-ի և WSB-ի պրոֆեսիոնալ բռնցքմարտիկների համար կազմակերպված մրցաշարին, որտեղ աշխարհի 40 երկրների 79 բռնցքամարտիկներ պայքարում էին օլիմպիական խաղերի 26 վարկանիշների համար։ Բաչկովը մրցաշարի եզրափակչի 3-րդ ռաունդում նոկաուտի ենթարկեց Քաթարը ներկայացնող Տուլասի Թարումալինգամին, դարձավ մրցաշարի հաղթող և Հայաստանի համար նվաճեց օլիմպիական խաղերի մասնակցության 5-րդ ուղեգիրը։ 2016 թվականի օգոստոսի 5-21-ը մասնակցել է Բրազիլիայի մայրաքաղաք Ռիո դե Ժանեյրոյում կայացած 31-րդ ամառային օլիմպիական խաղերին։ 2017 թվականի փետրվարի 20-27-ը մասնակցել է Բուլղարիայի մայրաքաղաք Սոֆիայում ընթացող «Ստրանջա-2017» միջազգային հեղինակավոր մրցաշարին, որտեղ աշխարհի 35 երկրների 172 մարզիկներ պայքարում էին 10 ոսկե մեդալների համար։ Բաչկովը, եզրափակչում առավելության հասնելով Բուլղարիայի ներկայացուցիչ Այրին Իսմիթովի նկատմամբ, դարձավ մրցաշարի հաղթող։ 2017 թվականի ապրիլի 10-15-ը մասնակցել է Վրաստանի մայրաքաղաք Թբիլիսիում ընթացող Դավիթ Կվաչաձեի անվան միջազգային մրցաշարին, որտեղ, հաղթելով վրացի մարզիկին, դարձել է մրցաշարի հաղթող։ 2017 թվականի հունիսի 16-24-ը մասնակցել է Ուկրաինայի Խարկով քաղաքում ընթացող բռնցքամարտի Եվրոպայի առաջնությանը, որտեղ 10 ոսկե մեդալների համար պայքարում էին 40 երկրների 258 մարզիկներ։ Բաչկովը եզրափակչում առավելության հասավ Անգլիան ներկայացնող Լյուկ Մըկկորմակի նկատմամբ և հռչակվեց Եվրոպայի չեմպիոն։ Եվրոպայի առաջնությունում Բաչկովը կարողացավ նվաճել աշխարհի առաջնության մասնակցության ուղեգիր և դարձավ 2017 թվականի աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 2019 թվականի Մինսկում կայացած Եվրոպական խաղերում հաղթելով դարձել է Եվրոպական խաղերի հաղթող և Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն։

Գրիգոր Մխիթարյանը՝ սամբոյի աշխարհի գավաթի արծաթե մեդալակիր

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Գրիգոր Մխիթարյանը դարձել է սամբոյի աշխարհի չեմպիոն
  2. ↑ Եվրոպայի գործող չեմպիոն Հովհաննես Բաչկովը ևս նվաճեց ոսկե մեդալ
  3. ↑ Հովհաննես Բաչկովը նվաճեց Եվրոպական խաղերի ոսկին
  4. ↑ ԵԽ-2019․ Հովհաննես Բաչկովը՝ չեմպիոն
  5. ↑ «Հայ մարզիկները Եվրոպական խաղերի մրցումային վերջին օրը նվաճեցին 4 ոսկե և 1 արծաթե մեդալ». Արխիվացված է օրիգինալից 2019-06-30-ին. Վերցված է 2019-06-30-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  6. ↑ «Հովհաննես Բաչկովը, Արթուր Դավթյանն ու Մալխաս Ամոյանը սպորտի վաստակավոր վարպետի կոչում են ստացել - Armsport.am». armsport.am. Վերցված է 2021-11-04-ին.

Soundtrack Дога, Евгений Дмитриевич

SUSANNA HAMBARDZUMYAN/Ավազարկղ
Հակառակորդներ
Հրամանատարներ
Կողմերի ուժեր
Ռազմական կորուստներ


Սոմի ճակատամարտ, (անգլ.՝ Battle of the Somme, ֆր.՝ Bataille de la Somme , գերմ.՝ Schlacht an der Somme), Առաջին Համաշխարհային պատերազմում Միացյալ թագավորության և Ֆրանսիայի Հանրապետության բանակների և Գերմանական կայսրության միջև։ Տեղի է ունեցել 1916 թվականի հուլիսի 1-ից նոյեմբերի 18-ը Սոմ գետի երկու ափերին։ Սոմի ճակատամարտը Առաջին համաշխարհային պատերազմի ամենախոշոր ճակատամարտերից մեկն է, որի ժամանակ զոհվել և վիրավորվել են ավելի քան 1 000 000 մարդ, որը դարձնում է այն ամենաարյունհեղ ճակատամարտերից մեկը մարդկության պատմության ընթացքում։ Ֆրանս-բրիտանական բանակի հարձակումը պլանավորվել էր Շանտիի միջդաշինքային կոնֆերանսին 1915 թվականի դեկտեմբերին: Դաշնակիցները պայմանավորվեցին 1916 թվականի ամռանը ֆրանսիական, ռուսական, բրիտանական և իտալական բանակների ընդդեմ Կենտրոնական ուժերի ժամանակի և թիրախների առումով կոորդինացված հարձակման մասին։ Հարձակման ընթացքում կարևոր դեր էր կատարում բրիտանական կորպուսի ստորաբաժանումները իսկ հարավային մասում հարձակումը իրականացնում էին ֆրանսիացիները։ Ճակատամարտը ցույց տվեց ռազմաօդային ուժերի կարևորությունը։ Աշխարհում առաջին անգամ Սոմի ճակատամարտում կիրառվեցին հրասայլեր (տանկեր)։ Չնայած դրանց տեխնիկական և կիրառման տակտիկական թերությունների, արդյունքը տպավորիչ էր և ցույց տվեց այդ տեսակի զենքի արդյունավետությունը։ Գերմանական պաշտպանությունը 35 կմ երկարությամբ և 10 կմ խորությամբ ճզմվեց։ Գերմանացիները ստիպված եղան ստեղծել պաշտպանության նոր գիծ։ Ստրատեգիական առաջնորդությունը Կենտրոնական ուժերից ամբողջությամբ անցավ Անտանտին։ Գերմանիայի կորուստները Սոմ գետի վրա բարոյահոգեբանական և ռազմավարական մեծ անդրադարձ ունեցավ գերմանական բանակի վրա և Գերմանական կառավարության համար բացասական քաղաքական ազդեցություն պատճառ դարձավ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Թբիլիսիում 1958 թվականի նոյեմբերի 22-ին հայկական ընտանիքում։ Օտիևը հայկական Օթյան կամ Օտիյան ազգանունի ռուսիֆիկացված ձևն է[1]։ Սերել է հին հայկական իշխանական Ամատունիների ցեղից[2]։ Իրինան ավարտելով երաժշտական դպրոցի դաշնամուրի բաժինը, մասնակցել է մրցույթների և ստուգատեսների,արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների.

  • 1976 թվական — առաջին հաղթանակը — Ջազի փառատոնի դափնեկիր Մոսկվայում։
  • 1976 թվական — ընդունվել է Գնեսինի անվան Պետական Երաժշտական ուսումնարանի էստրադային բաժինը, Իգոր Բրիլի ջազ-անսամբլի մեներգչուհին է, սովորում է Մոսկվայի ջազի ստուդիայի ջազային վոկալ բաժնում։
  • 1980 թվական — ավարտում է Գնեսինի անվան երաժշտական ուսումնարանը (Մ.Լ.Կորոբկովայի դասարանը)։ Օլեգ Լունդստրեմի ղեկավարած ջազային նվագախմբի մեներգչուհին է:
  • 1982 թվական — Իրինան ստանում է սովետական երգի լավագույն կատարման առաջին մրցանակը համառուսական մրցույթում։ Նույն տարում Բեռլինի «Ստուդիայի 8 հիթերը» մրցույթի դափնեկիր է համարվում։
  • 1983 թվական — Էստրադային արտիստների VII Համամյութենական մրցույթի առաջին մրցանանակակիր և Մերձբալթյան երկրների երգի Միջազգային մրցույթի գրան-պրի մրցանակակիր (Շվեդիյա, Կարլսխամն)։
  • 1985 թվական — Իրինան թողնում է Օլեգ Լունդստրեմի ղեկավարած ջազային նվագախումբը և սկսում է աշխատել Մոսկվայի համերգային կազմակերպությունում, ստեղծում է «Ստիմուլ-Բենդ» խումբը, որի հետ աշխատում է մինչ օրս։
  • 1986 թվական — Երգչուհին դառնում է Սոպոտի Միջազգային երգի փառատոնի դափնեկիր և ստանում է հատուկ մրցանակ կատարողական վարպետության համար[3]
  • 1987 թվական — Ելույթ է ունենում «Տարվա երգ» հեռուստատեսային փառատոնում և ներկայացնում է «Карточный домик» երգը (Վ. Ռեզնիկոբ, Լ. Վինոգրադովա), թրը դառնում է դափնեկիր։
  • 1988 թվական — Մասնակցում է երաժշտական մենամարտին Լարիսա Դոլինայի հետ «Երաժշտական ռինգ» ծրագրում։
  • 1989 թվական — Ավարտում է Գնեսինի անվան Պետական մանկավարժական ինստիտուտի էստրադային ֆակուլտետի վոկալի բաժինը (Ի. Դ. Կոբզոնի դասարանը), Միջազգային հեռուստատեսային «Աստիճան դեպի Պառնաս» մրցույթի դափնեկիր է։
  • 1994 թվական — «Տարվա երգ» փառատոնի եզրափակիչ փուլում Իրինան ստանում է հատուկ մրցանակ՝ «Ստեղծագործական անհատականության պահպանության համար»։
  • 1995 թվական — Ելույթ է ունենում J. V. C.Միջազգային ջազի փառատոնում Նյու-Յորքում, «Լինկոլն Ցենտր»-ում Ռեյ Չարլզի և Սթիվի Ուանդերի հետ նույն բեմի վրա։
  • 1996 թվական — Իրինա Օտիևան նշում է իր ստեղծագործական գործունեության 20-ամյակը։
  • 1996 թվական — Դուրս է գալիս երգչուհու «Քսան տարի սիրո մեջ» ձայնասկավառակը։ Ալբոմում ընդգրկված են 1979-ից 1995 թվականներին կատարած երգերը։
  • 1997 թվական — Իրինա Օտիևային տվում է «Ռուսաստանի վաստակավոր արտիստ»-ի կոչում։
  • 1999 թվական — Մասնակցում է երաժշտական մենամարտին [[Սոսո Պավլիաշվիլի]ի հետ «Երաժշտական ռինգ» ծրագրում։
  • 2001 թվական — Իրինան պարգևատրվում է «Հայրենիքի Վերածնունդ» մեդալո և նրան վերադարձվում է ազնվականի տիտղոսը։
  • 2003 թվական — Ընդունվում է «Յաբլոկո» կուսակցության շարքերը[4]։
  • 2006 թվական — Իրինան դասավանդում է վոկալ Գնեսինի անվան երաժշտական ակադեմիայի նորաբաց էստրադային-ջազային ցերեկային բաժնում։
  • 2008 թվական, սեպտեմբեր — մասնակցում է «Սուպերսթար 2008»։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հայրը՝ Ադոլֆը, վիրաբույժ, օնկոլոգ
  • Մայրը՝ Ելենան, բժշկուհի
  • Ավագ քույրը՝ Նատալյան, բժշկուհի
  • Դուստրը՝ Զլատա Ալեքսեևնա Օտիևա (ծնվել է 1996 թվականի մարտի 19-ին)[5]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ https://zamos.ru/dossier/o/4295/#295
  2. ↑ http://etvnet.com/encyclopedia/d/person/otieva/
  3. ↑ http://bart.sopot.pl/festiwale/sopot-festival
  4. ↑ Եվրոպայի գործող չեմպիոն Հովհաննես Բաչկովը ևս նվաճեց ոսկե մեդալ
  5. ↑ http://www.otieva.ru/zlata.html

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]




Остров Буве

Pink Martini Портнова, Зинаида Мартыновна Отиева, Ирина Адольфовна Կեսարյան հատում Դուբնա Объединённый институт ядерных исследований Объединённый флот Лаки Лучано
Քաղվածելու սխալ՝ <ref> tags exist for a group named "1", but no corresponding <references group="1"/> tag was found
Քաղվածելու սխալ՝ <ref> tags exist for a group named "Գրիգոր Մխիթարյանը հռչակվեց Եվրոպայի փոխչեմպիոն, 2019թվ․", but no corresponding <references group="Գրիգոր Մխիթարյանը հռչակվեց Եվրոպայի փոխչեմպիոն, 2019թվ․"/> tag was found

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:SUSANNA_HAMBARDZUMYAN/Ավազարկղ&oldid=8810570» էջից