Մասնակից:Lilit Abgaryan/Ավազարկղ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Lilit Abgaryan/Ավազարկղ
Թինա Կանդելակիի ձայնը

Թինաթին (Թինա) Գիվիևնա Կանդելակի[1] (վրաց.՝ თინათინ კანდელაკი, ), ազգությամբ վրացի ռուսաստանաբնակ հեռուստահաղորդավարուհի, լրագրող և պրոդյուսեր։ «Ափոսթոլ մեդիայի» համասեփականատերն է։ 2014-2015 թվականներին ռուսական «Ամենախելացի» հեռուստաշոուի հաղորդավար։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1975 թվականի նոյեմբերի 10֊ին Թբիլիսիում։

Հայրը՝ Գիվի Շալավովիչ Կանդելակին (ծնված 1942 թվականի մայիսի 1֊ին[2]), Կանդելակի տեհմից է[3], հունական ծագմամբ վրացական ազնվական տոհմից։ Մասնագիտությամբ տնտեսագետ է, աշխատել է տնօրեն բուսական բազայում, Թբիլիսիում, իսկ մինչ թոշակի անցնելը ապրել է կնոջ հետ Մոսկվայում [2][4]։ Թինայի մայրը ՝ Էլվիրա Գեորգիևնա Կանդելակին (օրիորդական ազգանունը Ալավերդյան)՝ հայուհի է[5][6] ,[7], աշխատել է բժիշկ֊նարկոլոգ Թբիլիսիում[8][4]։

Թինան ավարտել է 68֊րդ միջնակարգ դպրոցը, Թբիլիսիի կենտրոնում զինվորականների երեխաների համար[9]։

1993 թվականին սովորել է պլաստիկ կոսմետոլոգիա[10], հետո իր ծանոթ լրագրող Գեորգիա Տարգամաձեի օգնությամբ [11] հայտնվել է Թբիլիսիի պատական համալսարանի ժուրնալիստիկայի ֆակուլտետում։

2008 թվականին ավարտել է Թբիլիսիի պատական համալսարանի միջազգային հարաբերություններ ֆակուլտետը[12]։

Աշխատանքը ռադիոյում և հեռուստաընկերությունում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1900֊ական թվկանններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համագործակցել է «Ռադիո 105» ռադիոալիքի և Վրաստանի հեռուստատեսությունների հետ (Երկրորդ ալիք)[13]։ Նույն ժամանակահատվածում պահպանել է կապը «Մխեդրիոնի» քրեական հեղինակությունների խմբի հետ[8], գործելով «օրենքով գող» Ջաբա Իոսելիանի գլխավորությամբ[11]։

1995 թվաականին գնացել է Մոսկվա, որտես սկսել է համագործակցել Ստանիսլավ Սադալսկու և Ալեքսանդր Պրյանիկովի հետ տարբեր ռադիոկայաններում և հեռուստաալիքներում՝ «М-Ռադիո»[9], «РДВ»[13], «Ռադիո Ռոկս»[9], «Արծաթե անձրև»[9], «2×2»[13], «Մուզ-TV»[13]։ Վարել է «Ժամանակ» հաղորդումը ТВЦ հեռուստաընկերությունում[9], ինչպես նաև «Аллё, народ!» (Ալեքսանդր Շախմատովի հետ)[14], «Օյ, մայրիկներ» և «Ես գիտեմ ամեն ինչ»[15] «ТВ-6»֊ում[13]։

2000֊ական թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2002 թվականի սեպտեմբերին վարում էր «Детали» հաղորդումը СТС, որտեղ վերցնում էի հարցազրույցներ շոու պիզնեսի հայտնի ներկայացուցիչներից[16]։ 2006֊2007 թվականներին դարձել է «Շրջադարձ» և «Առանձնահատուկ կարծիք» հազորդումները «Эхо Москвы» ռադիոյով[17]։

2007 թվականին վարել է միանգամից երկու ծրագիր СТС հեռուստաալիքում: телешоу «Հարսանեկան իրարանցում»[18] և «СТС֊ը վառում է սուպերաստղը»վերաժշտական մրցույթի առաջին փուլը[19]։

2008 թվականին եղել է года «Անիրական քաղաքականություն» հեռուստախրագրի հաղորդավարը (РЕН ТВ[20], НТВ), որը փակվեց 2011 թվականին[21]։

2009 թվականին ընդուն էլ է հրավերը մասնակցելու «Երկու աստղ» հեռուստանախագծին («Առաջին ալիք»)՝ հանդես գալեվ նախագծի վարողներից մեկը[22]։ Եղել է «Ինֆոմանիա» նախագծի պրոդյուսերը СТС հեռուստատեսությամբ[23] 2010 թվականից գլխավորել է նախագծի ամենշաբաթյա ընդհանրացնող թողարկումըи в[24]։ Ինչպես նաև 200+9 թվականին դարձել է «Ֆորտ Բոյար» հեռուստախաղի հայկական տարբերակի վարողը[25]։

2010֊ական թվականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ամենախելացին» հեռուստախաղի նկարահանումների ժամանակ, 2012 թվական

2010 թվականին եղել է КВН֊ի բարձրագույն առաջնության ժյուրիի անդամ, СТС հեռուստատեսությմբ հեռարձակվող «Կատարյալ տղամարդ» հեռուստաշոուի վարողը[26], «Առաջին ալիք»֊ի «Մեծ տարբերություն Օդեսայում» կրկնորինակման փառատոնի ժյուրիի անդամ[27]։

2012 թվականին դադարեց հեռարձակվել Ամենախելացին հեռուստախաղը , որի վարողն էր Թինան և կաղմակերպող ընկերության[28]։ 2003 թվականի փետրվարից սկսեց հեռարձակվել այս հեռուստախաղը, որը երկու անգամ դարձավ «ТЭФИ»֊ի հաղթող (2004 թվական, 2009 թվական)[29][30]։

Հեռուստախաղի հեռարձակման գործունեության դադարումից հետո Կանդելակին ստացավ «Փարոս» ռադիոկայանի ծրագրային տնօրեն և «Вести FM»֊ի գլխավոր պրոդյուսեր Անատոլի Կուզիչևի առաջարկը շարունակել հեռարձակել ռադիոտարբերակը։ Դրանով հեռուստահաղորդավարուհին ցանկանում էր հաղորդել այն, որ Ամենախելացին նախագիծը ունի իրավատեր և այսպիսի հարցերը պետք է որոշի միայն նա։ Խաղի ռադիոտարբերակի հեռարակման հարցը «Փարոս» ռադիոկայանով առաջ եկավ 2013 թվականի հունվարին[31]։

Փետրվարի 17֊ից մինչև 2013 թվականի հունիսը (Մարգարիտա Աիմոնյանի հետ) եղել է քաղաքական «Железные леди» թոք շոուի հաղորդավարը НТВ հեռուստատեսությամբ [32]։

Բիզնես[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թինա Կանդելակին «Ապոստոլ» ընկերության համասեփականատերն է, որը արտադրում է հեռուստատեսային ծրագրեր առաջատար ռուսական ալիքներ համար և ապահովում է ամբողջական ցիկլով PR-ծառայություններ։ 2011 թվականի մայիսից֊նոյեմբեր ամիսներին դարձել է «Вятка-банка»֊ի տնօրենի խորհրդական[33][34]։

2010 թվականին Թինան բացեց «Թինաթին» վրաացական ռեստորանը Մոսկվայում, Պլյուշխին փողոցում[35], ավելի վաղ այդտեղ գործում էր «Կնյազ Բագրատիոն» ռեստորանը[36][37][38][39][40]. Ռեստորանի ուտեստների մեծ մասի բաղադրատոմսերը պատկանում են Թինայի մորը՝ Էլվիրա Կանդելակիին։ «Թինաթին» ռեստորանը ստացել է մրցանակ Menu.ru պորտալի կողմից՝ ճանաչվելով 2010 թվականի լավագույն ռեստորան[41]։

2012 թվականի հունվարի 29֊ին Թինան թողարկց քաղաքական հաղորդում Դիմա Կամակաձեի հետ («Թռիչք Կամակաձեի հետ») և հանդիսանում է հաղորդման պրոդյուսերը[42]։

2012 թվականի մարտին Թինա Կանդելակին պայմանագիր կնքեց Oriflame ընկերության հետ, որի համաձայն նա պարտավորվում էր 2 տարի ներկայացնել Oriflame֊ի ապրանքները Ռուսաստանում և ԱՊՀ երկրներում, ինչպես նաև մասնակցել ընկերության բոլոր միջոցառումներին։ Կանդելակիի հոնորարը կազմում է 2 մլն․ դոլլար[43][44]։

Քաղաքական և հասարակական ակտիվություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականի նոյեմբերին, Կանդելակին բացասաբար խոսեց Վրաստանի նախագահ Միխեիլ Սաակաշվիլիի գործունեության մասին․ «Մարդը, ով համարվում էր ժողովրդավարության խոսափողը Վրաստանում, պարզվեց, որ միջնադարյան բռնակալ է»։ Նա կոչ է արել ամբողջ աշխարհի վրացիներին ուշադրությւոն դարձնել Թբիլիսիում տեղի ունեցող իրադարձություններին, կապված ընդդիմության ցույցերը ցրելու հետ և դադարեցնել Սահակաշվիլիին[45]։

2009 թվականի հոկտեմբերից ՌԴ նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևի հրավորով Թինան դարձել է Ռուսաստանի Դաշնության Հանրային պալատի անդամ [46][9]։ ՌԴ Հանրային պալատի շրջանակներում Թինան կազմակերպել և իրականացրել է մի շարք կլոր սեղաններիքննարկումներ[47] «Ինտերնետը, որպես հասարակության խոցելի կողմը գտնելու գործիք» և «Ինչպես է փո խվում Ռուսաստանի կրթական համակարգը «ժողովրդագրական փոսի» պատճառով»։

2010 թվականին մասնակցել է Պետերբուրգի տնտեսական ֆորումի կաղմակերպած մի քանի սեսիաների։ 2011 թվականին եղել է պետական կրթական չափորոշչի համար ձևավոևված Կրթության նախարարության խմբի անդամ[9]։

2011 թվականին ստորագրել է պայմանագիր դեմ հանրային տեղեկատվության խաթարել վստահությունը դատական համակարգի նկատմամբ Ռուսաստանի Դաշնությանությանу подписала Обращение представителей общественности против информационного подрыва доверия к судебной системе Российской Федерации, в котором осуждались давление на судебную систему на фоне второго процесса по делу руководителей НК «ЮКОС»[48]։

2011 թվականի օգոստոսի 26֊ին Թինա Կանդելակին կազմակերպել և հավաքել է առաջին Ազգային կրթական ֆորումը «Բալչուգ» հյուրանոցում[49] և ներկայացրեց «Խելացի դպրոց» նախագծի պատվիրակներին։

Ընտրությունների ժամանակ ընտրակեղծիքների դեմ վերաբերմունքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2011 թվականի դեկտեմբերի 10֊ին տեղի է ունեցել ցույց Բոլոտնայա հրապարակում, որտեղ ներկա էր նաև Թինա Կանդելակին, ով քվեարկելով «Միացյալ Ռուսաստան» կուսակցության օգտին՝ եկել էր այդտեղ, որպեսզի ստեղծեր սեփական կարծիք բողոքի ակցիայի մասնակիցների մոտ[50][9]։ Այդ օրը գրող Վիկտոր Շենդերովիչը տեղեկացրեց այն մասին, որ դեկտեմբերի 8֊ին ժամը 19։00֊ին նախագահի աշխատակազմի առաջին պետի տեղակալ Վլադիսլավ Սուրկովը ունեցավ հանդիպում Սերգեյ Կուրղինյանի, Մաքսիմ Շևչենկոյի, Ալեքսեյ Պուշկինովի, Սերգեյ Դորենկոյի, Լեոնիդ Ռադզիխավսկու, Սերգեյ Մինաևի և Թինա Կանդելակիի հետ։ Տեմաներն էին Темой стали общественные выступления против фальсификации выборов в Думу[51][52]։

Վլադիսլավ Սուրովը, ում հետ Թինա Կանդելակին քննարկել է ընտրականկեղծիքների դեմ բողոքի ցույցերը

Նույն օրը այդ հանդիպման մասին տեղեկացրեց Կսենյա Սոբչակը, ինչ համար պատճառ հանդիսացավ Կանդելակիի՝ Բոլոտնայա հրապարակում հայտնվելը։ Սոբչակը հաղորդավարուհին անվանեց «Ճահճային մարդագայլ» և «վարչակազմի տրոյական ձի»՝ ամփոփելով․ «Նա գնում է ցույցի, քանի որ երկու օր առաջ համաձայնվել է վարչակազմի հետ։ Ծիծաղելի է»[52]։

НТВ հեռուստատեսությամբ «Բողոքի անատոմիա»(ռուս.՝ Анатомия протеста) վավերագրական ժապավենի եթեր հեռարձակվելուց հետո հեղինակները, ովքեր պնդում էին, որ Ռուսաստանի ընդդիմության ղեկավար Գիվի Թարգամաձեի գործողությունները, Սոբչակը պահանջվում է նկարել մի առանձին ֆիլմերի շարք Կանդելակիի և վրացական այդ հարաբերությունների մասին[53]։

Ըստ Վրաստանի ազգային անվտանգության նախարարության «Բուկիոտի» հիմնադիր[54], «Ալֆա» հակաահաբեկչական բաժնի զորքերի գնդապետ Կոտե Շավիշվիլիի[55], ռուսական ընդդիմության[56], ինչպես նաև վրացական[57] և ռուսական մի շարք[58] հրապարակումների, Տարգամաձեն չկարողացավ կատարել ինքնուրույն դեր ռուսական բողոքի ցույցերի կազմակերպման մեջ, այնպես ինչպեսтак как был привлечён Канделаки в качестве наемной публичной фигуры для маскировки каналов финансирования оппозиции, связанных с предпринимателем Андреем Бородинымկապված սեփականարեր Անդրեյ Բորոդինի հետ։

Վրացական ընտրություններ (2012 թվաական)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Վրացական երազանք» դաշինքի հաղթանակից հետո լուրեր առաջացան Կանդելակիի պատմական հայրենիք վերադառնալու մասին, փոխվարչապետի և հանրային հաղորդակցման կապի նախարարի պաշտոնով[59]


Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Нереальная политика» Գարիկ Մարտիրոսյանի հետ, 00:33
  2. 2,0 2,1 Тина Канделаки не взяла детей на похороны своего отца, Gazeta.ua.
  3. Интервью Тины Канделаки журналу Турнавигатор, 24.03.2010.
  4. 4,0 4,1 Тину Канделаки назвали в честь царской дочери
  5. Радио Маяк — Телеведущая Тина Канделаки — гость Антона Комолова и Ольги Шелест
  6. Тина Канделаки: Политика Саакашвили — Грузия для грузин… и американцев
  7. Тина Канделаки: детям не смогу объяснить только перемен в личной жизни, Теленеделя: Если тебе интересно, я наполовину грузинка, и эта половина у меня делится ещё пополам. Одна из этих частей — греческая. А моя мама — наполовину армянка, наполовину турчанка.
  8. 8,0 8,1 Тина Канделаки для журнала «Русский пионер»: «Героиновые зимы Тины К.»
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 Андрей Козенко.Энергия Тины Канделаки «Meduza», 31.07.2015
  10. Тина Канделаки чуть не стала пластическим хирургом, Kleo.ru, 11.11.2008
  11. 11,0 11,1 Биографический очерки Тины Канделаки, Газета о газетах, 15.07.2013
  12. Телеведущая Тина Каднелаки метит в парламент, Celebrities Грузия.
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 «Телеведущая Тина Канделаки. Биографическая справка». РИА Новости. 2006-11-27.
  14. «НАРОД НЕ ПОШЕЛ В "РУБЛЕВУЮ ЗОНУ". В 2001 году телезритель не найдет в эфире нескольких программ». Городской дилижанс. 2001-01-18.
  15. «Сотрудники ТВ-6 не поделили акции». Газета.ру. 2002-01-19.
  16. «"Детальная" Канделаки». Московский комсомолец. 2003-02-06.
  17. «Канделаки в Ницце отмечала получение ТЭФИ». Росбалт. 2006-11-27.
  18. «Тина Канделаки поможет с приготовлениями к свадьбе». Электронная газета «Век». 2007-01-12.
  19. «Смотрите телевизор». Известия. 2007-08-31.
  20. «Тина Канделаки подалась в политику». Комсомольская правда. 2008-09-11.
  21. «Снимите это немедленно! 7 октября по Москве поползли слухи». Московский комсомолец. 2011-11-07.
  22. «Ведущими шоу "Две звезды" будут Ксения Собчак, Тина Канделаки и Татьяна Лазарева». Первый канал. 2009-03-05.
  23. «Тина Канделаки запускает серьезный проект на СТС». Комсомольская правда. 2009-10-22.
  24. «Проект Тины Канделаки оценили телекритики». Аргументы.ру. 2010-09-21.
  25. «Тина Канделаки: "Ничто не красит женщину так, как сплетни"». Леди@Mail.Ru. 2009-10-09.
  26. «Канделаки и Собчак взялись за мужиков». Собеседник. 2010-04-10.
  27. ««Большая разница» в Одессе. Фестиваль пародий» (ռուսերեն). Первый канал. 2010-09-17. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին. Վերցված է 2013-08-10-ին.
  28. СТС закрыло шоу «Самый умный» // Lenta.ru. 25.12.12.
  29. «Победители конкурса "ТЭФИ-2004"» (ռուսերեն). www.tefi.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին. Վերցված է 2013-08-10-ին.
  30. «Телевизионную премию «ТЭФИ-2009» получили знакомые все «Лица»» (ռուսերեն). Агентство национальных новостей — annews.ru. 2009-09-27. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին. Վերցված է 2013-08-10-ին.
  31. Передача Канделаки Самый умный может появиться на радио Маяк — сообщают «Вести ФМ» на странице http://www.radiovesti.ru/articles/2012-12-26/fm/77559 // Вести ФМ. 26.12.12.
  32. «Обратный отсчет для «Железных леди»». НТВ. 2013-02-15.
  33. «Тина Канделаки вошла в совет директоров «Вятка-банка»» (ռուսերեն). Банкир.Ру. 2011-04-27. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին. Վերցված է 2013-08-10-ին.
  34. «Телеведущая Канделаки выходит из совета директоров Вятка-банка» (ռուսերեն). Банкир.Ру. 2011-11-17. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին. Վերցված է 2013-08-10-ին.
  35. Тина Канделаки открыла ресторан грузинской кухни «Тинатин» / Новые открытия // Ресторанный рейтинг
  36. Москва | Справочник | Ресторан Князь Багратионъ (ресторан) — MosDay.ru
  37. Тина Канделаки оказалась в центре скандала " Вечерние Вести
  38. Тина Канделаки + «Гинза» | Журнал «Ресторатор». Журнал «Шеф»
  39. «Тина Канделаки оказалась в центре скандала» (ռուսերեն). 27.05.2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-02-ին. Վերցված է 2011-06-10-ին.
  40. «Тина Канделаки + «Гинза»» (ռուսերեն). Ресторатор. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-14-ին. Վերցված է 2011-06-10-ին.
  41. «Ресторан Тинатин» (ռուսերեն). menu.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-17-ին. Վերցված է 2013-08-10-ին.
  42. «Тина Канделаки запустит политическое ток-шоу на YouTube» (ռուսերեն). lenta.ru. 30.01.2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-02-ին. Վերցված է 2012-05-08-ին.
  43. «Тина Канделаки получит от Oriflame $2 млн за рекламу» (ռուսերեն). RB.ru. 22.03.2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-02-ին. Վերցված է 2012-03-23-ին.
  44. «Тина Канделаки и Орифлейм теперь работают вместе» (ռուսերեն). Oriflame. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-02-ին. Վերցված է 2012-03-23-ին.
  45. «Тина Канделаки просит грузин всего мира остановить Саакашвили». РИА Новости. 8 ноября 2007. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-14-ին. Վերցված է 2010-08-13-ին.
  46. Указ Президента РФ от 23.09.2009 N 1070 «Об утверждении членов Общественной Палаты Российской Федерации»
  47. Т.Канделаки не будет министром образования в новом правительстве. РБК, 15.12.2011
  48. Артем Кречетников (4 марта 2011). «Письмо в защиту приговора Ходорковскому вызвало скандал» (ռուսերեն). Би-би-си, Москва. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-14-ին. Վերցված է 2011-06-10-ին.
  49. Марина Лемуткина (29 августа 2011). «Учительство переварило ЕГЭ» (ռուսերեն). Московский комсомолец. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-02-ին. Վերցված է 2011-08-26-ին.
  50. Власти бояться нечего
  51. «Юстас-Алексу». Ej.ru. 10 декабря 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-10-17-ին.
  52. 52,0 52,1 «Участники тайной встречи у Суркова, посвящённой протестам после выборов, подвели её итоги». NEWSru.com. 12 декабря 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-10-17-ին.
  53. Собчак требует снять «Анатомию протеста» о Канделаки и Таргамадзе, АПН, 07.03.2013
  54. Из истории частей спецназначения и антитеррористической группы «Альфа» независимой Грузии, 19.05.2010
  55. Котэ Шавишвили: «Оставляя в стороне личные проблемы Канделаки и Таргамадзе, я удивляюсь, что пока не рассказано большее», From-ua.com, 02.07.2013
  56. Лидер петербургского отделения партии «Другая Россия» о взаимоотношения Сергея Удальцов, Тины Канделаки и Гиви Таргамадзе, 03.07.2013
  57. Georgia Times, 04.07.2013
  58. Новый Регион, 03.07.2013
  59. «Тине Канделаки предложили пост вице-премьера в правительстве Грузии» (ռուսերեն). РБК. 11 октября 2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-10-17-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]