Մասնակից:Սվետլանա2/Սևագրություն 2

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Կաղապար:Short description Կաղապար:Infobox person

VB61, Still Death! Darfur Still Deaf? (2007) at the 52nd Venice Biennale

Վանեսա Բիկրոֆթ (ծնվ. 1969թ. ապրիլի 25) ծագումով իտալացի, Ամերիկայում ապրող ժամանակակից նկարչուհի է, նա նաև աշխատում է լուսանկարչության, վիդեո արվեստի, քանդակի և գեղանկարչության ոլորտում: Նրա գործերից շատերը օգտագործել են պրոֆեսիոնալ մոդելներ, երբեմն մեծ քանակությամբ, երբեմն մերկ կամ գրեթե այդպես՝ սեղանի վիվանտներ բեմադրելու համար[1]։ Նա աշխատում է ԱՄՆ-ում և գտնվում է Լոս Անջելեսում[2]։ Նրա վաղ աշխատանքը կենտրոնացած էր սեռի վրա և թվում էր, թե ինքնակենսագրական է,բայց նրա հետագա աշխատանքանքային գործունեությունը կենտրոնացած է ռասայի վրա[3]։ 2008 թվականից նա սկսել է աշխատել Քանյե Ուեսթի հետ համագործակցությունների և կոմերցիոն նախագծերի վրա[3]։

Կյանք և կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վանեսա Բիկրոֆթը ծնվել է 1969 թվականի ապրիլի 25-ին Իտալիայի Ջենովա քաղաքում և մեծացել է Սանտա Մարգարիտա Լիգուրեում և Մալչեզինում Գարդա լճի մոտ: Նրա երկու ծնողներն էլ ուսուցիչներ էին։ Նրա հայրը՝ Էնդրյու Բիքրոֆթը, բրիտանացի էր, իսկ մայրը՝ Մարիա Լուիզան, իտալացի[2] [3][4] [3][5][4]։ Նրա ծնվելուց հետո նրա ընտանիքը կարճ ժամանակով տեղափոխվեց Հոլանդ Պարկ՝ Արևմտյան Լոնդոն[4]։

Նրա ծնողներն ամուսնալուծվել են, երբ նա երեք տարեկան էր, և նա այլևս չի տեսել հորն ու կրտսեր եղբորը մինչև 15 տարեկանը[4]։ Նրա մայրը Բիքրոֆթին միայնակ մեծացրել է Իտալիայի գյուղերից մեկում՝ խիստ վեգանական ընտանիքում՝ առանց մեքենաների, հեռուստացույցի և հեռախոսի[4]։ Մանկության տարիներին նա հոսպիտալացվել էր հատուկ սննդամթերքներ ուտելու պատճառով, քանի որ նա կարծում էր, թե դրանք օգտակար են իր համար, և օգնում են կարգավորել մարսողության խնդիրները[3][6][7]։

1988-1993 թվականներին սովորել է Իտալիայի Միլան քաղաքի Բրերա ակադեմիայում[8][6]։ Նրա առաջին արվեստի VB01 ցուցահանդեսը (1993) եղել է Միլանի պատկերասրահում և Բրերա ակադեմիայի այլ ուսանողուհիների հետ ցուցադրել է ելույթ։ Այդ ելույթին նա հագել է Բիկրոֆթի հագուստը և կիսվել է Բիկրոֆթի «Սննդի գիրքը»-ով՝ օրագրով, որը փաստում է 1985 և 1993 թվականներին նրա սննդակարգի մասին[2][8][9]։ «Սննդի գիրքը» փաստագրեց Բիկրոֆթի բուլիմիկ ուտելու սովորությունները և կրկին հիշատակվեց նրա հետագա աշխատություններում, բայց այն առանձին ներկայացում էր[10][11]։

Նա տեղափոխվել է Միացյալ Նահանգներ 1996 թվականին, արվեստի գործիչ Ջեֆրի Դեյչի հրավերով, հաստատվելով Նյու Յորքում[3][8]։

Արվեստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վանեսա Բիկրոֆթի աշխատանքային թեմաներն են ինքնակարգապահությունը (մոդելների), վուայերիզմը և ուժային հարաբերությունները[9]։ Բիքրոֆթի ստեղծագործությունները հաճախ ներկայացումներ են կամ ինստալյացիաների վրա հիմնված կենդանի մարդկային կերպարներ, բայց նա նաև վավերագրում է ներկայացումները լուսանկարչության և տեսանյութի միջոցով, այս գործը գտնվում է բազմաթիվ հանրային թանգարաններում և արվեստի հավաքածուներում, ներառյալ Չիկագոյի արվեստի ինստիտուտը, Ժամանակակից արվեստի թանգարանը (MoMA),Ռեյնա Սոֆիայի արվեստի ազգային թանգարան, Ավստրիական Բելվեդերե պատկերասրահ և այլն[12][13][14][15][16]։

VB ներկայացումներ (1993–այսօր)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

VB կատարումներից շատերը փաստագրված են Դեյվ Հիկի VB 08-36 գրքում, Վանեսա Բիկրոֆթի կատարումները (2000թ.) և Էմիլի Լ. Նյումանի «Կանացի մարմնի պատկերը ժամանակակից արվեստում, դիետա, ուտելու խանգարումներ, ինքնավնասում և գիրություն» գրքում[17][11]։

Ներկայացումները վերնագրվել են հերթականությամբ։ Ներկայացումների ժամանակ մոդելների վարքագծի նկատմամբ խիստ կանոններ էին սահմանվել։ Նրանց հանձնարարվել է չշփվել հանդիսատեսի հետ: Մոդելները համազգեստով, մերկ կամ հազիվ էին հագնված, և նրանց պահանջվում էր ժամերով կանգնել, հաճախ բարձրակրունկներով՝ առանց շարժումների կամ աչքերի թարթման: Բիքրոֆթը միշտ օգտագործում էր բարձրահասակ, նիհար, երիտասարդ մոդելների, որոնց նա անվանում էր «աղջիկներ»՝ անկախ նրանց տարիքից։ Հետագայում Բիկրոֆթը օգտագործում էր դիզայներական աքսեսուարներ կամ կոշիկներ՝ որպես մոդելների համար նախատեսված պարագաներ[18][11][4][11][9][9]։

  • VB02-ը, VB03-ը, VB04-ը և VB08-ը տեղի ունեցան 1994-ին, որտեղ ներկայացված էին կենդանի աղջիկ մոդելներ՝ բոլորը հագած վառ կարմիր պարիկներ (Բիկրոֆթի մազերի գույնի չափազանցված ներկայացում) և սպիտակ ներքնազգեստներ: VB08 (1994) ներկայացումը տեղի ունեցավ MoMA PS1-ում, Լոնգ Այլենդ Սիթիում, Նյու Յորք, օգտագործելով կենդանի կանացի մոդելներ, զուգագուլպաներ և վառ կարմիր պարիկներ[11][17]։
  • VB25 (1996) ներկայացումը տեղի ունեցավ Էյնդհովենում, Նիդեռլանդներում, Van Abbemuseum-ում, որտեղ յոթ միանման երիտասարդ կանայք կրում էին կեղծ թարթիչներ և եղունգների կարմիր լաք, որոնցից յուրաքանչյուրը հագած էր պոլո պարանոցով սվիտեր, սպիտակ ներքնազգեստ, զուգագուլպաներ և բարձրակրունկներ[16]։
  • VB35 (1998) տեղի ունեցավ Նյու Յորքի Գուգենհայմի թանգարանում, այդ ժամանակ քսան կանայք երկու ժամ կանգնել են թանգարանում՝ շրջանաձև դասավորվածությամբ, որպեսզի արտացոլեն ճարտարապետությունը: Կանանցից 15-ը կրում էին Թոմ Ֆորդի դիզայնով զարդարված բիկինիներ, իսկ կանանցից հինգը մերկ էին: Սա ավելի մեծ իրադարձություն էր, քան նրա որոշ նախկին աշխատանքներ և դարձավ միջազգային նորություն: Քասթինգը կատարել է Ջենիֆեր Սթարը, իսկ պրոդյուսերը եղեն են Իվոն Ֆորս Վիլառեալը և Դորին Ռեմենը[11][11][19][20]։
  • VB45 (2004) տեղի ունեցավ Ջոն Ֆ. Քենեդու անվան օդանավակայանի 5-րդ տերմինալում, որտեղ 36 երիտասարդ կանայք կանգնած էին խորտակված սպասասրահում՝ միայն աֆրո պարիկներով, մարմնի սև ներկով և արծաթագույն կապանքներով իրենց կոճերին[21][22][23]։
  • VB51 (2002) նրա առաջին նկարահանված ներկայացումն էր, այն տեղի ունեցավ Շլոս Վինսեբեկում, Շտայնհայմ, Գերմանիա[9]։ Դրանում ներկայացված էին 60-ականների տարեց մոդելներ, այդ թվում՝ Բիքրոֆթի մայրը, սկեսուրը, խորթ քույրը և դերասանուհիներ Իրմ Հերմանը և Հաննա Շիգուլլան (երկուսն էլ Բիքրոֆթի սիրելի ռեժիսոր Ռայներ Վերներ Ֆասբինդերի ֆիլմերից դերասանուհիներ են)[4][9]։
  • VB53 (2004) Ֆլորենցիայի, Իտալիայի Ջարդինո դել Օրտիկոլտուրա քաղաքի Թեպիդարիումում կանանց բեմադրում էին կեղտի մի թմբի մեջ, կարծես նրանք բույսեր լինեին[18]։
  • VB55 (2005) ներկայացնում էին հարյուր կին, ովքեր երեք ժամ անշարժ կանգնած էին Բեռլինի Neue Nationalgalerie-ում (Ազգային նոր պատկերասրահում), յուրաքանչյուր կին գոտկատեղից վերև պատված էր յուղով քսած և հագին կար միայն մեկ զուգագուլպա[5]։
  • VB65 (2009 թվականի մարտ ամսին) ելույթը տեղի էր ունեցել Ժամանակակից արվեստի տաղավարում(PAC)՝ Միլանում (Իտալիա): Այդ յամանակ ներկայացվեց «Վերջին ընթրիքը» քսան աֆրիկացի ներգաղթյալ տղամարդկանց մասնակցությամբ, որոնք կոստյումներ էին հագած (ոմանք առանց կոշիկների), ջուր էին խմում, ուտում հավ և շագանակագույն հաց՝ առանց պատառաքաղի[6]։

Այլ աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականի հոկտեմբերին Բիկրոֆթը Փարիզի Ելիսեյան դաշտերում Louis Vuitton խանութի բացման կապակցությամբ երեք ժամանոց ներկայացում է բեմադրել, որը կոչվում էր «Espace Louis Vuitton»: Նույն միջոցառման համար Բիկրոֆթը «մարդկային այբուբենով» Louis Vuitton-ի պայուսակների կողքին դարակներում տեղադրել է ինչպես սև, այնպես էլ սպիտակ մոդելներ: 2007 թվականին Louis Vuitton ընկերությունը ներողություն խնդրեց հոլանդացի գրաֆիկական դիզայներ Էնթոն Բիկից՝ առանց նրա համաձայնության իր «Մերկ տիկնայք այբուբեն» դիզայնը նմանակելու համար[24][25][26][27][28]։

2018 թվականին Բիքրոֆթը և Քիմ Քարդաշյանը համագործակցել են Քարդաշյանի մերկ լուսանկարների շարքի համար, որոնք ցուցադրվել են սոցիալական ցանցերում՝ Քարդաշյանի օծանելիքի թողարկման համար, որն ուներ «Քարդաշյան մարմնի ձևով սրվակ»:[29]

Համագործակցություն Քանյե Ուեսթի հետ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականից Բիքրոֆթը համագործակցել է նկարիչ Քանյե Ուեսթի հետ։ Նրանք սկսել են աշխատել Լոս Անջելեսի Ace Gallery-ում, Ուեսթի 808s և Heartbreaks երաժշտական ալբոմների համար: 2010 թվականին Բիկրոֆթը ճանաչվեց Runaway երաժշտական տեսահոլովակի ստեղծագործական առաջատարը[29][30][30]։ Քանյե Ուեսթի երաժշտական շրջագայության՝ Yeezus Tour-ում (2013 թվականի հոկտեմբեր – 2014 թվականի սեպտեմբեր) Բիկրոֆթը նախագծել է դեկորները և խորեոգրաֆիան: Բիքրոֆթն աշխատել է Ուեսթի հեղինակած երաժշտական տեսահոլովակի վրա 2014 թվականին «Only One» երգի համար։ 2014 թվականին Բիքրոֆթը կազմակերպել է Քիմ Քարդաշյանի և Քանյե Ուեսթի հարսանեկան արարողությունը[30][29][30][29]։

In February 2015, West embarked on a fashion design career with Yeezy Season 1, under the Adidas label and Beecroft directed the performance presentation.[30] Beecroft went on to work on Yeezy Season 2 (September 2015), Yeezy Season 3 (February 2016), and Yeezy Season 4 (September 2016).[30]

Beecroft alleged she was a full-time employee for West until 2016, when her role changed and she became a part-time contractor.[29]

In 2019, she collaborated with West on two opera-based performances, Nebuchadnezzar and Mary.[31][32]

Controversies[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Her performance work about gender was often critiqued for being a "post-feminist statement about fashion or pandering to a corrupted way of seeing".[10][33] Photographer Collier Schorr noted, "Beecroft is interested in the aesthetics of how women look when they are looked at, and her body-conscious projects encourage alienation between model, artist, and audience."[17] Beecroft's work with live female nude models in performances often uses a specific type of model, one with an Westernized "idealization" of the female body, all of the models appearing uniformly thin, tall, and young.[9] These choices have been criticized as harmful, distorted, and conforming to gender stereotypes.[4][11]

Beecroft has been quoted in an interview in 2016, “I have divided my personality. There is Vanessa Beecroft as a European white female, and then there is Vanessa Beecroft as Kanye, an African-American male.”[34][3][35] Her later work deals with race, and she has made a series of racially insensitive remarks in interviews.[35][36]

Beecroft’s failed attempt to adopt Sudanese twins was the topic of the documentary The Art Star and the Sudanese Twins (2008) by Pietra Brettkelly, which was included in the Sundance Film Festival's World Cinema Documentary Competition.[37] The film presents Beecroft as a "hypocritically self-aware, colossally colonial pomo narcissist" and chronicles her "damaging quotes and appalling behavior" as she attempts to adopt the orphans for use in an art exhibit.[37][38]

Personal life[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Vanessa Beecroft was previously married to marketer Greg Durkin. They lived in Cold Spring Harbor, New York together for many years. The marriage ended in divorce.Կաղապար:When[3][10] Durkin and Beecroft had two sons together (born in 2001 and 2004).[10] She was then married to photographer Federico Spadoni.[3][34] Beecroft and Spadoni have one daughter and one son together (born 2009 and 2012).[3]

Bibliography[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Biography[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Kampwerth, Karin; Thomas, Kellein; Beecroft, Vanessa (2004). Vanessa Beecroft. Kunsthalle Bielefeld. Berlin, Germany: Hatje Cantz Publishers. ISBN 9783775715072.

Exhibition catalogues[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

A select list of exhibition catalogues by Beecroft, listed in ascending order by publication year.

See also[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

References[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Francis Summers. Beecroft, Vanessa. Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford: Oxford University Press. (subscription required).
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Featured artist: Vanessa Beecroft». ITSLIQUID (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020-01-04-ին.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Larocca, Amy (2016-08-09). «The Bodies Artist, For Kanye Collaborator Vanessa Beecroft, People Are the Perfect Palette». The Cut (անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Johnstone, Nick (2005-03-13). «Interview: Vanessa Beecroft». The Guardian, Observer (բրիտանական անգլերեն). ISSN 0029-7712. Վերցված է 2020-01-05-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 Harding, Luke (2005-04-08). «Ruthlessly exposed». The Guardian (բրիտանական անգլերեն). ISSN 0261-3077. Վերցված է 2020-01-04-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Liu, Jason (2009-03-17). «Vanessa Beecroft VB65 live performance at PAC milan». designboom, architecture & design magazine (անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  7. ↑ Thurman, Judith (10 March 2003). «The Wolf at the Door». The New Yorker (անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Povoledo, Elisabetta (2009-03-29). «Vanessa Beecroft's 'VB65' Attempts to Force Spectators to See Africans Differently». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). ISSN 0362-4331. Վերցված է 2020-01-04-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 «Vanessa Beecroft |». Flash Art (ամերիկյան անգլերեն). 2016-11-29. Վերցված է 2020-01-05-ին. «where you presented a book that listed everything you had eaten between 1985 and 1993, What do they have in common? Height, dimensions, age. And type. Race and provenance too.»
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 «A Work in Progress». Los Angeles Times (ամերիկյան անգլերեն). 2008-05-04. Վերցված է 2020-01-04-ին. «displaying "Book of Food" (also known as "Despair"), a journal that catalogs a bulimic's eating habits»
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 11,7 Newman, Emily L. (2018). Female Body Image in Contemporary Art: Dieting, Eating Disorders, Self-Harm, and Fatness. Routledge. ISBN 9781351859158.
  12. ↑ «Vanessa Beecroft». The Art Institute of Chicago (անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  13. ↑ «Collection: Vanessa Beecroft». The Museum of Modern Art (MoMA) (անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  14. ↑ «Beecroft, Vanessa». www.museoreinasofia.es (անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  15. ↑ «Vanessa Beecroft – Künstler – Sammlung Online». digital.belvedere.at (գերմաներեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 «VB 25; Performance». Van Abbe Museum (անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 Hickey, Dave (2000). B 08-36: Vanessa Beecroft Performances. Distributed Art Publishing (DAP). ISBN 9783893229642.
  18. ↑ 18,0 18,1 «The Very Best of Vanessa Beecroft». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). 2016-05-19. ISSN 0362-4331. Վերցված է 2020-01-05-ին.
  19. ↑ «The Force Behind Guggenheim's Nudie Show». Observer (ամերիկյան անգլերեն). 1998-05-11. Վերցված է 2020-07-08-ին.
  20. ↑ Arikoglu, Lale (2016-03-02). «Go Big or Go Home: Meet Art's Top Three Hottest Fixers». Observer (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2021-05-04-ին.
  21. ↑ «Port Authority Shuts Art Exhibit in Aftermath of Rowdy Party». The New York Times, Carol Vogel, October 7, 2004. October 7, 2004. Վերցված է May 27, 2010-ին.
  22. ↑ «A Review of a Show You Cannot See». Designobvserver.com, Tom Vanderbilt, January 14, 2005. Արխիվացված է օրիգինալից January 4, 2010-ին.
  23. ↑ «Art Exhibition at JFK Airport's TWA Terminal Abruptly Shut Down». Architectural Record, John E. Czarnecki,, October 11, 2004. Արխիվացված է օրիգինալից January 4, 2010-ին.
  24. ↑ «Vanessa Beecroft in Paris; Pierre Huyghe Interview; Three Articles on Stolen Art». Artforum.com (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  25. ↑ LaBoulbenne, Xavier (2005-10-26). «PARIS À LA MODE». Artnet.com. Վերցված է 2020-01-05-ին.
  26. ↑ Socha, Miles (2006-01-10). «The Female Form». WWD (անգլերեն). Վերցված է 2020-01-05-ին.
  27. ↑ «A Fashionable Apology». British Vogue (բրիտանական անգլերեն). 2007-11-26. Վերցված է 2020-01-05-ին.
  28. ↑ «Louis Vuitton Steal Naked Ladies Design». www.femalefirst.co.uk (անգլերեն). November 2007. Վերցված է 2020-01-05-ին.
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 29,4 «Kim Kardashian West Reconciles With Artist Vanessa Beecroft to Launch Her New 'Body' Fragrance». artnet News (ամերիկյան անգլերեն). 2018-04-25. Վերցված է 2020-01-05-ին.
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 30,5 «Kanye West and Vanessa Beecroft: the collaboration in 9 moments». Vogue Paris (ֆրանսերեն). 15 February 2017. Վերցված է 2020-01-05-ին.
  31. ↑ Woolfe, Zachary (25 November 2019). «Kanye West Is Operatic. His Opera Isn't». The New York Times (անգլերեն). Վերցված է 2019-12-11-ին.
  32. ↑ «Here's What Happened In Kanye West's New Opera Mary». Pitchfork (անգլերեն). 9 December 2019. Վերցված է 2019-12-11-ին.
  33. ↑ Dahlberg, Leif (2012). Visualizing Law and Authority: Essays on Legal Aesthetics. Volume 4 of Law & Literature. Walter de Gruyter. էջ 150. ISBN 9783110285444.
  34. ↑ 34,0 34,1 Munzenrieder, Kyle (August 9, 2019). «Vanessa Beecroft Insults Beyoncé, Basic Concept of Race». W Magazine (անգլերեն). Վերցված է 2021-08-14-ին.
  35. ↑ 35,0 35,1 «These racially insensitive remarks by Kanye West collaborator Vanessa Beecroft have the art world talking». Los Angeles Times (ամերիկյան անգլերեն). 2016-08-12. Վերցված է 2020-01-05-ին.
  36. ↑ Kornhaber, Spencer (2016-08-16). «Marina Abramović, Vanessa Beecroft, and the White Artist's Gaze». The Atlantic (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020-09-25-ին. «That quote was just one of many in the article that betrayed an obsession with black peoples' bodies, an obsession that has been a long-running theme in Beecroft's divisive career.»
  37. ↑ 37,0 37,1 «'Art Star' Vanessa Beecroft: Slammed at Sundance». Vulture (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2020-01-04-ին.
  38. ↑ Glen Helfand (January 23, 2008). «Letter From... More than Movies». ARTINFO. Վերցված է 2008-04-24-ին.

External links[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիիքպահեստ

Կաղապար:Relational art

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Սվետլանա2/Սևագրություն_2&oldid=8990557» էջից