Մասնակից:Արևիկ Սոֆյան/Ավազարկղ4
Արևիկ Սոֆյան/Ավազարկղ4 |
|---|
Հերբերտ Էդվին Հանկե () ամերիկացի գրող և բանաստեղծ, ամերիկայում 20-րդ դարի մի շարք զարգացող մշակութային, սոցիալական և գեղագիտական շարժումների ակտիվ մասնակից[1][2][3][4][5][6][7]։
Կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Մասաչուսեթս նահանգի Գրինֆիլդ քաղաքում և մեծացել Չիկագոյում։ Հերբերտ Հանկեն ավարտել է ավագ դպրոցը։
Ծնողների բաժանումից հետո՝ դեռահաս տարիքում հեռանում է Չիկագոյից և ապրում թափառաշրջիկի կյանքով։
Նյու Յորք և Թայմս Սքվեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանկեն 1939 թվականին գնացել է Նյու Յորք։ Նրան իջեցրել են 103-րդ փողոցի Բրոդվեյի խաչմերուկում։ Նա վարորդին հարցրել է․ թե ինչպես կարող է գտնել 42-րդ փողոցը: Վարորդն ասել է, որ կարող է ուղիղ գնալ և կգտնի 42-րդ փողոցը։ Հաջորդող 10 տարիների ընթացքում Հանկեն ապրել է 42-րդ փողոցում և հայտնի դարձել որպես 24-րդ փողոցի քաղաքապետ:
Հանկեի մշտական բնակավայրերն էին 42-րդ փողոցը և Թայմս Սքվերը, որտեղ նա շփվում էր ամենատարբեր մարդկանց: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Հանկեն ծով էր դուրս գալիս որպես Միացյալ Նահանգների առևտրական նավատորմի անդամ։
Նավերի վրա Հանկեն հաղթահարել է իր կախվածությունները։ Վերադառնալով Նյու Յորք՝ վերադարձել է 42-րդ փողոց։
1940-ականների վերջին Հանկեն ներգրավվել է Ալֆրեդ Քինսիի ամերիկացի տղամարդկանց սեռական սովորությունների վերաբերյալ ուսումնասիրությանն: Քինսին հարցազրույց է վերցրել նրանից:
Հանկեն չհրապարակված գրող էր Չիկագոյում գտնվելու օրվանից։ Նա այցելում էր բոլոր ջազ ակումբները և շփվում Բիլլի Հոլիդեյի, Չարլի Փարքերի և Դեքստեր Գորդոնի, Ալեն Գինզբերգին հետ։ Նրանք ոգեշնչված էին նրա պատմություններից։ Հանկեն նկարահանվել է Ջեք Քերուակի «Ճանապարհին» ֆիլմում որպես Էլմո Հասելի կերպար։
1940-ականների վերջին Հանկեն ձերբակալվել է ապրանքներ գողանալու մեղադրանքով և դատապարտվել բանտարկության Նյու Յորք նահանգի բանտային համակարգում: Գինզբերգը ձերբակալվել է Հանկեի և մյուսների հետ միասին և արդյունքում ուղարկվել հոգեբուժարան[8]։
Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ինքը՝ Հանկեն կյանքի պարադոքսալ ազնիվ հայացքով եզակի կերպար է եղել: Բիթ սերունդի անդամները խրախուսեցին Հանկեին հրապարակել գրածները, ինչը նա արել է 1965 թվականին։
Նրա ինքնակենսագրությունը, որը կոչվում է «Ամեն ինչի մեղավորը», գրվել է 1940-1960-ական թվականներին, բայց հրատարակվել է միայն 1987 թվականին։ 1991 թվականին Հերբերտ Հանկեն թագադրվեց գեղարվեստի թագավոր[9]։ Նա նախագահեց թագուհի Ֆեյ Ռեյի հետ միասին:
Հանկեն մահացել է 1996 թվականին 81 տարեկանում։ Մի քանի տարի նա ապրում էր Նյու Յորքի D պողոտայի մոտակայքում գտնվող Արևելյան 7-րդ փողոցում գտնվող կիսանկուղային բնակարանում: Վերջին մի քանի տարիներին նա ապրում էր «Չելսի» հյուրանոցում, որտեղ նրա վարձավճարը գալիս էր Գարսիայի ֆինանսական աջակցությամբ։
Հանկեն ֆիլմում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանկեն նկարահանվել է բիթ սերնդի մասին մի քանի վավերագրական ֆիլմերում՝ այդ թվում Ջանեթ Ֆորմանի «Բիթնիկների սերունդ», ամերիկյան «երազանք» ֆիլմում, Ռիչարդ Լեռների և Լյուիս Մակադամսի «Ի՞նչ է պատահել Քերուակին», Ջոն Անտոնելիի «Քերուակ, ֆիլմ» և Հովարդ Բրուքների վավերագրական ֆիլմում՝ «Ուիլյամ Բերոուզի մասին»։ Նա նաև նկարահանվել է նաև Ջեյմս Ռասինի և Ջերոմ Փոյնթոնի ֆիլմում։
Աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հանկեի օրագիրը («Բանաստեղծներ» հրատարակչություն, 1965)
- Երեկոյան արևը դարձավ մանուշակագույն (Նյու Յորք, 1980) 0-916156-43-5
- Մեղավոր ամեն ինչում (հատված) խմբագրել է Ռայմոնդ Ֆոյը (Նյու Յորք և Մադրաս: Հանումանի գրքերը, 1987), 0-937815-08-X
- Ամեն ինչի մեղավորը. Հերբերտ Հանկեի ինքնակենսագրությունը (Նյու Յորք, 1990), Խմբագրվել է Դոն Քենիսոնի կողմից. 1-55778-044-7
- Կրկին-Հիվանդանոց (Լուիսվիլ, 1995) 1/50 օրինակ
- Հերբերտ Է. Հանկե, 1915-1996 (Նյու Յորք՝ Ջերի Փոյնթոն, 1996), (Սահմանափակ հրատարակություն՝ 100 օրինակ, Հերբերտ Հանկեի հուշահամալիրի համար ընկերների հավաքատունը, Նյու Յորք)
- Հերբերտ Հանկեի քրեստոմատիան, խմբագրվել է Բեն Շաֆերի կողմից (Նյու Յորք, 1997), 0-688-15266-X. (Ներառում է «Երեկոյան արևը, որը դարձավ մանուշակագույն» և «Հանկեի օրագիրը» ամբողջական տեքստերը)
- Երազից երազանք (Նիդերլանդներ, 1994)
- Հերբերտ Հանկե-մեղավոր է ամեն ինչում: Կրկնակի ընթերցանություն, 1987, Ամստերդամ, Նիդեռլանդներ (2012)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Thomas, Robert McG. Jr. (9 August 1996). «Herbert Huncke, the Hipster Who Defined 'Beat,' Dies at 81». The New York Times.
- ↑ Herman, Jan (10 June 1990). «THE BEATNICK'S BEATNICK». The New York Times.
- ↑ Ginsburg, Allen (29 December 1996). «THE HIPSTER'S HIPSTER». The New York Times.
- ↑ Charters, Ann (ed.). The Portable Beat Reader. Penguin Books. New York. 1992. 0-670-83885-3 (hc); isbnt (pbk)
- ↑ Holladay, Hilary. American Hipster: A Life of Herbert Huncke, The Times Square Hustler Who Inspired the Beat Movement. Magnus Books. New York. 2013. 978-1936833214 (pbk)
- ↑ McCourt, Frank. Teacher Man. Scribner. New York. 2005.
- Mahoney, Denis; Martin, Richard L.; Whitehead, Ron (ed.). A Burroughs Compendium: Calling the Toads. New York. 1998. 0-9659826-0-2.
- ↑ Mullin, Rick, Huncke: A Poem by Rick Mullin. Illustrated by Paul Weingarten. Seven Towers, Dublin, Ireland. 88 pgs. 2010. 978-0-9562033-7-3
- ↑ "Obituary:Herbert Huncke," The Independent, James Campbell, reprinted 23 October 2011
- ↑ «Archived copy». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-12-15-ին. Վերցված է 2014-02-24-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ արխիվը պատճենվել է որպես վերնագիր (link)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Obituary: Herbert Huncke, The Independent
- Herbert Huncke Papers at the Rare Book & Manuscript Library at Columbia University
- Metroactive.com article, Herbert Huncke, the unsung Beat, finally gets his due, by Harvey Pekar
- Lit Kicks Bio
- Herbert Huncke interviewed by Johnny Strike